Livramento

Na Lagoa gingen we in de buurt van Livramento nog wat caches zoeken.
Zou ik inmiddels al een foto van alle kerken op het eiland hebben? :-)

We maakten een wandeling in het oude bos, dat ook wel de long van Ponta Delgada en Lagoa genoemd wordt.
Gelukkig hadden we coordinaten van de plaats waar we erin konden, anders hadden we er waarschijnlijk nooit gekomen.

En dan midden in dat bos is er in eens een piepklein kapelletje.
Paul staat er naast zodat goed te zien is hoe klein het eigenlijk is.

in het kapelltje ligt een beeld van S. Magdalena.

Nu we toch vlakbij waren reden we even langs het huis van Yves waar Julian de Love Box cache kon zoeken.
Voor mij waren er weer nieuwe hartjes te fotograferen, zoals dit houten mannetje

en een grote muurschildering.

Hierna zijn we terug gereden naar PD waar we gegeten hebben.
Terug op de hotelkamer was het telefoon-avond...
We hebben ook nog genoten van een prachtige dubbele regenboog.

Lagoa

Vandaag gingen we verder waar we gisteren gebleven waren: Lagoa.

Nog een Yves hartje.

Het had vannacht gestormd en de golven waren nu heel hoog.
Terwijl Julian een cache zocht hebben wij een poos rondgekeken bij de haven.

We dronken koffie in een restaurant dat er vorig jaar nog niet was. Het gebouw stond toen leeg, maar nu was het echt prachtig vernieuwd en de koffie was heerlijk.
Door de glazen panelen had je geen last van de voorbij rijdende auto's en het uitzicht op de bergen was mooi.

Naast het centrum voor Vulkanologie keken we ook naar de golven

die af en toe wel heel erg hoog waren. Het op de foto krijgen van zo'n hoog opspattende golf viel nog niet mee.
Boven Ponta Delgada hing wel een hele donkere lucht.

De cache die voor de deur van P. lag was vervangen door een nieuwe en die gingen we even zoeken, waarbij we natuurlijk ook gelijk even naar het huis keken.
Dat staat nu 3 jaar leeg en het is gewoon vreselijk om te zien hoe snel zo'n prachtig huis achteruit gaat.
Een reden voor ons om pas zo laat mogelijk met bouwen te beginnen, zodat het niet (of niet lang) leeg hoeft te staan, want dan kun je tegen de tijd dat je er gaat wonen overnieuw beginnen met schilderen en de rest.

Onderweg kwamen we langs deze vogels, ik vind ze niet echt mooi, maar ik heb er toch een foto van gemaakt voor mijn verzameling van Yves-art.

Caloura

We vinden het altijd leuk om bij het haventje van Caloura rond te kijken

Ze hebben er lekkere koffie en de ananastaart is heerlijk.

Er kwam net een vissersbootje de haven binnen en we hebben gekeken hoe dat aan de kant werd getrokken

Eerst draaiden ze het bootje en kwamen ze met de rechterkant aan de kade liggen.
Daar monteerde ze een wiel aan de zijkant van het bootje en toen draaiden ze weer om.

Er werd een kabel aan de voorkant bevestigd en met behulp houten 'rails' die ze steeds van achter naar voren moesten brengen als het bootje weer wat opgeschoven was en het wiel werd het de kant op getrokken.
Dat was leuk om te zien, want we hebben ons vaak afgevraagd hoe die bootjes nou op het beton komen.

Toen we verder gingen kwamen we veel werken van Yves tegen  (kuddedieren) en  bij degene waar ik nog geen foto van had stopten we en sprong ik steeds in en uit de auto.

Het uitzicht naast de dolfijnen

Hier stonden we bij het kerkje van Santa Cruz en konden we het huis van M. in Lagoa zien.
Het staat nog steeds te koop.

We vonden het mooi geweest voor vandaag en reden via de snelweg naar het winkelcentrum toe waar we aten.
In het hotel is het toch heerlijk dat er een parkeergarage is waar altijd ruimte is.

Op de kamer hebben we ons bezig gehouden met het bekijken van huizen op makelaars sites, zodat we weer een beetje een idee hebben van de huidige huizenprijzen, die we dan weer kunnen vergelijken met de offertes.

Rondom Vila Franca do Campo 2

We reden verder langs de kust en beken miradouros en verlaten strandjes, zoals a Praia do Degredo

Julian wilde graag een waterval zien en hier was er dan eentje.

Hij moest toch ook even met zijn voeten in het water.

op de andere kant van het strand was rotsiger.

Bij Água d'Alto kwamen we over deze brug

en verderop zijn we even gestopt zodat ik deze hartjes en dolfijnen op de foto kon zetten.

Toen zijn we gelijk even bij het strand beneden gaan kijken

Deze miradouro hebben we tot nu toe nog elke keer dat we hier waren bezocht. Nu zijn we er gestopt zodat Julian er een cache kon zoeken.

Rondom Vila Franca do Campo 1

Vandaag wilden we Julian een stuk van de zuidkust laten zien en daarom reden we over de snelweg naar Vila Franca do Campo en gingen we over de kustweg weer terug naar PD.
Onderweg zijn we natuurlijk vaak gestopt.
De eerste stop was bij een miradouro even voorbij Vila Franca do Campo.
De hooggelegen miradouro waren ze aan het renoveren, maar een stukje lager lag er nog een.

Toen we daar waren besloten we om verder naar beneden te lopen

en zo kwamen we uit op een heel stil strandje

In deze grot moest een cache liggen, maar er stond een groot waarschuwingsbord dat je niet bij de rotsen moest komen i.v.m. vallende rotsblokken, nou dan kan cachen nog zo leuk zijn en de kans dat je een rotsblok op je hoofd krijgt misschien uiterst klein, maar het zal je maar net gebeuren.

Wij waren de braafste van de klas, lieten de cache voor wat hij was en genoten gewoon op het strand van het uitzicht en het heerlijke weer.

Het was inmiddels wel koffietijd geworden en dat kwam mooi uit want aan de haven hebben ze heerlijke koffie met een leuk uitzicht.

We zijn ook nog even over het strand naast de haven gelopen, er lagen zowaar twee mensen te zonnen.

Om te zwemmen vond ik het te koud, maar even met mijn voeten in de oceaan staan kon ik natuurlijk niet laten. Deze foto is genomen vlak voordat er een hogere golf aankwam en mijn hele rok nat was :-) maar die was ook zo weer opgedroogd.

We keken ook nog even rond in het centrum.