donderdag 6 juni 2019

Het huis uit de ijskast

We zijn net terug van twee weken São Miguel, waar nog een huis in de ijskast stond :-)
De vergunning die we hadden om een huis te bouwen is inmiddels al meer dan twee jaar verlopen, omdat we na de verlenging van de vergunning niet zijn gaan bouwen, dus dat hele projekt is in het ronde archief beland.
In de tussentijd besloot Julian definitief om niet mee te gaan en in Belgie te blijven en ik zag het niet meer zitten om permanent daar te gaan wonen als Paul ooit nog eens met pensioen gaat, dus wilde ik de afgelopen jaren er ook niet meer aan denken en niet meer naar toe.
Maar we konden niet beslissen waar we in mei naar toe zouden gaan en na het zien van een tv programma waarin kennissen van ons hun droomhuis op de Azoren zoeken, begon het toch weer te kriebelen en besloten we 11 dagen voor we vertrokken om er twee weken te gaan cachen.
En terwijl ik druk bezig was met het oplossen van puzzelcaches, bedacht Hoofd Financiën dat we i.p.v. een groot huis wel een klein huisje op het terrein kunnen bouwen en ons huis in Belgie houden.
Lang verhaal kort: een paar dagen voordat we vertrokken maakte ik een plattegrond, meubeltjes op schaal en knipte het middenstuk uit het huis.

 
 Paul en Julian maakte daar met Sketch up tekeningen van

Vrijdag voor we vertrokken belden we onze architect met de vraag of hij dit projekt voor ons wilde doen en dat wilde hij, wat echt een grote opluchting was, want hij is echt geweldig.
Op maandag kwamen we aan, dinsdag was er een gesprek met onze advocaat en op woensdag hadden we de eerste bespreking met onze architect.
Hij had al prachtige tekeningen gemaakt, maar er moesten een aantal dingen besproken en aangepast worden aan de regels en wetten van de Camara Ponta Delgada.
We hebben daarna nog twee gesprekken gehad en een dag nadat we thuiskwamen kregen we de definitieve tekeningen.

De architect heeft inmiddels al een afspraak gemaakt met onze advocaat, die namens ons moet tekenen en dan gaat alles naar de Camara en hopen we dat we toestemming krijgen om dit huisje te bouwen.
En nu heb ik er weer helemaal zin in!

4 opmerkingen:

Bertiebo zei

Wat fijn, Jolande!

Margriet zei

Oooooh, wat ontzettend leuk! Ik had de hoop al opgegeven. Maar dit is een geweldige oplossing!

Jolande zei

Zelf had ik gedacht dat het voor altijd in de ijskast zou blijven en dat we uiteindelijk, over tig jaar, de grond wel zouden verkopen.
Ik ben dus echt hartstikke blij nu, want het is en blijft een fantastisch mooi plekje waar ik graag tijd door wil gaan brengen.

trompke zei

Goh... ik zat me dat al telkens af te vragen hoever de plannen nu gingen. Blij dat het toch nog leuk gaat worden!