Rondreis USA West Dag 18 - Joshua Tree Park

Ik wilde graag Joshua Tree National Park zien en daarom maakten we vandaag een kleine omweg op weg naar Los Angeles.
Toen we hier aankwamen was het 34 graden, nooit gedacht dat we dat nog eens koel zouden vinden :-)

In het Visitors Center kregen we info over het park; wat wel en niet te doen, dat er werkzaamheden aan de weg waren en dat het daardoor lang zou kunnen duren voordat je er aan de andere kant uit zou kunnen.
En dan was er ook nog een infobord met wat voor dieren je zou kunnen aan treffen; o.a. tarantulla's ...
Toen had ik zoiets van oh je zal het meemaken, net als in Australie, maar gelukkig hadden ze vandaag een vrije dag :-)

We reden het park in en er was in de verste verte nog geen Joshua tree te zien.

Maar na een poosje zagen we dan de eerste bomen.
Deze bomen zouden hun naam gekregen hebben in 1851, toen een groep mormoonnse pioniers in de kromme takken de uitgestrekte armen van de Bijbelfiguur Joshua zag.
Ik zie dat er niet in, ik vind het gewoon mooie bomen die stuk voor stuk anders zijn en ik vind het heel bijzonder dat ze in dit landschap kunnen overleven.

Het park is ook bekend om zijn aparte rotsformaties, waarvan de Skull Rock wel een van de allerleukste is.

Deze plant deed me aan zo'n flessenborstel denken.

In dit stukje waren heel veel planten stukgetrapt door mensen die niet op de paden blijven.
Hier hersteld de natuur zich maar heel moeizaam en dan kan het tientallen jaren duren en daarom waren er wat nieuwe plantjes neergezet.

Er stond een kleine tankwagen met water en een vrouwelijke Ranger was bezig met het vullen van gieters, die dan weer opgehaald werden door vrijwilligers die de nieuwe plantjes water geven.
Dit doen ze een keer in de zoveel weken.

We hebben een poosje met die mevrouw staan praten en terwijl we daar stonden kwam er een Road Runner voorbij rennen.
Die naam is perfekt, want het rende over de weg en het lukte me maar net om hem op de foto te krijgen.

We stopten op parkeerplaatsen, maar het was hier zo stil, dat je ook wel even aan de kant van de weg kon stilstaan als je iets op de foto wilde zetten, zoals deze boom, want een geweldig mooie vorm.

We stopten bij Cap Rock en wandelden er omheen. Het leek er net op of het rotsblok ieder moment naar beneden kon schuiven, best wel eng.

Door de Virtual die we onderweg van Lee Vining naar Olancha deden hadden we van het boek en de schrijfster gehoord.

Door een andere virtual, bij deze rotsformatie leerden we over de zanger  Gram Parsons, deze zanger is na zijn dood door zijn vrienden hier gecremeerd, wat maar half gelukt is.

Nu is deze plek een memorial

Behalve de Joshua Trees zagen we ook nog andere, stekelachtige planten.

En nog wat Joshua Trees

Toen we weer verder gingen kwamen we op het stuk waar ze bezig waren met de weg en daar moesten we een kwartier wachten voordat we verder konden, wat dus nogal mee viel.

Er kwam een pilotwagen aan waar iedereen achteraan moest rijden en nu mochten we nergens meer stoppen, ook niet op de parkeerplaatsen waar we langs kwamen.

Ik maakte daarom nog maar wat foto's vanuit de auto.

En toen kwam de uitgang/ingang van het park alweer in zicht.

Daar zijn we nog even gestopt om dit bord met de boom en Murtle the Turtle op de foto te zetten.
Er schijnen woestijnschildpadden in Joshua Tree park te lopen, maar die hebben we ook niet gezien.

We vonden het een bijzonder en mooi park wat de omweg meer dan waard was.