De volgende plaats die we gingen bekijken was BODENWERDER de stad van DE BARON VON MUNCHENHAUSEN.
Toen we het stadje in kwamen rijden zagen we hem al zitten op zijn kanonskogel.
We parkeerden de auto en liepen richting het museum, waar we in de verte al een beeld van de Baron en zijn paard zagen.
Hier trekt hij zichzelf en zijn paard aan zijn haren uit de modder.
We liepen eerst even langs de Tourist Info, maar die hadden net lunchpauze.
Om de hoek stond een penny automaat en eentje van de Baron mocht natuurlijk niet ontbreken.
In Polle had ik gezegd dat ik het zo ontzettend jammer vond dat er geen automaat stond voor een Assepoester penny en nu bleek dat je met deze automaat er eentje kon maken, wat we natuurlijk gelijk deden.
Tegenover de Tourist Info, het gemeentehuis en het museum is een park en ook daar stond een beeld van de Baron, dit keer met zijn halve paard.
Bij het museum aangekomen zagen we hem weer op zijn beroemde kanonskogel zitten.
We gingen het museum bekijken.
Beneden was een (tijdelijke?) tentoonstelling van schilderijen die niets met het onderwerp te maken hadden, maar gelukkig hing er wel een kogel aan het plafond.
Op de eerste verdieping waren allemaal vitrines met gebruiksvoorwerpen uit de tijd van de Baron, en veel boeken.
Er kwamen nog meer mensen achter ons naar boven en toen werd iedereen uitgenodigd om te gaan zitten en te luisteren naar iemand die over het leven van de Baron ging vertellen.
Paul ging zitten luisteren, maar aangezien ik zoiets niet echt goed kan volgen ben ik gewoon rustig verder gaan kijken.
Een bekend gezicht! Een keer per jaar wordt er een prijs uitgereikt en in 2012 heeft Herman van Veen die gekregen.
De verhalen van de Baron von Munchenhausen in allerlei vertalingen.
Het verhaal van MET EENDEN IN DE LUCHT was in een hoekje uitgebeeld.
Op de zolderverdieping waren allemaal vitrines met gereedschappen van bepaalde ambachten
zoals deze vitrine van de horlogemaker.
Tussen de eerste verdieping en de zolder stonden nog veel meer vertalingen.
De lezing duurde en duurde maar en Paul zat er nog steeds en kon met goed fatsoen niet weggaan (dat heb je er nou van als je naar zulke verhalen gaat zitten luisteren :-) ), maar ik ben naar buiten gegaan en heb daar lekker in het zonnetje op hem zitten wachten.
maandag 31 oktober 2016
zondag 30 oktober 2016
Assepoester 17
Toen de mevrouw van het Haus der Gasten in Polle Duitsland hoorde dat ik Assepoesterkaarten spaar, trok ze een la open en haalde er een kaart uit die ze uitdelen tijdens de Assepoester spelen en die kreeg ik van haar.
Zo leuk, weer een kaart voor de verzameling erbij.
Zo leuk, weer een kaart voor de verzameling erbij.
Sprookjesroute Dag 8 Polle 2
We liepen naar beneden, onder deze mooie poort door
naar het Haus des Gastes, een soort Tourist Informatie met een museum,
daar was ook een Assepoester kamer en die moesten we natuurlijk bekijken.
Een maquette van hoe de burcht er vroeger uitzag.
En verder lagen er allerlei voorwerpen uitgestald die tijdens werkzaamheden enz gevonden zijn in Polle.
Na de koffie zijn we weer terug naar de auto gelopen en gingen we op weg naar de volgende plaats op de route.
naar het Haus des Gastes, een soort Tourist Informatie met een museum,
daar was ook een Assepoester kamer en die moesten we natuurlijk bekijken.
Bij de balie vond ik nog een setje van 6 Assepoesterkaarten
en toen de mevrouw hoorde dat ik die verzamel, kreeg ik nog een soort reklame
kaart, die ze tijdens de Assepoester spelen uitdelen, ik was dus helemaal
happy!
We bekeken ook het museum op de bovenverdieping nog even en ook daar stond een Assepoester.
Een maquette van hoe de burcht er vroeger uitzag.
