Dag 6 - Mirandela

Na ons bezoek aan Podence reden we door naar Mirandela, waar we de auto parkeerden op een parkeerterrein naast Rio Tua, waar we het beeld Princesa do Tua zagen; de prinses uit de legende die verklaard hoe de stad de naam Mirandela gekregen heeft. *

We wandelden het stadje in en het eerste dat we zagen was dit beeld "A noite dos Bombos" (De nacht van de trommels).

Ze vieren hier de langste nacht (4 augustus) met duizenden trommels die in de hele stad bespeeld worden door de locale bevolking en buitenstaanders.

Voor deze kerk staat een beeld van Paus Johannes II, waarna ik de rest van de dag weer Popie Jopie liep te zingen :-)

We deden twee labcaches en kwamen zo weer langs mooie plekjes in het stadje.

Terwijl we in Parque do Imperio rondkeken begon het wat te spetteren.

In het park is een fontein die ook Princesa do Tua heet.

Aan het begin van het park was een restaurantje waar we koffie zijn gaan drinken.

Terwijl we daar zaten begon het wat harder te regenene, maar we hadden paraplu´s bij ons en besloten om toch nog even over de Ponte Românico (de oude Romeinse brug) te lopen.

Deze brug heeft maar liefst 20 bogen.

Aan de overkant stond de naam van de stad in grote letters

Inmiddels was het gestopt met zachtjes regenen en was het behoorlijk gaan gieten.

Dat was nou niet echt lekker om in te lopen, dus hebben we het laatste Waypoint van een labcache gedaan en zijn toen over de nieuwe brug terug gewandeld.

Het parkeerterrein was naast de brug dus we hoefden gelukkig niet al te ver te lopen.

Het was lunchtijd geworden, maar aangezien het natuurlijk geen weer was om lekker buiten te gaan zitten, hebben we in de auto broodjes gemaakt en opgegeten.

 * De legende:

 In het kasteel van Orelhão woonde de koning van Orelhão, die één ezelsoor en één hondenoor had en heer was van de landerijen in het bekken dat vandaag de naam Orelhão e Lila draagt. Hij was verliefd geworden op een prinses die in de Serra dos Passos woonde en probeerde haar te verleiden. Maar de prinses ging niet in op de wensen van de koning.
Op een dag liep de prinses weg van het kasteel in de richting van de rivier de Tua. De koning begon haar te zoeken, maar durfde de vallei niet in te gaan. Ergens op de toppen van de bergen, verdrietig en moe, staarde hij naar de horizon.
Een vazal vroeg: Wat is er mis, Uwe Hoogheid?
Estou à mira dela!- (Ik ben in haar vizier!) - antwoordde hij met een droevige stem.
Deze uitdrukking gaf aanleiding tot het woord Mirandela en de mensen zeggen dat degene op wie Mirandela richtte daar bleef. Ze zeggen ook dat toen de prinses van Tua vluchtte voor de koning van Orelhão, ze haar kroon achterliet in de Serra dos Passos.

Dag 6 - Caretos de Podence

Vandaag gingen we van Bragança naar Vila Real.

Toen we de route aan het plannen waren keek ik of er onderweg nog leuke (lab) caches waren en mijn oog viel het woordje Murais in een labcache in Podence.

Murais betekend murals en aangezien ik daar gek op ben, bekeek ik de labcache en zag dat die in één straat was en langs 5 murals ging en dat was genoeg om het in te plannen in het schema van vandaag.

In de tussentijd waren we al wat meer te weten gekomen over de Caretos de Podence, o.a.  dat het werelderfgoed is, dus nu waren we extra benieuwd.

Je kon het dorp niet missen want naast de snelweg, op een heuvel stond deze hoge careto.

We reden het dorpje in en parkeerde de auto bij het museum(pje), dat nog gesloten was en gingen het lopend bekijken.

Er was regen voorspeld, maar het bleef droog, wat natuurlijk heel fijn was en op een paar locals na was er geen mens te zien, dus ik kon foto´s maken zoveel als ik wilde zonder te hoeven wachten op allemaal mensen die selfies staan te nemen.

Het dorp is een lange straat met wat zijstraatjes, niet echt goed onderhouden, met hier en daar vervallen huizen, maar dat valt niet zo heel erg op want je aandacht wordt getrokken door de kleurrijke maskers

en de vele murals.

Deuren,

garagepoorten

huizen; alles is beschilderd met coretos.

Het gemeentehuis.

