woensdag 15 februari 2017

Rainbowbridge voor Lovely

Gisteravond hebben we onze lieve, maar zeer eigenzinnige Lovely moeten laten vertrekken naar de Rainbow Bridge.
Ze was 18 jaar, veel ouder dan dat de dierenarts, gezien haar 'stamboom' ooit gedacht had dat ze zou worden.
Dus we zijn blij en heel dankbaar dat we haar zo lang bij ons mochten hebben, maar o wat zal ik haar missen.

We woonden in Winksele toen Beau, die buiten in de tuin woonde, 4 kittens kreeg. Ze bleek niet genoeg melk te hebben waardoor er twee kittens stierven en toen bracht Beau de andere twee letterlijk op de deurmat.
We noemden ze Lucky en Lovely en Iris probeerde ze te redden door ze dag en nacht elk half uur met een pipet eten te geven.
Lucky bleek niet zo lucky te zijn en redde het niet, maar Lovely was een vechtster en zij haalde het.
We mochten geen katten in dat huis hebben, dus toen Lovely goed aangesterkt was, brachten we haar terug naar Beau in de tuin...nou mooi niet, zodra iemand de deur open deed was Lovely alweer binnen en ze nam haar intrek in het BelleVille dorp van Jasmine.
Ze was niet naar buiten te krijgen, dus mocht ze binnen blijven.
De rest van haar leven is ze het liefste binnen geweest.

Toen we hier kwamen wonen was het gelijk duidelijk van wie dit huis was.
Ze was overal, er kon niets gebeuren of ze stond erbij en keek ernaar.
Ze was gek op doosjes
Mijn stoel was van haar en ze hield niet van de handdoek die ik er speciaal opgelegd had voor de kattenharen.
Ik mocht altijd wel samen met haar op de stoel zitten, maar weg ging ze echt niet :-)
Als iemand in de tuin aan het werk was zat ze vaak op de auto om het in de gaten te houden.
 Ook op grasmaaien en werken aan het zwembad hield ze toezicht
Net als op het maken van huiswerk :-)
 Tas of iets anders op de grond? Dan was het van Lovely.
Ik moest er altijd aan denken dat ik een archiefbakje in het midden van mijn ladekasten neerzette, want ze kon mijn laden open krijgen...dan haalde ze alles helemaal overhoop, of ze ging erin zitten.
Als ik haar betrapte keek ze me aan met zo'n blik van nou en
 Als ik op mijn (vaste) computer werkte zat ze veel naast me op de toren.
 Ze wist dat Paul het niet prettig vond om katten op schoot te hebben, dus wat was er nou leuker dan om het toch steeds te proberen.
 Mijn tafel...eergisteren lag ze er nog middenop, heerlijk in het zonnetje.
 Ze lag ook vaak in de doos met oud papier
 of met Patch in de stoel.
 En zo zal ze me nooit meer aankijken...
Ik zei altijd dat ze Naughty Empress had moeten heten, want ze gedroeg zich alsof alles en iedereen van haar was en ondeugend was ze tot de laatste dag.
Wat heb ik stiekem veel plezier beleefd aan al haar ondeugende streken en wat zal ik haar ongelofelijk missen, onze Lovely.

The RAINBOW BRIDGE

Er is een plaats in de hemel die Rainbow Bridge heet.
Als een dier, dat een heel sterke binding heeft met iemand hier,
Overlijdt, gaat dit huisdier naar Rainbow Bridge.
Daar zijn graslanden en heuvels voor al onze speciale vrienden,
Zodat ze kunnen rennen en samen kunnen spelen.
Er is genoeg eten, water en zonneschijn
En onze vrienden zijn er warm en comfortabel.

Alle zieke en oude dieren worden hersteld in gezondheid en kracht;
Die gewond of verminkt waren,
Worden weer ongeschonden en sterk,
Precies zoals wij ze herinneren in onze dromen.
De dieren zijn gelukkig en tevreden,
Maar er is één klein ding: ze missen allemaal een speciaal iemand,
Iemand die achtergelaten is.

Ze rennen en spelen samen,
Maar er komt een dag waarop er één plotseling stopt en in de verte kijkt.
Haar heldere ogen strak;
Haar lichaam begint verlangend te trillen.
Opeens breekt zij uit de groep, vliegt over het gras, sneller en sneller.
Je bent gezien, en wanneer jij en je speciale vriend elkaar eindelijk treffen,
Houdt je haar stevig vast in jullie vreugdevolle weerzien,
Om nooit meer gescheiden te worden.

De vrolijke kussen regenen op je gezicht;
Je handen aaien de liefdevolle kop,
En je kijkt weer in die vertrouwde ogen,
Zo lang al weg uit je leven,
Maar altijd aanwezig in je hart.

Dan kruis je Rainbow Bridge, samen.


5 opmerkingen:

Bertiebo zei

Wat prachtig. Ik moet echt huilen. Onze Mac is daar ook en Pinkie ook

Bertiebo zei

Wat prachtig. Ik moet echt huilen. Onze Mac is daar ook en Pinkie ook

Chris zei

Wat jammer Jolanda maar wat een mooie leeftijd heeft ze bereikt en zo'n mooi leven bij jullie gehad. Veel sterkte voor jullie allemaal.

trompke zei

Ach, wat verdrietig Jolande...
Heel veel sterkte, knuffel...

Margriet zei

Sorry, ben een tijdje hier niet geweest, dus lees het nu pas. Wat vedrietig dat jullie Lovely moeten missen. 18 is een mooie leeftijd, maar verdrietig blijft het altijd, sterkte gewenst!