Lockdown dag 66

Vandaag maakte ik een foto van alle paardenbloemen die vrolijk staan te bloeien in de achtertuin.
Ik word hier vrolijker van dan van een keurig netjes gemaaid stuk gras.

 We hadden een aantal peren die op moesten, maar om er nu vier achter elkaar op te eten zag ik niet zo zitten.
Gisteren zocht ik in de Allerhande een plaatje van een aardappel en toen kwam ik het recept van een Scandinavische perencake met kardemom tegen en daar moest ik vandaag aan denken toen ik die peren zag.
Dus ik dacht weet je wat, ik doe nog eens een poging om iets te bakken.

 Julian zei dat het inderdaad nu wel hele rare tijden zijn, als ik spontaan ga bakken lol
Ik heb het recept tot op de letter gevolgd en toen de cake uit de oven kwam viel het resultaat me helemaal niet tegen, maar zoals de Engelsen zeggen: "The proof of the pudding is in the eating".
Vanavond, bij een kop thee, hebben we er een stukje van gegeten en hij smaakte heerlijk!!!

 Maar voordat we de cake aten gingen we eerst weer een stuk door het bos fietsen.
Er zitten everzwijnen in het bos en er staan hier en daar ook borden met info over die dieren, dus zijn we ergens gestopt om dat eerst maar eens te lezen.

 Vanavond was ons doel om naar de Zoet Water te fietsen.
Normaal is het op het terras van het Spaanse Dak altijd erg druk en dat was het nu ook, er was een soort van privé feestje aan de gang...
De paddenstoel heeft lange tijd in het water gelegen, maar is nu weer rechtop gezet en geschilderd voor het lieve sommetje van € 30.000 Ik had het wel voor de helft willen schilderen, maar mij hebben ze niet gevraagd :-)

 In een van de vijf vijvers zom een fuut met 3 kleintjes. Een ervan was zo moet, die kroop op de rug van zijn moeder en liet zich zo heerlijk verder vervoeren, het was zo schattig om dat te zien.

 Langs de kant van de vijver stond een boom met prachtige witten geurende trossen, je rook ze al vanaf een afstand.
Ik heb geen idee wat het is, maar Julian heeft nu een plantenapp op mijn smartphone gezet, die we net in de achtertuin uitgetest hebben, dus een volgende keer zou ik het op moeten kunnen zoeken.

Deze bloemen ken ik wel :-)

 We fietsten rond en reden langs de Onze Lieve Vrouwe van Steenbergenkapel weer terug naar de vijvers.

 Hier kreeg ik toch echt een beetje een swamp gevoel, met die bomen in het water.

 Er zwommen twee zwanen met drie jongen, maar die kreeg ik door alle takken niet goed op de foto.
Een van de zwanen zwom naar de overkant van de vijver tot op een meter voor me, ik had gehoopt dat de hele familie mee zou komen, maar helaas.

 Op de terugweg kwamen we bij een tweesprong en Paul die voorop reed koos het rechter pad en dat bleek dood te lopen tegen een oude poort.

 We keerden om en toen we terug gingen maakte ik nog even een foto van deze afgebroken boom met allemaal paddenstoelen erop.
Onder een van de paddenstoelen kwam allemaal rook vandaan, het is me niet gelukt om dat goed op de foto te krijgen, maar het was wel een bijzonder gezicht.

Ook dit was weer een fijn fietstochtje.