Summerland House Farm

Toen Paul weer uit bed kwam had hij weer zin om even naar buiten te gaan. Jasmine was met iets bezig en Julian lag nog in bed, dus gingen we samen de Welcome to Alstonville cache zoeken.

 Op weg daar naar toe roken we deze bloeiende kamperfoeliehaag al van verre.

 We konden de cache snel vinden en ik dacht dat we nu weer naar huis zouden gaan, maar Paul wilde nog een cache zoeken aan de andere kant van Alstonville.
Zo kwamen we bij House with no steps.
We hadden geen idee wat dat was en omdat we toen ook nog niet door hadden dat als je ergens moest zijn je gewoon de auto in de berm parkeerd, reden we verder het terrein op naar een parkeerplaats.

 Toen we uitstapten zagen we dit uitkijkpunt, waar we natuurlijk even gingen uitkijken.

 Het was verbonden met een boardwalk en nieuwsgierig als we zijn gingen we even kijken waar die naar toe liep.
Zo kwamen we uit bij een tuincentrum, winkel waar ze streekprodukten verkopen en een giftshop.

Niet direkt een plaats waar je nou miniaturen zou verwachten, maar in de giftshop vond ik er toch een paar die ik leuk genoeg vond om te kopen.

Het was ons nu inmiddels duidelijk geworden dat we op de Summerland House Farm waren en dat daar meer te zien was dan alleen een uitkijkpunt en een boardwalk.
De vriendelijke dames in de giftshop zeiden dat we toch ook vooral in het Watts Cottage Museum moesten gaan kijken en omdat we daar toch langs kwamen en het niet al te groot was hebben we dat dan ook gedaan. Kon een museumbezoek van het lijstje afgevinkt worden LOL

We ontdekten dat de hele Farm een projekt is waar mensen met een handicap kunnen werken, echt fantastisch zoiets.
Op weg naar de cache kwamen we langs de avocado plantage en omdat we nog nooit avocado's aan bomen hadden zien hangen gingen we dat eens van dichtbij bekijken.

 Ze voelden keihard aan.

 Er lagen ook avocado's op de grond en ook die waren keihard. Maar toen kneep ik er in eentje en die spatte gelijk open. Het was natuurlijk zonde om die weg te gooien en daarom heb ik hem opgegeten en dat was de lekkerste avocado die ik tot nu toe ooit gegeten heb.

 Deze ibis had zo te zien ook van de avocado's gesnoept.

Verderop zagen we nog hele kleine salamandertjes die op de rotsen lekker in de zon zaten.

En zo hadden we door naar een cache te gaan zoeken ineens een hele leuke en interessante middag.
Thuis heb ik zo goed en zo kwaad als het ging met de keukenspullen die ik tot mijn beschikking had spaghetti bolognese gemaakt (de foodfoto's zijn gemaakt door Jasmine).
Het grootste probleem was het open krijgen van een blik tomaten. Er waren 4 voorhistorische blikopeners; 3 zoals deze, die allemaal verroest waren en een zoals deze die gewoon nauwelijks werkte.

Maar het is uiteindelijk toch gelukt en zelf Julian kwam meeëten, wat een goed teken is.
Paul heeft  samen met Jasmine nog Hunt for The Red October gekeken en ik heb in mijn Travel Journal zitten werken.
Het was uiteindelijk toch een hele leuke dag.