Vanmorgen vertrokken we uit Atlanta en gingen op weg naar Savannah, maar onderweg zouden we nog wat tussenstops maken.
Als eerste gingen we naar Jonesboro
Naar The Road to Tara Museum, dat gevestigd is in het voormalige stationspand.
Tara bestond niet echt, maar Margareth Mitchell nam deze streek, Clayton County, als setting voor Tara.
Binnen kwamen we eerst door de souvenirwinkel, waar we tickets kochten.
Daarna was er een ruimte die was gewijd aan de Civil War
Daarna kwamen we in de grote ruimte, die d.m.v. wanden en vitrines opgedeeld was in kleinere stukken.
Deze muur bij het gastenboek vond ik wel origineel gedaan.
Ook hier was weer vanalles te zien dat te maken had met "Gone with the Wind".
Zoals deze figuurtjes van de hoofdfiguren.
Er was een hele wand over Hattie McDaniel
en een vitrine met allemaal Mammy poppen, er was zelfs een cookie-jar in Mammy vorm.
Een reproductie van de jurk die Ona Munson droeg als Belle Watling.
Uiteraard was er ook veel info over Margaret Mitchell
We lazen over Melly Meadows, een actrice/schrijfster die erg lijkt op Vivian Leigh en vaak in de rol van Scarlett O'Hara kruipt.
Op Olivia de Havilland (Melanie Hamilton) na zijn alle spelers uit "Gone with the Wind" inmiddels overleden.
Ann Rutherford (Carreen O'Hara) was ook een van de langstlevende, ze is in 2012 overleden.
Tijdens haar leven bracht ze een aantal keren bezoekjes aan zowel het museum in Marietta, als aan dit museum.
Haar dochter heeft was spullen aan dit museum geschonken.
Ook leuk was deze vitrine over Bonnie Blue Butler (gespeeld door Cammie King), met o.a. een replica van de bekende blauwe jurk.
Er waren borden met foto's en info over de acteurs.
En een hele wand met de 38 vertalingen van "Gone with the Wind"
Volgende keer dat ik naar de film kijk moet ik beter op de sierraden letten :-)
En wat ik natuurlijk helemaal erg leuk vond was het poppenhuis van Tara, ik denk dat het schaal 1:24 is.
Op het eind lazen we nog over Herb Bridges, een grote verzamelaar van Gone with the Wind spullen, hij heeft heel veel van zijn spullen geleend aan dit museum.
Ook dit vonden we een heel leuk museum om te bekijken.
vrijdag 31 mei 2019
donderdag 30 mei 2019
Rondreis Deep South USA - Atlanta en omstreken / cachen
Eigenlijk was ons plan om vanmiddag naar het Cyclorama te gaan, een 360 graden schilderij over de Burgeroorlog, waar je dan middenin staat (Net als het Panorama van Mesdag in Den Haag).
Alleen kwamen we toen we in Gainsville waren erachter dat sinds 1 maart je geen losse tickets meer kan kopen, maar dat er nu tig andere musea bij zitten én dat je die tickets van te voren moet bestellen...
Tja dat stond eind februari nog niet op de website en daarna hebben we er niet meer op gekeken tot in Gainesville.
We baalden er wel van, maar goed, omdat het weer droog geworden was gingen we nog wat caches zoeken.
Een kleine maar hele mooie tuin op een klein industrieterrein, zelf zouden we hier nooit gekomen zijn.
Toen we van het terrein afreden zagen we aan de overkant van de weg allemaal vliegtuigen staan en daar wilde Paul wel even kijken.
Het was heel lastig om er te komen, maar het is gelukt.
Het bleek het Aviation Wing of Mariette openluchtmuseum te zijn op het Lockheed terrein.
Paul vond dat hij ze zo ook al goed kon zien, dus we zijn niet naar het museum gegaan.
We probeerden de parkeerplaats van een park te vinden om daar tijdens een wandeling een aantal caches te zoeken, maar het was zo'n kluwen van wegen, dat we wel 3 keer op een verkeerde baan zaten en toen geloofden we het verder wel.
We reden naar het plaatsje Kennesaw, net boven Marietta, en daar bezochten we een heel klein parkje om 2 virtuele caches te doen.
We waren er net toen er met heel hard getoeter een trein voorbij kwam.
Het parkje bleek veel kleiner dan we hadden gedacht, maar er waren wel interessante dingen te lezen.
Er stond ook een mooi 9-11 memorial.
Vervolgens zochten we nog een paar caches in de omgeving, maar het begon te regenen en nu zettte het door en ging het ook steeds harder.
We reden terug naar het hotel, maar toen we langs een Hobby Lobby kwamen zijn we daar nog even rond gaan kijken :-)
Paul heeft met wat personeelsleden gesproken en ze hebben het allemaal ontzetten naar hun zin bij dit bedrijf.
Ze krijgen veel meer dan het minium loon betaald en hoeven in deze 24/7 maatschappij nooit op zondag te werken.
Het weer was er nog steeds niet beter op geworden
dus gingen we ook nog even naar Michaels die een stukje verderop zit.
Paul was heel even in de auto blijven zitten, had wat water gedronken en de fles weer teruggestopt in zijn rugtas die hij op mijn stoel gezet had.
Toen ik in de auto stapte en ging zitten had ik eerst het gevoel dat mijn rok nat was van de regen, maar ik voelde me steeds natter worden...bleek Paul de fles niet goed dichtgedaan te hebben.
We zijn toen eerst maar even langs het hotel gereden waar ik droge kleren aan kon trekken en toen zijn we weer bij Chipotle gaan eten.
Weer terug maakte ik nog even een foto van mijn aankopen van vandaag.
En door ons raam zagen we een hele grote regenboog.
Alleen kwamen we toen we in Gainsville waren erachter dat sinds 1 maart je geen losse tickets meer kan kopen, maar dat er nu tig andere musea bij zitten én dat je die tickets van te voren moet bestellen...
Tja dat stond eind februari nog niet op de website en daarna hebben we er niet meer op gekeken tot in Gainesville.
We baalden er wel van, maar goed, omdat het weer droog geworden was gingen we nog wat caches zoeken.
Vandaag is de Cache Carnival Challenge begonnen; hoe meer
favorieten een cache heeft des te meer punten krijg je en er zijn 5 souvenirs
te verdienen en ik ben gek op souvenirs :-)
De eerste cachhe bracht ons in de Rain and Wildlife Garden.
Een kleine maar hele mooie tuin op een klein industrieterrein, zelf zouden we hier nooit gekomen zijn.
Toen we van het terrein afreden zagen we aan de overkant van de weg allemaal vliegtuigen staan en daar wilde Paul wel even kijken.
Het was heel lastig om er te komen, maar het is gelukt.
Het bleek het Aviation Wing of Mariette openluchtmuseum te zijn op het Lockheed terrein.
Paul vond dat hij ze zo ook al goed kon zien, dus we zijn niet naar het museum gegaan.
We probeerden de parkeerplaats van een park te vinden om daar tijdens een wandeling een aantal caches te zoeken, maar het was zo'n kluwen van wegen, dat we wel 3 keer op een verkeerde baan zaten en toen geloofden we het verder wel.
We reden naar het plaatsje Kennesaw, net boven Marietta, en daar bezochten we een heel klein parkje om 2 virtuele caches te doen.
We waren er net toen er met heel hard getoeter een trein voorbij kwam.
Het parkje bleek veel kleiner dan we hadden gedacht, maar er waren wel interessante dingen te lezen.
Er stond ook een mooi 9-11 memorial.
Vervolgens zochten we nog een paar caches in de omgeving, maar het begon te regenen en nu zettte het door en ging het ook steeds harder.
We reden terug naar het hotel, maar toen we langs een Hobby Lobby kwamen zijn we daar nog even rond gaan kijken :-)
Paul heeft met wat personeelsleden gesproken en ze hebben het allemaal ontzetten naar hun zin bij dit bedrijf.
Ze krijgen veel meer dan het minium loon betaald en hoeven in deze 24/7 maatschappij nooit op zondag te werken.
Het weer was er nog steeds niet beter op geworden
dus gingen we ook nog even naar Michaels die een stukje verderop zit.
Paul was heel even in de auto blijven zitten, had wat water gedronken en de fles weer teruggestopt in zijn rugtas die hij op mijn stoel gezet had.
Toen ik in de auto stapte en ging zitten had ik eerst het gevoel dat mijn rok nat was van de regen, maar ik voelde me steeds natter worden...bleek Paul de fles niet goed dichtgedaan te hebben.
We zijn toen eerst maar even langs het hotel gereden waar ik droge kleren aan kon trekken en toen zijn we weer bij Chipotle gaan eten.
Weer terug maakte ik nog even een foto van mijn aankopen van vandaag.
