We stonden erg laat op vanmorgen en alhoewel midden op een zaterdag niet het meest ideale moment is om boodschappen te doen, moesten die toch gedaan worden.
Nu waren er ook een aantal pakjes die zouden komen, dus ik bleef thuis voor de bezorgers en Paul en Julian gingen naar AH in Zaventem.
Een van de pakjes die bezorgd werd kwam van mijn lieve vriendin Margriet.
Ze had voor mij het boek Colman van Monica Furlong in de kringloopwinkel gevonden en dat kreeg ik alvast als verjaardagkadootje.
Ik ben er zó blij mee, want het is het derde deel van een triologie die ik nu compleet heb.
Juniper en Heksenkind kocht ik toen ze uitkwamen en alhoewel ik wist dat Colman ook uitkwam heb ik die nooit ergens kunnen vinden of laten bestellen, maar nu, na járen is de serie dan toch kompleet.
Voordat ik aan Colman begin ben ik eerst Juniper aan het herlezen.
Ook heel leuk zo´n onverwachte uitbreiding van de verzameling.
Maar tijd om te lezen was er niet, want na de lunch stond de kast in de waskamer op het programma.
Die kast stond er al toen we het huis kochten en alhoewl hij toen ook al oud was hebben we hem laten staan omdat hij perfect pastte en er veel in kon.
Maar hij kwam steeds verder van de muur af en de vorige keer dat we hier waren en ik iets op de onderste plank moest hebben, zag ik dat de achterwand helemaal beschimmeld was.
We waren bang dat het door de muur erachter zou komen dus besloten we om die kast de volgende keer te vervangen.
In het kleine kastje ernaast hadden we alle vier een la met daarin sjaals, mutsen, handschoenen, paraplu ens, dat kastje werd eerst leeggemaakt, uitgezocht en naar de kelder gebracht.
Net als de tweede koelkast die we kochten tijdens de coronaperiode, als extra opslagruimte.
We hebben hem ook nog gebruikt toen de keuken gerenoveerd werd, maar nu mocht hij ook naar de kelder.
Vervolgens moest alles uit de kast gehaald worden en of op een andere plaats neergezet of tijdelijk in dozen.
En toen kon het slopen beginnen en ik hield mijn hart vast van wat we erachter zouden aantreffen.
In eerste instantie leek het alsof niet alleen de muur, maar ook het vloertje helemaal kapot was.
Deze muur is de andere kant van de muur in de eetkamer, dus ook hier is de onderkant beschadigd, maar dat zal de schilder komende week herstellen.
De verhoging, waar de kast opstond, is nog prima, dus daar kan de nieuwe kast zo op komen te staan.
´s Avonds vond ik in mijn hobbykast een trommeltje stampvol met restjes van lapjes, het is misschien wel meer dan 15 jaar geleden dat ik daarin gekeken had, maar wie wat bewaard...
Ik voelde me als een kind zo blij, want dit is ideaal, nu hoef ik niet steeds kleine stukjes van grotere lapjes af te knippen als ik aan een (hele kleine) tag werk, maar zoek ik eerst in het trommeltje.
Omdat organizeren mijn middle name is, heb ik alle lapjes op kleur uitgezocht en in ziplock zakjes gedaan.
Je kan maar ergens blij mee zijn :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten