De volgende ochtend waren we weer terug in Colmar. Nu zijn we uitgestapt om een foto van de voorkant van het Vrijheidsbeeld te maken
en zo goed en zo kwaad als het ging, te lezen wat er op het bord stond. Het stond er uiteraard alleen in het Frans op, bestaan er andere talen dan? :-)
In het stadje aangekomen parkeerden we de auto in een parkeergarage. Ik liep alvast richting de trap en bleef daar staan wachten totdat Paul kwam. En wachten, en wachten en wachten....
Na een poosje ben ik toch maar eens teruggelopen om te kijken waar hij nou bleef. Hij was de hele auto en zijn rugtas aan het doorzoeken, want hij was zijn portemonee kwijt......
Hoe hij ook zocht, hij kon hem niet vinden. Ik ging mijn rugtas ook maar eens doorzoeken, zo van je weet maar nooit, maar ook daar zat hij niet in.
Paul kon zich niet herinneren of hij hem vanmorgen nou wel of niet meegenomen had....
Op dat moment konden we weinig doen, totdat we wisten of de portemonee wel of niet in het hotel lag.
Ik betaal nooit iets als we op reis zijn, maar ik heb wel altijd mijn pasjes bij me en een beetje kontant geld, dus we konden vandaag Colmar gaan bekijken en ook nog wat eten en drinken!
In een winkelstraat zag ik een aparte deurknop, leuk voor mijn verzameling.
We deden de stadswandeling en kwamen zo in dit nieuwe parkje. Daar staan wel hele aparte banken. Over een paar jaar zul je hier helemaal in het groen zitten.
Op de paasmarkt stond een kraam vol met chocolade. Ik vond de gekleurde chocolade nogal opvallend. Nu ben ik gek op blauw en lust ik ook wel een stukje (melk) chocolade, maar blauwe chocolade.....sommige dingen hoeven van mij dus niet en daar hoort vanaf nu ook gekleurde chocolade bij.
Overal hing paasversiering, zelfs op de sokkel in de fontein.
Tot onze verbazing zwommen er vissen in de fontein.
Als lunch aten we een crepe, met suiker en kaneel, mmmm
Geen opmerkingen:
Een reactie posten