En verder lagen er allerlei voorwerpen uitgestald die tijdens werkzaamheden enz gevonden zijn in Polle.
Nu was het tijd voor koffie en we gingen op zoek naar een restaurantje
waar we dat konden drinken.
Onderweg maakte ik nog een foto van dit duiveltje voor mijn verzameling.
We kwamen uit bij Alte Fritz, waar we ook wegwijzerbordjes
voor gezien hadden, dus gingen we daar op het terras zitten. Helaas hadden ze er niets lekker bij, maar de koffie was wel heerlijk.
Na de koffie zijn we weer terug naar de auto gelopen en gingen we op weg naar de volgende plaats op de route.
zaterdag 29 oktober 2016
Sprookjesroute Dag 8 Oberwezer en Polle 1
Na het ontbijt vertrokken we.
Op weg naar beneden zijn we nog even gestopt om een foto van Rapunzel's toren te maken.
En beneden aan de overkant van de rivier Diemel zijn we ook gestopt om een foto van de reuzin Trendula te maken.
Dit was de tweede van de drie reuzinnen zusters, Brama hebben we niet gezien.
En toen we weer terug reden kwamen we ook nog een muurschildering tegen.
Het uitzicht op de omgeving was erg mooi vanaf deze hoogte en beneden ons zagen we een pontje over de Wezer
de Wezer naar beide kanten
Paul ging nog even boven op de toren kijken
Ik geloofde die toren wel en ben even op een van de stoelen gaan zitten, alvast wat aantekeningen maken voor het dagboek.
We doen zoveel op een dag, dat ik nu tussendoor wat aantekeningen maak, want als ik dat allemaal 's avonds moet doen ben ik veel te lang bezig.
dus dat hebben we overgeslagen en zijn gelijk naar het eindpunt, het muiltje, gelopen
Op weg naar beneden zijn we nog even gestopt om een foto van Rapunzel's toren te maken.
En beneden aan de overkant van de rivier Diemel zijn we ook gestopt om een foto van de reuzin Trendula te maken.
Dit was de tweede van de drie reuzinnen zusters, Brama hebben we niet gezien.
We gingen naar Oberweser, dat was lastig te vinden, want de Tomtom
kende het niet en het stond ook niet op kaart, maar toen we een stukje reden
bleek het wel op de bordjes te staan, dus hebben we die maar gevolgd.
In OBERWEZER moest het beeld van DE GELAARSE KAT staan, maar
we konden het nergens vinden....
Toen Paul het ergens ging vragen, bleek het 4 kilometer verderop in
de deelgemeente Oedelsheim te staan, dus zijn we daar naartoe gereden.
Ook hier konden we het niet vinden, dus weer gevraagd en
toen moesten we nog een stukje verder rijden.
Maar uiteindelijk hebben we hem dan gevonden: de Gelaarsde Kat, een
groot houten beeld, mooi onder een afdakje.
En toen we weer terug reden kwamen we ook nog een muurschildering tegen.
Nu gingen we op weg naar Polle; 40 kilometer slingeren
door bossen, hoogvlakten, kleine dorpjes en uiteraard een omleiding.
In POLLE staat mijn lievelingssprookje ASSEPOESTER centraal.
We gingen de Burcht ruĂŻne bekijken, waar haar muiltje moest
staan, maar nadat we de hele ruĂŻne bekeken hadden, hadden we het muiltje
nergens kunnen vinden.
Het uitzicht op de omgeving was erg mooi vanaf deze hoogte en beneden ons zagen we een pontje over de Wezer
de Wezer naar beide kanten
Paul ging nog even boven op de toren kijken
Ik geloofde die toren wel en ben even op een van de stoelen gaan zitten, alvast wat aantekeningen maken voor het dagboek.
We doen zoveel op een dag, dat ik nu tussendoor wat aantekeningen maak, want als ik dat allemaal 's avonds moet doen ben ik veel te lang bezig.
Weer terug bij de entree vroegen we de mevrouw achter de
kassa waar het muiltje toch was, ze nam ons mee naar de muur, liet ons
eroverheen kijken en wees ons de plek aan waar het muiltje stond.
Het stond dus beneden bij de ruĂŻne en het was natuurlijk
niet echt groot, dus vandaar dat we het niet opgemerkt hadden.
