Toen we in Belgie waren heb ik misschien een ietje beetje teveel gedaan (hahaha), maar daarom was ik van plan om het hier een paar weken rustig aan te doen.
Nou dat ging goed tot inderdaad rustig achter mijn tafel zat en rechts van me een tissue uit de tissuebox wilde pakken, het schoot in mijn rug en ik had een kwartier nodig om weer enigszins recht te komen.
Zoiets gebeurt nou altijd bij het doen van zoiets onnozels.
Nou toen werd het dus echt heel rustig aan doen.
De eerste dagen heb ik heel veel afgewisseld tussen staan, liggen, zitten en lopen.
Slapen ging slecht, want alhoewel een waterbed ideaal is voor rugklachten, dit bed is (net als het bed in Belgie) niet gestabiliseerd), maar als Paul beweegt dan beweeg ik ook veel meer dan in Belgie en die ongecontroleerde bewegingen hielpen niet echt.
(We hebben een nieuwe, meer gestabiliseerde, matras staan die we volgend jaar gaan installeren).
In de auto zitten was ook geen pretje, dus bleven we thuis, maar daar is gelukkig altijd wel wat te zien.
Zo dook Toby ineens weer op en bracht hij ons steeds bezoekjes.