En door ons raam zagen we een hele grote regenboog.
woensdag 29 mei 2019
Rondreis Deep South USA - Marietta Gone with the Wind Museum
Vanmorgen gingen we in Marietta het Gone with the Wind museum bekijken.
Tot vorig jaar zat dat in een soort van loods, maar de gemeente Marietta heeft Brumby Hall ter beschikking gesteld en daar zijn alle memorabilia nu ondergebracht.
We kwamen dus binnen in een gewoon huis, waar op de benedenverdieping het museum is.
In de hall hingen allemaal portretten van de acteurs uit de film met hun handtekeningen.
In de kamers stonden boekenkasten met daarin verschillende exemplaren van het boek die van Margaret Mitchell zijn geweest.
Vitrines met interessante informatie, bijvoorbeeld het originele programma boekje van de premiere waarop Hatti McDaniel (Mammy) afgebeeld stond, maar in het zuiden was er (80 jaar geleden) nog apartheid en daarom mocht ze niet op de premiere komen.
Er moest dus een nieuw programmaboekje gedrukt worden waarin Alicia Rhett (India Wilkes) op haar plaats moest komen te staan, dat lukte niet op tijd en toen is er een blanco versie uitgedeeld.
In een van de kamers stonden (voor zover ik weet) replica's van een aantal jurken die Scarlet aan had in de film.
De jurk in de vitrine in het midden is wel een originele jurk.
Het was erg mooi om deze jurken, die ik zo goed ken van de film, nu in het echt te zien.
Overal stonden vitrinekasten met allerlei memorabilia
zoals dit jasje dat door Leslie Howard (Oh Ashley Wilkes) is gedragen.
Deze vitrine vol met Scarlett poppen in verschillende kostuums vond ik ook erg leuk
Maar deze pop van Carol Burnett, in het gordijnkostuum vond ik helemaal geweldig.
Er was een vitrine gewijd aan de Afrikaans-Amerikaanse castleden
en zelfs in het toilet stond een levensgrote Scarlett
De kamers waren ingericht met vitrines, schilderijen, foto's en veel informatie.
Uiteraard was er ook een souvenirshop en daar was vanalles te koop wat maar enigszins betrekking heeft op de film.
Tenslotte keken we nog even in de tuin rond.
Helaas begon het toen te regenen en toen het steeds harder ging zijn we naar de auto gegaan.
Dit vonden we nou eens een leuk museum :-)
Tot vorig jaar zat dat in een soort van loods, maar de gemeente Marietta heeft Brumby Hall ter beschikking gesteld en daar zijn alle memorabilia nu ondergebracht.
We kwamen dus binnen in een gewoon huis, waar op de benedenverdieping het museum is.
In de hall hingen allemaal portretten van de acteurs uit de film met hun handtekeningen.
In de kamers stonden boekenkasten met daarin verschillende exemplaren van het boek die van Margaret Mitchell zijn geweest.
Vitrines met interessante informatie, bijvoorbeeld het originele programma boekje van de premiere waarop Hatti McDaniel (Mammy) afgebeeld stond, maar in het zuiden was er (80 jaar geleden) nog apartheid en daarom mocht ze niet op de premiere komen.
Er moest dus een nieuw programmaboekje gedrukt worden waarin Alicia Rhett (India Wilkes) op haar plaats moest komen te staan, dat lukte niet op tijd en toen is er een blanco versie uitgedeeld.
In een van de kamers stonden (voor zover ik weet) replica's van een aantal jurken die Scarlet aan had in de film.
De jurk in de vitrine in het midden is wel een originele jurk.
Het was erg mooi om deze jurken, die ik zo goed ken van de film, nu in het echt te zien.
Overal stonden vitrinekasten met allerlei memorabilia
zoals dit jasje dat door Leslie Howard (Oh Ashley Wilkes) is gedragen.
Deze vitrine vol met Scarlett poppen in verschillende kostuums vond ik ook erg leuk
Maar deze pop van Carol Burnett, in het gordijnkostuum vond ik helemaal geweldig.
Er was een vitrine gewijd aan de Afrikaans-Amerikaanse castleden
en zelfs in het toilet stond een levensgrote Scarlett
De kamers waren ingericht met vitrines, schilderijen, foto's en veel informatie.
Uiteraard was er ook een souvenirshop en daar was vanalles te koop wat maar enigszins betrekking heeft op de film.
Tenslotte keken we nog even in de tuin rond.
Helaas begon het toen te regenen en toen het steeds harder ging zijn we naar de auto gegaan.
Dit vonden we nou eens een leuk museum :-)
Abonneren op:
Posts (Atom)