Normaal zijn de deuren naar de slaapkamers dicht, maar omdat we dan veel heen en weer lopen staan ze open en dan zijn de katten er als de kippen bij om overal rond te neuzen.
Als we klaar zijn moeten we heel goed kijken waar ze zijn, want Mandu heeft al eens opgesloten gezeten in mijn klerenkast en Maui in de kast in de badkamer :-)
Maui was beneden en Mandu zat bovenop de kast in Julian's kamer, daar mocht hij blijven zitten, want als Julian zijn raam dicht doet laat hij zijn deur open en Mandu trek zich daar dan graag terug.
Vanmiddag heb ik naar de persconferentie gekeken waarin Fase 2 van de versoepeling van de maatregelen werd besproken
We mogen weer naar de kapper, schoonheidsspecialiste, tattoo shop, de markt, musea, dierentuin en bibliotheek.
Er mogen nu 30 mensen aanwezig zijn bij huwelijken en begrafenissen en er mag buitensport beoefend worden tot 20 mensen.
Wij blijven gewoon lekker in onze bubbel :-)
Wel wilden we graag wandelen, maar daar had Julian erg veel moeite mee.
Paul wandelde af en toe wel voor het huis en daar kwam dan ook veel commentaar op.
Nu volgt Julian het nieuws op de voet en vandaag was er uitleg van de viroloog, samen met een duidelijk filmpje, dat als je een besmet iemand kruist tijdens een wandeling, maar op anderhalve meter afstand, dat het helemaal geen kwaad kan, dus had ik nu bewijs dat het echt geen kwaad kon als we een stuk zouden gaan wandelen en dat hebben we na het avond journaal dan ook gedaan.
Dat was dus voor het eerst sinds we weer thuis zijn, de laatste wandeling maakte we hier op Nieuwjaarsdag.
We werden nagekeken door Maui.
Twee huizen verderop is een voetpad, maar omdat hooguit 1 meter breed is en je dan terug moet als je iemand aan ziet komen, zijn we daar maar niet overheen gegaan en doorgelopen.
Naast het voetpad is dit jaar koren gezaaid en dat staat al mooi hoog.
Bij een huis verderop in de straat hingen twee beertjes in een boom, natuurlijk voor zoektocht naar beren.
Een stuk verderop zagen we deze prachtig bloeiende gouden regen.
Op het veld aan de rand van het bos begint nu net mais op te komen.
Via het eerste bospad zijn we richting huis gelopen, het is voor mijn voeten natuurlijk beter om het niet gelijk te overdrijven :-)
Op dat bospad kwamen we hier en daar gedichten tegen die aan takken hingen.
Er stonden veel brandnetels voor, dus ik heb ze allemaal op de foto gezet om ze thuis te kunnen lezen, dit was de eerste.
Het rondje om ons huis is precies 2,5 kilometer en dat was een leuke wandeling.
Ik had het wel ontzettend koud gekregen en daarom heb ik toen we weer thuis kwamen een heerlijke beker chocolademelk gemaakt.
3 opmerkingen:
Toch wel fijn dat jullie wereld weer een klein beetje groter is geworden, of niet?
Ik ben wel gewend om veel thuis te zijn. Soms zei ik wel eens als we de wekelijkse boodschappen bij AH gingen doen, dat ik even uitgelaten werd en er dan weer een week tegenaan moest kunnen :-)
Maar het is wel fijn dat een van de virologen die hier dagelijks de persconferentie doet, zo duidelijk zei dat passeren geen kwaad kan, dat gelooft Julian natuurlijk eerder dan dat wij dat zeggen.
En wat beweging kan natuurlijk nooit kwaad, want gisteren was er een nieuwsitem dat zoveel mensen aangekomen zijn tijdens de lockdown, maar daar heb ik gelukkig nog geen last van.
Op André na vinden wij het ook geen probleem om zoveel thuis te zijn. Maar ik merk wel het verschil tussen als het je eigen keus is en als het door zo’n akelig virus moet!
Een reactie posten