Sighisoara 1

Aan het einde van het kleine straatje waarin het hotel staat beginnen de trappen naar de oude stad die bovenop de heuvel ligt.Het is de laatste bewoonde citadel in Europa.
We klommen naar boven om alvast wat rond te kijken en een restaurantje te zoeken.

Daar hadden we een mooi uitzicht op de beneden stad.

De klokkentoren is een van de vier (van de veertien) overgebleven torens van de stadsomwalling.

close up van de klok en de figuurtjes, die op het hele uur bewegen.

Vlakbij de klok is het (vermoedelijke geboortehuis van Vlad  Dracula.

We wandelden door de oude straatjes

Dit vond ik wel apart gemaakt. Als je vanaf de zijkanten keek leek het net alsof je een hert zag.
Zo op deze hoek ziet het er een beetje eng uit, als een siamees hert.

Het was nog steeds lekker weer en daarom gingen we buiten op een terrasje zitten om wat te eten.
Uiteraard begonnen we met groentensoep,

Paul had rijst met kip en Chinese groenten

Ik had een werkelijk heerlijke groentenschotel met aardappelpuree.

Terwijl we zaten te eten, viel mijn oog op het meisje aan het tafeltje links naast ons, ik vond dat ze wel heel erg veel leek op het meisje dat we in Brasov bij de Zwarte toren al die selfies hadden zien maken.
Paul zou Paul niet zijn als hij dat niet even zou gaan navragen en inderdaad, ze was het!
Ze zei gelijk oh jullie zagen me selfies maken, ja, zei Paul, héél véél selfies, waar ze erg om moest lachen.
We hebben een poos met haar gepraat, ze kwam uit Canada en maakte een rondreis door Roemenie en Oostenrijk.
Grappig toch, dat iemand die we heel even in Brasov gezien heben, nu aan een tafeltje naast ons zat.