Na de mooie wandeling reden we even naar de Tourist Info in Byron Bay. Online had ik gezien dat ze de spullen van Journey Jotting verkopen en daar wilde ik graag even naar kijken.
Nou dat bleek erg tegen te vallen, ze hadden alleen de grote kaart van Australië en verder niets, dus we stonden zo weer buiten.
We besloten om een serie caches te gaan zoeken die langs een binnenweg van Byron Bay naar Bangalow ligt.
De weg was heel smal en gelukkig was het erg rustig. We reden hoog over de heuveltoppen en hadden steeds als we bij een cache stopten fantastische uitzichten.
Het valt steeds weer op hoe weids het hier is, zo ontzettend veel ruimte.
In de diepte zagen we een aardig optrekje. We hebben ons af staan vragen waarom deze mensen het huis nu juist beneden gebouwd hebben, wij zouden het bovenop een heuvel neergezet hebben, maar misschien is dit landschap voor hun wel hetzelfde als voor ons allemaal flatgebouwen bij elkaar.
Even inzoomen
Thuis lees je wel eens iets over dat mensen meegesleurd worden als ze op een flood road rijden, maar echt iets bij voorstellen kon ik me niet.
Hier kom je regelmatig zulke punten in de weg tegen, die al ver van te voren aangegeven worden.
Hier zijn we eens gestopt om het te bekijken.
Het punt in de weg is het laagste punt en er loopt een lief kabbelend watertje onderdoor.
Maar als er na lange/hevige regenval teveel water is, kan het riviertje het niet meer aan en stroomt het (soms wel meer dan een meter) over de weg heen.
Ja, nu kan ik me voorstellen dat je daar beter niet met je auto doorheen kunt rijden.
Toen we klaar waren met de serie caches zijn we via de snelweg weer terug gegaan.
Onderweg zijn we nog even gestopt bij het Macadamia Castle om foto's van de reuzegrote ridder te maken, die er overigens vanaf de weg mooier uitziet dan dichtbij.
En aangezien moeders nooit echt vakantie hebben (of juist altijd lol) kon ik toen ik thuiskwam gelijk aan het avondeten beginnen; we aten maiskolven, aardappelpuree en falafelballetjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten