Eerste verkenning van Ponta Delgada

Nadat we onze koffers uitgepakt hadden en ons op onze kamer geïnstalleerd hadden,

gingen we aan de hand van een paar caches Ponta Delgada alvast een
beetje verkennen. Aan het eind van de straat, ongeveer 50 meter vanaf
het hotel is het Antero de Quental park, genoemd naar een
Portugese dichter, philosoof en schrijver.

We vonden het mozaïek heel mooi en we kwamen
er al vlug achter dat zowat elke stoep in PD
met een of ander mozaïek versierd is.

In het voormalige Sint Andreas klooster vind je nu een museum.
Deze Barokke bouwstijl kom je overal op het eiland tegen.

Bij de Igreja (= kerk) da Graça kwamen we ook om
een cache te zoeken, maar toen we de trappen opklommen,
kwam er een jongeman en die vroeg ons of we zijn
tentoonstelling van portretfoto's wilden komen bekijken.
Zo kom je nog eens ergens en zie je nog eens wat :-)
Het waren hele mooie foto's van oudere mensen die
op het eiland wonen.We liepen door naar de haven, waar een
het zo heerlijk naar de zee rook.
We zaten er een poosje en keken naar alles om ons heen.

Restaurantjes vinden is een hoofdstuk apart.
São Miguel is niet echt toeristisch en het was nog geen hoogseizoen.
Veel van de restaurantjes die er zijn gaan vaak pas laat open en
tegen die tijd zijn wij al flauwgevallen van de honger.
En als er dan één geen vlees eet en de ander liever geen
vis eet, schiet het lekker op om iets te vinden :-)
Maar dit restaurant aan de haven was al open.

In restaurants krijg je weinig tot geen groenten,
die horen in de soep of in een stoofpot thuis vind men.
Ook moet je niet vreemd opkijken als je groenten
net aan lauw zijn, dat is ook een plaatselijk gebruik
en het wordt als een belediging beschouwd als je je
bord terugstuurt naar de keuken omdat je groenten
niet warm zijn.

Maar ondanks de weinige, lauwe groenten was het
toch een heerlijke maaltijd.