Montjuïc

Toen we 's ochtends naar buiten liepen zagen we helemaal geen rij voor de Sagrada Familia en we vroegen ons af of hij vandaag soms gesloten was. Maar toen we naar de metrohalte voor de deur van de kerk liepen, zagen we dat de rij vandaag voor de afwisseling langs de andere kant van de kerk ging.

 Paul en ik namen de metro en het kabeltreintje naar Montjuïc. Hiervandaan kon je verder met een kabelbaan, maar dat is aan ons niet besteed en wij gingen lopen.

 In 1992 zijn hebben hier de Olympische Spelen plaatsgevonden en we kwamen langs het Olympische zwembad, waar we een blik op konden werpen. O, wat had ik daar graag even een baantje willen trekken.

 Maar dat zat er helaas niet in en daarom liepen we het park in en begonnen aan een klim de berg op.
Dit vonden we een mooi standbeeld.

 Onderweg kon je regelmatig tussen de bomen door de stad zien liggen.

 De Sagrada Família was altijd goed te herkennen, de bouwkranen ernaast maakte het natuurlijk helemaal makkelijk.

 De Sardana is de Catalaanse nationale dans, onderweg kwamen we dit beeld van een groep Sardana dansers tegen.

 Dit stukje weg vond ik wel een hoog steampunk gehalte hebben. Ik weet niet of dit een bepaalde bedoeling had, maar het is natuurlijk wel een aparte manier om van een hoop oud roest af te komen :-)