Sprookjesroute dag 3 Marburg 3

Af en toe werd er bij de film een pauze gehouden en mochten de voetgangers vlug naar de andere kant lopen, dus toen er weer zo'n pauze was zijn we snel meegelopen, voordat we weer een poos vast kwamen te staan of om moesten lopen.
In deze boekwinkel hadden ze een soort hoofdkwartier gemaakt.

 Dit drinkfonteintje was ook al zo mooi gemaakt, net of er paarden staan te drinken.

 Paul ging even in de kerk kijken, hebben we dat ook maar weer gehad :-)
en daardoor hebben we het sprookje van de Sterrendaalders helemaal gemist :-(
Het was een soort schilderij dat ergens hoog aan de buitenkant van de kerk moest hangen.

 Ik vond dit wel op een gestileerde versie van de gebroeders Grimm lijken, maar ze bleken het niet te zijn. Het was een beeld voor vriendschap geloof ik.

 We waren om de kerk heen naar beneden gelopen en hadden toen ook SNEEUWWITJE EN ROZENROOD gemist en daarom zijn we nog maar een stuk van de trap weer opgeklommen, waar dit aan de muur hing.

 Weer beneden gingen we op zoek naar de ingang van de oude Botanische tuin.
Dat viel nog helemaal niet mee, want er waren werkzaamheden bezig aan de weg er omheen en er waren heel wat ingangen afgesloten, maar we hebben er toch een kunnen vinden waardoor we het park in konden.
Vanaf hier konden we de Oberstadt in de verte zien liggen.

 Hier zagen we het sprookje HET TOVERVISJE

 het visje dreef ook nog eens in de vijver. Hij zat aan een kabel vast en draaide heel zachtjes rond en omdat er geen beweging in het water was, was de weerspiegeling prachtig.

 Wij gingen op een bankje bij de vijver zitten om onze lunch op te eten, dat kregen een paar eenden in de gaten en die vlogen de vijver door op ons af en toen was de spiegeling helemaal weg.
Deze Botanische tuin was niet erg goed onderhouden, maar ik vind dat ook wel weer een bepaalde charme hebben.

 We liepen nu via de andere kant om de botanische tuin heen weer in de richting van de oberstadt.

 Bij een bakker ging Paul nog een broodje kopen en omdat ik nieuwsgierig was naar de kastanien op het bord, kochten we die ook.
Het waren bolletjes die iets kleiner waren dan een tennisbal en naar gewoon witbrood smaakte met een pretzellaagje erop; wij vonden het een vreemde combinatie.

 Dit paardenstandbeeld vond ik ook grappig.

 Even verderop zagen we DE WOLF EN DE ZEVEN GEITJES.