De westkant van het eiland

Vanmorgen had Paul eerst een bespreking met onze architect, terwijl Julian en ik een tweede poging ondernamen om bij de brandweerkazerne cache te komen.
Dat lukte niet want we konden maar niet bij het nulpunt komen zonder over het terrein te lopen en daar waren ze druk bezig en om nou onder brandweerwagenladders door te lopen vonden we ook zo wat.
We hebben geprobeerd om er via de achterkant te komen, maar ook dat lukte niet.
Uiteindelijk hebben we het opgegeven en zijn we weer terug gegaan naar het hotel, waar Paul ook net de kamer op kwam lopen met een dikke stapel tekeningen, papieren en een cd van het huis.
We dronken en kop koffie en zijn toen naar het vliegveld gereden om de auto om te ruilen, dat begint ook al een traditie te worden.
De eerste avond, toen we wegreden uit de parkeergarage was het symbooltje van onderhoud beginnen te branden en gisteren was dat oranje geworden.
We hebben het verhuurbedrijf gebeld en omdat we de auto voor twee weken gehuurd hebben, zeiden ze dat we hem om konden ruilen, wat we dus ook gedaan hebben.

We reden langs de westkust, waar we een aantal caches zochten.
Hier liep iemand zijn paarden uit te laten :-)

We kwamen bij een miradouro

er is een dorp waar je alleen maar met ezeltjes kunt komen en volgens mij konden we dat vanaf hier in de verte zien liggen.

Een aangepast verkeersbord voor mijn verzameling, het sprak me ook erg aan

en ik denk hun ook wel :-) Ze liepen op de weg boven Sete Cidades. Wij hadden net de auto geparkeerd dus konden we er mooi een foto van maken.

Toen ze voorbij waren konden we oversteken en daar hadden we uitzicht op Mosteiros

Er kwamen heel veel laaghangende wolken aan en daarom hebben we de weg naar beneden genomen

Onze huurauto

Het duurde niet lang of de wolken vulden Sete Cidades en toen liepen we in de regen

Dat was een 'mooie' gelegenheid om wat te gaan drinken

Omdat het er niet uitzag of het weer snel beter zou worden zijn we weer terug naar de kust gereden, waar we de volgende kudde koeien tegen kwamen.