Er waren ook murals met bekende mensen, zoals deze mooie met Paus Franciscus, die in januari nog een bezoek gebracht heeft.

En de nationale voetbalheld Cristiano Ronaldo.

We zochten nog een cache bij de grote coreto op een soort speelveld, waar alles in rood-geel-groen geschilderd was, zelfs de palen van de schommel.

En als ik een schommel zie kan ik het niet laten :-)

Voor het museum stond een penny automaat, dus Paul heeft een hele leuke herinnering aan dit dorpje.

En toen kregen we het onzinnige idee om het museum te gaan bekijken LOL

Je kwam binnen in een gang met dit grote masker,

We werden naar een filmzaaltje gebracht om een Engelstalige film over het ontstaan en de geschiedenis van de Coretos te kijken, maar die film was zo oud en onscherp, dat we na een paar minuten 'zeeziek'  werden en weggegaan zijn.

Het was heel donker in het museum, op de foto lijkt het nog wel aardig, maar het was lastig te zien tegen de zwarte achtergrond.

Niet dat er veel te zien was, er was een zaaltje met deze pop en een tafel met een gastenboek

het filmzaaltje en dan nog een zaaltje met deze groep Coretos.

Het enige dat ik echt leuk vond in het museum was een miniatuur poppetje en dit toiletbordje.

Het  museum viel dan wel tegen, maar het was geweldig leuk om dit dorpje te bekijken.

Dag 5 - Bragança Hotel en boekjes

Het hotel waar we de komende nacht verbleven.

Het eerste dat we zagen toen we binnenkwamen waren deze Caretos de Podence, waar ik morgen op terug kom.

De kamer was mooi en ruim.

En we hadden een heel weids uitzicht.

Op weg naar het hotel waren we bij een Pingo Doce salades gaan halen, zodat we vanavond rustig op de kamer kunnen eten.

We bezoeken zo veel mogelijk Pingo´s in de hoop alle 14 boekjes die nog ontbreken in de verzameling te vinden. 

We hebben er weer 5 gevonden en met de 6 uit Braga zijn dat er 11, dus nog 3 te vinden.

Het is net een beetje plaatjes in een album verzamelen, de laatste zijn het moeilijkste te vinden.

Bij deze Pingo vond ik ook het boekje "O avô e o Gui visitam a baleia" (Opa en Gui bezoeken de walvis).

Het is een boekje uit de O Avô en Gui serie, waarvan ik alleen maar dit deeltje wilde hebben omdat het over een walvis gaat en ik walvisboekjes verzamel.

Bij ons op het eiland hadden ze deze nooit en ook hier op het vasteland had ik het nog niet eerder gezien, dus toen ik het vandaag na de 5 sprookjesboeken vond, was ik helemaal extra blij.

We hebben nog veel meer Pingo´s bezocht, maar ik heb dit deeltje nooit meer gezien.

 

Dag 5 - Bragança

In Bragança deden we twee labcaches.

De eerste bracht ons bij de nieuwe, moderne kathedraal

en daarna in het centrum bij alle andere kerken.

Het leek wel of er alleen maar kerken in dit stadje waren.

Dit beschilderde elektriciteitskastje was een leuke afwisseling.

Nadat we het centrum rondgewandeld hadden zijn we met de auto naar de citadel gereden.

We reden binnen door Porta do Sol, dat was best nog eng, want die was heel erg smal en je zag niet of er aan de andere kant een auto aankwam.

We kwamen op een groot plein waar we de auto parkeerden en zagen de donjon en op de achtergrond Igreja de Santa Maria de Bragança.

Het kasteel van Sancho I uit 1187 met wachttorens.

Tegenover het kasteel en naast de zijkant van de kerk was een restaurant en daar hebben we fijn op het terras gezeten en wat gedronken.

Binnen de muren van de citadel staan nog steeds huizen die bewoond zijn.

Porta da Vila met daarachter Porta de Santo António.

Buiten de dikke stadsmuren staat een stanbeeld van D. Fernando, 23 Duque (hertog) de Bragança.

Vanaf het pleintje waar dit beeld staat hadden we een mooi uitzicht over het stadje en .de moderne kathedraal

We maakten nog een wandeling rond de buitenkant van de stadsmuren en toen we bijna weer bij de ingang waren zag ik een stukje naar beneden dit mooi beschilderde gebouwtje, waar ik natuurlijk een foto van moest nemen.

En daarmee hadden we Bragança ook gezien en gingen we op weg naar het hotel.