Sprookjesroute Dag 8 Oberwezer en Polle 1

Na het ontbijt vertrokken we.
Op weg naar beneden zijn we nog even gestopt om een foto van Rapunzel's toren te maken.

 En beneden aan de overkant van de rivier Diemel zijn we ook gestopt om een foto van de reuzin Trendula te maken.
Dit was de tweede van de drie reuzinnen zusters, Brama hebben we niet gezien.

 

We gingen naar Oberweser, dat was lastig te vinden, want de Tomtom kende het niet en het stond ook niet op kaart, maar toen we een stukje reden bleek het wel op de bordjes te staan, dus hebben we die maar gevolgd.

In OBERWEZER moest het beeld van DE GELAARSE KAT staan, maar we konden het nergens vinden....

Toen Paul het ergens ging vragen, bleek het 4 kilometer verderop in de deelgemeente Oedelsheim te staan, dus zijn we daar naartoe gereden.

Ook hier konden we het niet vinden, dus weer gevraagd en toen moesten we nog een stukje verder rijden.

Maar uiteindelijk hebben we hem dan gevonden: de Gelaarsde Kat, een groot houten beeld, mooi onder een afdakje.

 En toen we weer terug reden kwamen we ook nog een muurschildering tegen.

Nu gingen we op weg naar Polle; 40 kilometer slingeren door bossen, hoogvlakten, kleine dorpjes en uiteraard een omleiding.

In POLLE staat mijn lievelingssprookje ASSEPOESTER centraal.

We gingen de Burcht ruïne bekijken, waar haar muiltje moest staan, maar nadat we de hele ruïne bekeken hadden, hadden we het muiltje nergens kunnen vinden.

 Het uitzicht op de omgeving was erg mooi vanaf deze hoogte en beneden ons zagen we een pontje over de Wezer

de Wezer naar beide kanten

 Paul ging nog even boven op de toren kijken

 Ik geloofde die toren wel en ben even op een van de stoelen gaan zitten, alvast wat aantekeningen maken voor het dagboek.
We doen zoveel op een dag, dat ik nu tussendoor wat aantekeningen maak, want als ik dat allemaal 's avonds moet doen ben ik veel te lang bezig.

Weer terug bij de entree vroegen we de mevrouw achter de kassa waar het muiltje toch was, ze nam ons mee naar de muur, liet ons eroverheen kijken en wees ons de plek aan waar het muiltje stond.

Het stond dus beneden bij de ruïne en het was natuurlijk niet echt groot, dus vandaar dat we het niet opgemerkt hadden.

Er bleek een Assepoester pad te zijn, maar dat bestond alleen uit fotolijsten met het verhaal erin, alleen in het Duits,

 dus dat hebben we overgeslagen en zijn gelijk naar het eindpunt, het muiltje, gelopen

 Uiteraard heb ik het muiltje ook even gepast,maar mijn voet was te groot :-) wat maar goed was ook, want ik heb natuurlijk al mijn eigen prins en wat zou ik er met nog eentje moeten hahaha