Vandaag zijn Maui en Mandu alweer drie weken bij ons.
Ze hebben zichzelf (en ons) reuze goed bezig gehouden.
Ze hebben kennis gemaakt met Patch
De eerste nacht ging Julian vrij laat naar bed en om twee uur stond hij naast mijn bed, dat Mandu via de kleine opening onder de draaikast erin gekropen was en er niet meer uit wilde...
Uiteindelijk hebben we hem wel te pakken gekregen, maar om te voorkomen dat ze er weer in kruipen en ze tot kattengehakt gedraaid worden als we niet in de gaten hebben dat ze erin zitten hebben we stapels tijdschriften op de vloer gelegd, die kunnen ze (nog) niet wegkrijgen.
Ze spelen in en onder de tafel
klimmen op de bank en de stoel
Mandu kon als eerste op de krabpaal zitten, maar als de een iets kan/doet kun je er op wachten dat de andere het ook vrij snel daarna kan/doet.
De tunnel vinden ze erg leuk om in te spelen
Snoeren moesten allemaal weggehaald worden...
en Maui kon als eerste op een stoel bij de eettafel klimmen
ze houden van zonnnebaden
en Maui komt graag op schoot liggen en knuffelen
de oud papierbak is ook al zulk leuk speelgoed
Gelukkig slapen ze af en toe ook, dan kom ik even aan wat dingen toe :-)
Af en toe zetten we de deuren van de keuken en woonkamer open, zodat ze ook de gang in kunnen, nou daar valt ook weer veel te ontdekken, zoals de mat en schoenen met veters
én de (vrij enge) trap naar boven
Mandu zeilde de eerste keer dat hij boven op de overloop liep bijna tussen de krullen van de trapleuning door, dat moest dus kittenproof worden gemaakt en daarom hebben we er vogelgaas voor gemaakt.
Paul komt 's ochtends als eerste beneden en vind ze dan altijd op de tafel.
waar ze allemaal niet in, op en tussen kruipen....
van zoveel rennen en spelen krijg je natuurlijk wel honger en ze eten dan ook erg goed.
Het was heel warm en alles moest dicht blijven, dat was niet echt prettig, dus maakte Paul een hordeur voor de deur van de eetkamer.
Ik heb een hele middag op de grond naast ze gezeten om ze uit het gaas te halen :-)
Nu zitten ze regelmatig lief naar buiten te kijken
Patch vind het maar niets die twee mormels, die maar achter haar aan zitten en willen spelen.
Ze springt dan op de vensterbank waar die twee nog niet op kunnen, alhoewel ze wel pogingen ondernemen.
Als ze vandaag of morgen wel ineens op de vensterbank kunnen springen en we met de warmte het raam open willen kunnen doen hebben we het hor uit de logeerkamer gehaald.
De breedte is gelijk, maar de hoogte niet en daarom hebben we het met duct tape aan de buitenkant vastgeplakt.
Als we dan het rolluik 15 cm laten zakken is ook dit raam kittenproof :-)
Ze lopen achter de tv, in de open haard en nu ook in de boekenkast...
Ook een geliefd plekje is de deur, eentje erachter en dan met de pootjes door de kier de ander proberen te pakken.
Door het duwen tegen de deur gaat hij natuurlijk dicht en omdat we er niet aan moeten denken dat er straks eentje een of meerdere geamputeerde pootjes heeft, hebben we ook hier een kittenproof oplossing voor bedacht :-)
Met de gordijnen kunnen ze trouwens ook heel leuk spelen én erin slapen.
Ik heb echt mijn handen vol aan ze, maar oh wat zijn ze leuk, zo speels en lief.
Ik ben zo blij met ze en geniet elke dag volop van dit dynamische duo.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten