Lockdown dag 81

Vandaag hebben Julian en ik extra hard gepoetst.
Op woensdag doen we altijd boven, maar in het 5 wekelijkse schema zouden morgen de slaapkamers aan de beurt zijn en het is natuurlijk suf om ze vandaag normaal te doen en morgen alle extra dingen.
Dus hebben we het gecombineerd zodat we morgen een vrije dag hebben.
We lunchten laat en Julian ging tosti's bakken, die erg lekker waren.

 Na het poetsen had ik hoofdpijn gekregen, die maar niet over ging.
Nu ben ik de afgelopen dagen niet buiten geweest, dus na het avondeten zijn we een wandeling gaan maken, zodat ik weer wat frisse lucht zou krijgen.
In de straat staan overal klaprozen te bloeien, het mooiste vind ik ze bij de korenvelden.
We hadden post voor mensen in een andere straat gekregen en die gingen we eerst maar even in hun brievenbus gooien.

 Daarvandaan liepen we verder, zonder eigenlijk een idee te hebben waar we naar toe zouden gaan.
 We zagen vanavond veel bloemen die we niet kenden en de app had weer eens geen zin.
Thuisgekomen heeft Paul uitgevonden wat het was, mijn telefoon staat op 4G, maar hier is bijna geen ontvangst, toen hij het ding op 2G gezet heeft deed de app het weer, dus moeten we morgen maar terug om alle bloemennamen op te zoeken.
Deze ken ik wel, dit is een muurbloempje :-)

 Door ons dorp loopt een expresweg die het dorp verdeeld in een hoog en laag gedeelte.
Parallel aan deze weg loopt een klein doodlopend weggetje en we besloten om naar het eind te wandelen en dan weer terug te gaan.
We hadden hier een mooi uitzicht over de velden.

 Maar toen we bij het eind kwamen zagen we dat er naar rechts een klein weggetje door de velden ging dus liepen we door langs een enorm groot aardappelveld en zouden wel zien of we op de weg uitkwamen of alsnog terug zouden moeten.

 Ook hier stonden weer allemaal mooie bloemen.

 Het geluk was met ons, want we konden helemaal doorlopen tot we in een straat kwamen.
We wonen hier toch al een jaar of 18, maar hier waren we nog nooit geweest, het leek net vakantie :-)

Toen we dit weggetje afliepen kwamen we bij de expresweg uit, die we overstaken om weer naar huis te gaan.
Het was een fijne wandeling en de hoofdpijn die was niet helemaal over, maar wel een heel stuk minder.