Er bleek een Assepoester pad te zijn, maar dat bestond alleen uit
fotolijsten met het verhaal erin, alleen in het Duits,
dus dat hebben we overgeslagen en zijn gelijk naar het eindpunt, het muiltje, gelopen
Uiteraard heb ik het muiltje ook even gepast,maar mijn voet was te groot :-) wat maar goed was ook,
want ik heb natuurlijk al mijn eigen prins en wat zou ik er met nog eentje
moeten hahaha
Sprookjesroute Dag 7 Trendelburg 2
Bij het hotel was ook een restaurant en daar wilden we gaan eten.
Het ging om 18.00 uur open en omdat het nog te vroeg was gingen we eerst nog maar een poging wagen om de cache te vinden.
Paul vroeg in het hotel wat de hint betekende en de vader van de eigenaar wilde weten wat we aan het doen waren, dus vertelde Paul over geocachen.
Een cache? In de kerk recht voor hun deur? En mensen die daar steeds zoeken? Dat hadden ze nog niet gezien en nog nooit van gehoord, maar hij ging gelijk mee, want dat wilde hij zelf wel eens zien :-)
Hij wees ons precies aan wat met de hint bedoeld werd en na een poosje zoeken vonden we de cache!
Nou, die meneer had iets te vertellen als hij weer thuis kwam hahaha.
Inmiddels was het restaurant open, kwam het halve dorp er eten en wij dus ook.
De tomatensoep was heel lekker, versgemaakt.
We kregen een salade
En toen kwam het hoofdgerecht.
Eigenlijk was dat van mij een 'lekker en licht' voorgerecht whahaha..
Nou lekker was het zeker, maar licht....ik heb het opgekregen, maar er kon geen ijsje meer bij
Paul nam nog maar eens een schnitzel :-)
Na het eten hebben we op de kamer theegedronken en daarna zijn we op het bankje bij de kerk gaan zittten wachten tot de lantaarns aan gingen.
We hebben het hele pad nog een keer bekeken en nu was het nog mooier dan overdag.
Ik van van alle lantaarns foto's gemaakt, maar hieronder een paar van de bekendste sprookjes.
De lantaarn voor de deur met de dobbelende Reinhardt.
Rapunzel had ook maar een lampje aangedaan :-)
Het ging om 18.00 uur open en omdat het nog te vroeg was gingen we eerst nog maar een poging wagen om de cache te vinden.
Paul vroeg in het hotel wat de hint betekende en de vader van de eigenaar wilde weten wat we aan het doen waren, dus vertelde Paul over geocachen.
Een cache? In de kerk recht voor hun deur? En mensen die daar steeds zoeken? Dat hadden ze nog niet gezien en nog nooit van gehoord, maar hij ging gelijk mee, want dat wilde hij zelf wel eens zien :-)
Hij wees ons precies aan wat met de hint bedoeld werd en na een poosje zoeken vonden we de cache!
Nou, die meneer had iets te vertellen als hij weer thuis kwam hahaha.
Inmiddels was het restaurant open, kwam het halve dorp er eten en wij dus ook.
De tomatensoep was heel lekker, versgemaakt.
We kregen een salade
En toen kwam het hoofdgerecht.
Eigenlijk was dat van mij een 'lekker en licht' voorgerecht whahaha..
Nou lekker was het zeker, maar licht....ik heb het opgekregen, maar er kon geen ijsje meer bij
Paul nam nog maar eens een schnitzel :-)
Na het eten hebben we op de kamer theegedronken en daarna zijn we op het bankje bij de kerk gaan zittten wachten tot de lantaarns aan gingen.
We hebben het hele pad nog een keer bekeken en nu was het nog mooier dan overdag.
Ik van van alle lantaarns foto's gemaakt, maar hieronder een paar van de bekendste sprookjes.
De lantaarn voor de deur met de dobbelende Reinhardt.
Rapunzel had ook maar een lampje aangedaan :-)
Hans en Grietje
Vrouw Holle
De Bremer Stadsmuzikanten
Roodkapje
Doornroosje
Sneeuwwitje
En mijn favoriete sprookje: Assepoester.
Abonneren op:
Posts (Atom)