Lockdown dag 56

Vanmorgen heb ik mezelf bezig gehouden met het uitzoeken van natuurfoto's.
Op mijn vaste pc had ik altijd een natuur map die onderverdeeld is in verschillende kleuren, fauna, paddenstoelen enz, dat als ik een foto nodig heb ik niet uren hoef te zoeken.
Op mijn laptop heb ik eigenlijk bijna dezelfde mappenverdeling als op de vaste pc, dat is makkelijk voor de maandelijkse backup, alleen de natuurmap ontbrak.
Daar heb ik nu verandering in gebracht en vanmorgen 4 jaar foto's bekeken.
Na de lunch zijn Paul en ik een boswandeling gaan maken.
Nog maar net in het bos zagen we weer een gedicht hangen.

 Op het ogenblik is het er zo ontzettend groen.

 We liepen naar het arboretum en kwamen toen langs de Neanderthaler (Pad van Ad) en hoe vaak ik ook langs de beelden kom, ik zal er altijd een foto van maken.

 Er stonden heel veel vergeet-mij-nietjes, op sommige stukken was er net een blauwe waas: heel erg mooi.

 Ook mooi is het nieuwe groen aan de naaldbomen, dat in de zon wel lichtgevend leek.

 Ignatius is normaal al lastig te vinden, maar de bomen om hem heen zijn inmiddels zo gegroeid dat je hem vanaf het pad bijna niet meer ziet.

 Om deze groep bomen is een soort van kraal gemaakt; vast voor de dieren.

 Het was de eerste keer dat we lelietjes-van-dalen in het bos zagen, de klokjes leken wel miniatuur uitvoeringen, ik heb ze nog nooit zo klein gezien: schattig!

 Deze boshut staat aan het begin van het arboretum.

 Op de foto's is het niet te zien, maar het was druk in het arboretum.
Mensen mogen weer met de auto naar een park of bos in de buurt rijden om daar te wandelen en op de parkeerplaats was dan ook geen plekje meer vrij.
Sommige paden zijn erg smal en wij liepen achter een stel dat niet vooruit te branden was.
Ze maakten steeds selfies die ze volgens mij dan gelijk op Instagram of FB gingen zetten en dan kun je er nu niet zo maar even voorbij lopen, dus toen zijn we weer de weg over gestoken naar onze kant van het bos.
Het pad waar we nu op kwamen wordt als het modderig is gebruikt door van die quadro's, dus het is geen mooi vlak wandelpad meer en daarom liep hier geen mens.

 Hier zijn we ook weer over kleine paden naar huis gelopen en in dit stuk bos hebben we niemand meer gezien.

 In de straat achter ons huis zag ik voor het eerst een echte stoeptekening, nadat ik er al héél veel online heb gezien.
Het mooiste stukje ervan vond ik de blauwe kat.

 We hadden al een behoorlijk stuk gelopen en Paul vond dat we het maar moesten wagen om het voetpad te nemen, als we een tegenligger zouden zien, zouden we wel in z'n achteruit gaan, maar er was niemand, dus we konden zonder problemen naar huis wandelen.

De rest van de dag ben ik bezig geweest met het maken van een proefversie voor een journal en terwijl ik daarmee bezig was heb ik naar mijn nieuwe cd geluisterd!