Op pad met Jasmine dag 4

 Op vrijdag was er vanaf 15.00 uur code geel voor regen en harde wind en omdat we dan weer thuis wilden zijn vertrokken we heel vroeg richting Furnas.

We namen de weg via Maia want dan heb je voordat de weg de krater in gaat een schitterend uitzicht op het dorp.

We gingen eerst naar de fumaroles bij het meer.

Tegen twaalf uur komen daar de bussen met toeristen aan die gaan kijken hoe de potten met cozido uitgegraven worden en omhoog worden gehaald en die drukte wilden we voor zijn.

Dat was goed gelukt, want echt druk was het er niet.

Jasmine ging even bij het souvenirwinkeltje kijken en ik zag daar een verdwaalde souvenir die ik heel graag mee had willen nemen :-)

Toeristen :-)

De kookpotten stonden allemaal netjes ingegraven met naambordjes van de restaurants erop.

Tot onze verbazing kwamen er auto's van restaurants aanrijden en werden er alvast wat kookpotten naar boven gehaald.

Ik denk dat de restaurants geen zin/tijd hebben om tussen het 'feestgedruis' van alle toeristen op hun potten te moeten wachten en ze daarom eerder brengen en weer ophalen en voor Jasmine was dat boffen zodat ze het toch kon zien.

Vervolgens reden we naar de overkant van het meer waar we een klein stukje gingen wandelen.

Met Julian hebben we eens de hele beeldenserie bekeken, nu zagen we er een paar. Ghandalf zag er nog heel goed uit na al die jaren in het vochtige woud.

De vervallen Capela de Nossa Senhora das Vitórias maakt nu deel uit van Mata Jardim José do Canto en is van dichtbij te bekijken als je die tuin gaat bezoeken.

Die tuin is helemaal nieuw voor ons en we hebben hem op ons lijstje gezet om eens te gaan bekijken.

Nu wandelden we rustig verder langs het meer

en gingen naar de op een na hoogste Araucária van de wereld. De hoogste staat in Maui, Hawaii en die hebben we ook gezien, dus vonden we het leuk om samen met Jasmine ook deze te bekijken.

Vanaf een afstand is trouwens beter te zien hoe hoog hij is.

Vervolgens zijn we terug naar het dorp gereden waar ik op de parkeerplaats deze mural zag.

We wandelden rond om de caldeiras te bekijken.

Er hangt hier een permanente zwavelgeur en ik vraag me werkelijk af hoe mensen daar dag in dag uit in kunnen wonen.

Vandaag zagen we de eerste keer dat er een kookpot in het kokende water hing.

De lange haken ernaast zijn om de pot uit het water te halen.

Terwijl Paul hier een foto van Jasmine stond te maken, kwam hij een kennis uit Leuven tegen, die een rondreis van een week maakt op het eiland.

Hij was met dezelfde vlucht aangekomen als Jasmine, dus toen we haar ophaalden hadden ze elkaar al even gesproken, maar het was grappig om hem nu hier weer tegen te komen.

Ze waren op weg naar het restaurant om cozida te eten...jammie lol

Tenslotte wandelden wij nog even door het stadspark(je).

Eerst liepen we een stukje bovenlangs, waar we een mooi uitzicht hadden op het park onder ons.

Daarna zijn we door het park gewandeld, langs de waterval

naar Poça da Tia Silvina; daar loopt warm water via het basin in de koude rivier: heel apart.

Via de laan met ginkgo bilobas zijn we weer terug naar de auto gelopen en naar huis gegaan.

Daar waren we mooi op tijd terug voordat de storm zou losbarsten, maar omdat die uit het zuiden kwam viel het bij ons aan de noordkust erg mee.

Jasmine moest uiteraard ook nog even een lokale ananas proeven en daar had ze nu mooi de tijd voor.