Vanaf Point Park reden we door een woonwijk naar Rock City.
Opeens riep ik dat Paul moest stoppen, want ik had bij de ingang van een straat een soort uithangbord van Roodkapje gezien en daar moest ik natuurlijk even een foto van maken en aan Bertie denken :-)
Dit stukje van de wijk blijkt Fairyland te heten.
We wisten eigenlijk niet precies wat Rock City inhield; we wisten dat er een waterval was met een uitkijkpunt en een
tuin, maar verder hadden we eigenlijk geen idee wat er zou zijn.
De
entreeprijs van $ 24,50 pp vonden we nogal stevig, maar we besloten om toch te
gaan kijken.
En dat bleek een heel goed idee te zijn, want het was
werkelijk prachtig.
Eerst kwamen we op een pleintje waar een hele grote souvenirshop was, maar wij gingen gelijk door het gebouwtje met Rock City Gardens erop, de tuin in.
De tuin blijkt een rotstuin te zijn.
We wandelden langs vijvers met kleine watervalletjes
onder bruggen door
en soms ook door smalle spleten tussen de rotsen in.
Op verschillende plaatsen zaten er tuinkabouters.
Deze rots heet mushroom rock en lijkt inderdaad wel op een paddenstoel.
Het was allemaal heel leuk, afwisselend en speels, zo stond er ineens een deur midden op het pad.
Er waren ook lage tunneltjes waar we doorheen moesten.
En dan liepen we ineens weer over een pad dat veel hoger lag dan de rest van de omgeving.
Ergens kwamen we op een tweesprong en kon je kiezen of je over de vaste weg naar het uitkijkpunt gaat of over de Swing Along Bridge.
Ik heb altijd al eens over zo'n hangbrug willen lopen, en dat kan ik nu van mijn lijstje afvinken :-)
Daar kwam het uitkijkpunt in zicht.
Met helder weer kun je hier inderdaad heel ver kijken.
Vanaf het uitkijkpunt zou je 7 staten moeten kunnen zien. Dat wordt dan weer betwist, maar een wetenschapper van de Universiteit van Tennessee zegt dat die claim teruggaat naar het begin van het park, 1932, en dat er toen nog geen luchtvervuiling was.
Of je ze nou wel of niet kunt zien, de vlaggen van de 7 staten wapperen vrolijk in de wind op het uitkijkpunt.maar het was te warm voor koffie, du
Er was een restaurant, maar omdat we geen zin in koffie hadden genoten we op het terrasje van iets koels en het mooie uitzich.
De terugweg ging weer langs een ander gedeelte en hier waren wel hele nauwe spleten.
Ik paste er precies tussendoor, maar we hebben mensen gezien die over de grond moesten kruipen, omdat het daar breder was.
Nu liepen we onder de hangbrug door en zagen een beeldje dat ik wel wat op Assepoester vond lijken.
Gelukkig hield de kleine rots het gewicht van de grote toen we eronderdoor liepen :-)
Hier slingerde het pad weer terug in de richting van het uitkijkpunt, maar nu liepen we een stuk lager en zagen we de waterval.
Om bij het plateaux te komen om de waterval goed te kunnen zien, moesten we door de regenbooggrot.
In deze doorgang zijn raampjes gemaakt waar gekleurd plastik voor zit en omdat de zon er doorheen scheen was dat een geweldig mooi gezicht.
en aan het eind van de regenboog was...de waterval.
2 opmerkingen:
Wel een schattig Roodkapje!
Wat is het daar prachtig!
Een reactie posten