We hoefden vandaag natuurlijk niet lang na te denken waar we na de lunch zouden gaan wandelen: het nieuwe beeld van Ad Wouters bekijken natuurlijk.
Alhoewel het beeld in dezelfde gemeente staat ligt het helemaal aan de andere kant van het bos en is het een uur lopen om er te komen en dat gaat niet in een lunchpauze, dus reden we met de auto die kant op.
Die parkeerden we op het terrein aan de overkant van de straat, zodat we over de mooie oprijlaan konden wandelen.
En ja hoor, hier hoefden we helemaal niet te zoeken, we zagen het beeld al direct staan, het scheelt toch enorm als je bij het goede gebouw bent :-)
Het beeld is Don Bosco met een kindje op zijn schouder en het is weer bijzonder knap gemaakt uit een overtollig boom.
Dit gebouw is van de Salesianen van Don Bosco en die zijn geroepen om een religieuze rol op te nemen in de opvoeding van kinderen en jongeren, leerde ik na was Googelen.
Dat verklaard ook het beeld, ik vind het altijd leuk om de achtergrond ervan te weten.
Nadat we het beeld bewonderd hadden besloten we nog een rondje in de omgeving te maken.
Het is hier al best heuvelachtig en we liepen steeds verder naar beneden.
Aan de kant stonden allemaal gele bloemen met maar 4 bloemblaadjes, meestal hebben bloemen wel meer blaadjes dus deze vielen echt op, ik denk dat het stinkende gouwe is.
Alhoewel deze wandeling voornamelijk langs huizen ging hebben we geen enkele beer gezien,wel 4 koppen van poppenkast poppen op stokken.
Roodkapje was er ook en ik moest natuurlijk gelijk aan Bertie denken.
Een stukje verderop zagen we deze wilde roos.
Toen we bij het station aankwamen konden we weer het spoor oversteken om terug richting de auto te lopen.
Het gebouw is niet meer in gebruik als station, maar is nu een woonhuis.
We kwamen langs een huis waar op een schuin stukje van de tuin, heerlijk in de zon een heel stel druivenplanten stonden, dat zie je toch niet veel.
Wat we net allemaal naar beneden gelopen hadden moesten we nu weer omhoog en na een leuke klim kwamen we weer uit bij Don Bosco.
De wandeling was leuk, we hebben het beeld gezien, dus missie geslaagd.
Gisteren was er op het journaal een item dat mensen zoveel aankomen tijdens de lockdown, omdat ze minder bewegen en meer eten.
Daar heb ik gelukkig geen last van, ik beweeg nu juist meer dan anders en zeker sinds Paul en ik gaan wandelen.
En omdat het zwembad weer helemaal opgewarmd is ben ik ook nog 20 minuten gaan zwemmen.
Meer eten doe ik ook niet; ik eet normaal, maar ik hoef niet meer elke dag eraan te denken om fruit te eten, wat ik 9 van de 10 keer vergeet, want Paul at altijd een appeltje in de trein als hij naar huis ging en doet dat nu gewoon ook thuis en dan krijg ik een peer,met liefde geschild en in blokjes.
En zo smaakt fruit een heel stuk lekkerder.
2 opmerkingen:
Wat lief van Paul. Mijn man doet het ook vaak en 's middags maakt hij een groot glas sap van alles wat voorhanden is.
Ik voelde het hoor, dat je aan me dacht!
Wat een mooie wandeling en ook een mooi beeld. Kan me voorstellen dat fruit dan extra lekker smaakt.
Een reactie posten