We dronken een kop koffie op het balkon en daarna zijn we Porto-Vecchio gaan bekijken
Er waren veel winkeltjes met zomerhoeden, wat goed uitkwam want Paul's hoedje was echt dringend aan vervanging toe en hij heeft hier een nieuwe kunnen vinden.
Toen we bij de kerk liepen begonnen alle klokken, vlak daarna kwam dit bruidspaar aangelopen.
We wandelden door de smalle straatjes, aten een heerlijk ijsje
liepen onder de poort door
waar we een mooi uitzicht hadden op de haven en hier zagen we weer een ferry, deze was net vertrokken.
Toen we alle straatjes bekeken hadden zijn we terug naar het hotel gelopen en hebben we gezwommen in het zwembad dat we helemaal voor onszelf hadden.
Weer terug op de hotelkamer zagen we weer een ferry aankomen, het is maar druk met die dingen.
We hadden nog een couscoussalade over van gisteren en die hadden we de hele dag koel kunnen houden in het dashboard kastje, dat heel koud is en ook bij stilstaan nog heel lang koud blijft; ons rijdende koelkastje :-)
Die salade aten we nu lekker buiten op het balkon.
De rest van de avond hebben we ons weer bezig gehouden met de gebruikelijke dingen.
Toen het donker begon te worden zagen we de ferry weer vertrekken.
maandag 31 juli 2017
zondag 30 juli 2017
De week van Maui en Mandu 5
Maui kan ontzettend goed aan broeken omhoog klimmen en kan dat inmiddels zo snel, dat voordat Paul het melkpak weg kon zetten het kleine monster al op zijn schoot zat te kijken wat hij aan het doen was.
Het klimmen in rokken is veel lastiger, foto's daarvan nemen trouwens ook. :-)
Kastje open = kat erin
En toen werd het weer tijd voor een vaccinatie, dus moesten ze weer in de reiskooi mee naar de dierenarts en dat vonden ze niet leuk.
Maui is wat dapperder als het om mensen/dieren gaat, die zat voor in de kooi te kijken naar een hele grote zwarte hond aan de overkant van de wachtkamer.
Mandu dacht vast dat als hij zich zo klein mogelijk zou maken en helemaal achterin de kooi bleef zitten we hem wel over het hoofd zouden zien :-)
Maar Mandu is dan weer dapperder als het op ontdekken van nieuwe ruimtes aankomt, want toen het deurtje van de kooi open ging, was hij de eerste die kwam kijken.
en op ontdekking uit ging op de onderzoekstafel
Spuitjes, pillen en zo'n vreemd mens dat maar aan je zit te vervelen ze vonden het maar niets.
Toen we weer thuiskwamen waren ze dan ook helemaal doodop en hebben ze uren lang totaal uitgeput liggen slapen.
Deze week was dit gordijn het helemaal, daar kun je toch leuk verstoppertje spelen.
Toen onze hulp in de gang bezig was zaten ze samen de hele tijd voor de deur naar de gang.
Meestal hang ik de camera om mijn nek, maar toen ik dat een keer niet deed vlogen ze er gelijk op af om met de draagband te spelen, Mandu eerst
Maui gelijk daarna
Ze kunnen uren naar buiten kijken.
Soms gaan ze voor de dichte deur zitten wachten tot ik hem open doe.
Terwijl ik was op stond te vouwen had ik de wasmand even op de grond gezet, nog geen minuut later zaten ze er allebei in.
Maui wil vast bij het circus...
En dit is in het kader van wie niet horen wil moet maar voelen.
Mandu ging met zijn neus tegen de neus van Patch aanzitten en Patch miauwde dat ze dat niet wilde.
Mandu deed het nog een keer en Patch gromde, tja en toen bij de derde keer was bij Patch de maat vol.
Maui zag dat Patch buiten op de vensterbank ging zitten en dat moest hij even van dichtbij bekijken.
Patch had geen zin om naar het kleine monster te kijken en draaide zich op, maar Maui liep de vensterbank over en ging zo liggen dat hij alsnog naar Patch kon kijken.
Ook deze week hebben ze zich weer geen moment verveeld en ik dus ook niet :-)
Het klimmen in rokken is veel lastiger, foto's daarvan nemen trouwens ook. :-)
Kastje open = kat erin
En toen werd het weer tijd voor een vaccinatie, dus moesten ze weer in de reiskooi mee naar de dierenarts en dat vonden ze niet leuk.
Maui is wat dapperder als het om mensen/dieren gaat, die zat voor in de kooi te kijken naar een hele grote zwarte hond aan de overkant van de wachtkamer.
Mandu dacht vast dat als hij zich zo klein mogelijk zou maken en helemaal achterin de kooi bleef zitten we hem wel over het hoofd zouden zien :-)
Maar Mandu is dan weer dapperder als het op ontdekken van nieuwe ruimtes aankomt, want toen het deurtje van de kooi open ging, was hij de eerste die kwam kijken.
en op ontdekking uit ging op de onderzoekstafel
Spuitjes, pillen en zo'n vreemd mens dat maar aan je zit te vervelen ze vonden het maar niets.
Toen we weer thuiskwamen waren ze dan ook helemaal doodop en hebben ze uren lang totaal uitgeput liggen slapen.
Deze week was dit gordijn het helemaal, daar kun je toch leuk verstoppertje spelen.
Toen onze hulp in de gang bezig was zaten ze samen de hele tijd voor de deur naar de gang.
Meestal hang ik de camera om mijn nek, maar toen ik dat een keer niet deed vlogen ze er gelijk op af om met de draagband te spelen, Mandu eerst
Maui gelijk daarna
Ze kunnen uren naar buiten kijken.
Soms gaan ze voor de dichte deur zitten wachten tot ik hem open doe.
Terwijl ik was op stond te vouwen had ik de wasmand even op de grond gezet, nog geen minuut later zaten ze er allebei in.
Maui wil vast bij het circus...
En dit is in het kader van wie niet horen wil moet maar voelen.
Mandu ging met zijn neus tegen de neus van Patch aanzitten en Patch miauwde dat ze dat niet wilde.
Mandu deed het nog een keer en Patch gromde, tja en toen bij de derde keer was bij Patch de maat vol.
Maui zag dat Patch buiten op de vensterbank ging zitten en dat moest hij even van dichtbij bekijken.
Patch had geen zin om naar het kleine monster te kijken en draaide zich op, maar Maui liep de vensterbank over en ging zo liggen dat hij alsnog naar Patch kon kijken.
Ook deze week hebben ze zich weer geen moment verveeld en ik dus ook niet :-)
Corsica dag 4 - Hotel Porto-Vecchio
Na de wandeling in Sotto reden we door naar Porto Vecchio, waar we voor 4 nachten een hotel geboekt hadden.
Bij het hotel komen viel nog helemaal niet mee, de straat waarin het hotel staat is voor een deel eenrichtingsverkeer en de straat die we moesten hebben om er te komen was geblokkeerd door een vrachtwagen die net begonnen was met uitladen.
We moesten naar links, maar konden alleen maar naar rechts en om niet verder uit de koers te raken hebben we de auto op een parkeerterrein neergezet en zijn we lopend naar het hotel gegaan..
We hebben ingecheckt en zijn toen even de kamer gaan
bekijken
Het ziet er een beetje oudbollig uit, maar het was een hele fijne kamer
Er was een badkamer zonder toilet, dat was er apart naast, wat veel fijner is.
We hadden een kamer op de eerste verdieping en hadden daar een mooi uitzicht op de baai
en als we over de rand van het balkon keken zagen we het zwembad.
Wat we natuurlijk ook even van dichtbij zijn gaan bekijken :-)
Paul is de auto gaan halen en omdat we vandaag de eerste
waren konden we nog (gratis) voor de deur parkeren, dat was wel fijn, want parkeren kost hier 20 euro per dag.
zaterdag 29 juli 2017
Corsica dag 4 - Figari en Sotta
Na de koffie gingen we weer verder en de volgende stop was in Figari, waar we bij de airport een cache wilden gaan zoeken.
We hadden gedacht dat het een klein vliegveld voor
binnenlandse pruttels zou zijn, maar het was er hartstikke druk met auto’s en
we zagen een redelijk groot vliegtuig opstijgen.
Het allereerste vliegtuig dat we zagen staan was er een van
Brussels Airlines…we spelen dat we die niet gezien hebben :-)
Paul heeft het later opgezocht hoe het kon dat hij dat had gemist, maar ze zijn pas vanaf 1 juni gaan vliegen en wij wilden eind mei vertrekken.
De cache konden we snel vinden en daarna zijn we doorgereden
naar het dorpje, waar bij de kerk ook nog een cache moest liggen.
Voor de kerk stonden wat bankjes onder bomen en dat vonden we de ideale plaats om onze lunch te maken en te eten.
Een zacht broodje met camembert en verse aardbeien, mmm zo lekker.
Na de lunch zochten we de cache kwamen daarbij weer langs allemaal van die grafhuisje, die niet allemaal weggestopt liggen, maar op een plek met een prachtig uitzicht op de omgeving.
De volgende stop was in Sotta, daar hebben we best een poos
gezocht naar het begin van het pad dat we moesten hebben om bij een cache te
komen.
Eva bracht ons op een kleinere weg en toen moesten we nog 130 meter lopen, maar
aangezien we aan de verkeerde kant van de berg stonden hebben we dat maar niet
gedaan.
Terug op de andere weg konden we de ene ingang niet
ontdekken, maar we zagen het gemeentehuis, dat beschreven stond in de listing en daar hebben we de auto toen eerst maar eens geparkeerd.
En inderdaad aan de andere
kant van de weg begon het pad.
Eerst moesten we een heel stuk omhoog klimmen, maar daarna werd het pad gelukkig redelijk vlak.
We kwamen langs twee vervallen huizenen een soort van buitenoven.
En door de open stukken tussen de bomen hadden we een heel mooi uitzicht.
Ook hier konden we de cache vinden wat de wandeling natuurlijk extra leuk maakte.
Terug naar beneden lopen ging wat lastiger dan omhoog, maar we zijn gelukkig zonder vallen weer beneden gekomen.
vrijdag 28 juli 2017
Corsica dag 4 - Roccapina
Toen we vanmorgen naar het restaurant liepen om te gaan ontbijten stond er op de parkeerplaats een wagen met een koe aan het
spit, en dat gaf me toch een rook, niet mooi meer.
Gelukkig stond de wind omhoog en konden we vlug net onder de
rook doorlopen.
Vanavond is het hele hotel afgehuurd voor een bruiloft en daar is de koe voor.
Gelukkig hadden we er bij het ontbijt geen last van en na het ontbijt hebben we alles ingepakt en zijn we vertrokken.
We reden weer via Sartène en daarvandaan naar het zuiden toe.
Ongeveer 25 kilometer ten zuiden van Sart`ene ligt een terras op een heuveltop en daarvandaan heb je een heel mooi uitzicht op de Golfe de Rocappina en de rotspunt Pointe de Roccapina.
Een van de rotsen lijkt op een reusachtige sluipende leeuw en wordt daarom Le lion de Roccapina genoemd.
Op de parkeerplaats was het wel druk met mensen die hier even stopten om foto's te maken, maar niet veel mensen namen het wandelpad naar beneden om bij het volgende uitkijkpunt te komen.
Wij deden dat wel
en dat was een mooie wandeling.
Ineens liepen we tegen een ovaal stukje terrein aan dat helemaal ommuurd was, maar het pad liep er omheen en aan de andere kant ging het weer verder onder allemaal bomen door, wat wel lekker koel was.
Toen we bijna bij het uitkijkpunt waren leek het pad op te houden
maar we moesten 'gewoon' even om de rots heenlopen
Om de hoek was het uitkijkpunt, met verschillende lagen en daar had je werkelijk een schitterend uitzicht naar alle kanten.
Op deze foto is het restaurant tegenover de parkeerplaats te zien, maar het pad waarover we gekomen zijn is niet terug te vinden.
Om terug te gaan konden we ook nog een ander pad nemen, maar dat hebben we niet gedaan omdat we wisten dat het pad waarover we gekomen waren goed te doen was en het andere moesten we maar weer afwachten.
Terug bij de parkeerplaats zijn we een kop koffie gaan drinken in het restaurant,
lekker buiten op het terras met een mooi uitzicht.
Abonneren op:
Posts (Atom)