Nadat we terug waren van Cyprus hoorden we van een collega van Paul dat haar poes een nestje kittens had en dat wij de laatste twee ervan mochten hebben.
Omdat we niet de ene dag thuis wilden komen en gelijk de volgende dag de kittens zouden moeten gaan halen schoven we onze volgende reis een week naar voren.
Het werd weer geen Ierland, want we hadden het weer daar steeds gevolgd en aangezien het daar niet boven de 15 graden kwam en steeds maar regende, keken we of er vluchten vanaf Zaventem naar Corsica gingen en warempel Tui Flight vloog daar naar toe.
We boekten een vlucht, bestelden een Capitool reisgids die de volgende dag kwam en toen werd het even hard werken voor Paul om in een paar dagen een hele reis samen te stellen. :-)
Gelukkig heeft hij daar ruime ervaring in en zo werd dit ons reisschema met als beginpunt Ajaccio.
Deze vlucht vertrok nou eens op een normaal tijdstip 12.40 uur.
We vertrokken redelijk vroeg van huis om onze toverfee niet in de weg te lopen en na het inchecken en de controles hebben we ons nog een poos vermaakt op Brussels Airport.
We vlogen met een klein toestel, 2 x 2 stoelen naast elkaar en ik mocht niet eens in het gangpad zitten :-)
Terwijl we opstegen maakte Paul foto's van de buitenring om Brussel
maar al snel gingen we door de wolken en was er niets meer te zien.
De vlucht was een half uur korter dan gepland, wat ik wel heel fijn vond.
Daar zagen we Corsica al onder ons liggen
maar om te kunnen landen moesten we eerst een stuk doorvliegen
waarbij we wel steeds dichter bij de bergen kwamen
het hobbelde en de draaibewegingen van het vliegtuig vond ik net op een kermisattractie lijken, echt niet fijn.
Naar mijn idee moet de piloot nog heel wat oefenen, maar wie ben ik.
Ik was ontzettend blij toen de wielen de landingsbaan van Ajaccio Aeroporto Napoleon Bonaparte raakten.
We zaten bijna achterin het vliegtuig en omdat er twee deuren open waren om uit te stappen waren we zo het vliegtuig uit.
Lopend gingen we naar het luchthavengebouw.
Corsica is onderdeel van Frankrijk en omdat het daarom ook in de Schengenzone valt waren we snel bij de band om de koffers op te halen.
Paul ging alvast de huurauto ophalen terwijl ik op de koffers wachtte.
De koffers waren er snel, de huurauto duurde wat langer, maar toen daar alle papieren geregeld waren en we nog een keer terug gegaan waren om de kras die over de hele linkerkant van de auto liep te melden, konden we de koffers inladen en aan onze reis beginnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten