New York dag 1 - De reis

Nu Maui en Mandu bij ons wonen kunnen we niet zomaar meer met z'n viertjes weg en daarom waren Julian en Jasmine samen naar New York gegaan in de week van de Thanksgiving Parade en nu waren Paul en ik aan de beurt.
Om 7.00 uur stonden we op station Leuven, dat was wel vroeg, maar niet midden in de nacht.

 De trein zat behoorlijk vol en daarom zijn wij bij de deuren blijven zitten op onze koffers, dat is een voordeel van die grote, ouderwetse, onverslijtbare Samsonite dingen.

 Gisteren konden we niet online inchecken omdat we uitgezocht waren om een security gesprek te hebben, maar toen we op Brussels Airport bij de balie aankwamen waren we gelijk aan de beurt.

De vragen waren allemaal weer standaard: waarom ga je naar Amerika, waar verblijf je, hoe lang etc.

Het ging heel snel en daarna konden we ook gelijk de koffers inchecken.

Ook bij de handbagage controle konden we zo doorlopen, mijn rugzak werd er deze keer uitgepikt voor nog een controle, maar ook dat ging heel snel, alles bij elkaar waren we in 20 minuten door alle controles heen! Absoluut een record.

Na de handbagage controle kun je uitkijken op het tarmac en buiten was het nog steeds donker.

Toen hadden we nog ruim tweeënhalf uur over voordat het vliegtuig vertrok.

We hebben even rondgekeken in de vernieuwde hal, waar een aantal smurfen beelden waren.

 Bij Starbucks dronken we wat uit kerstbekers.

 Brussels Airlines heeft 4 speciale vliegtuigen, waarvan we er vandaag 3 zagen.
Bij een van de gates stond het Rode Duivels vliegtuig.

 Het Tomorrowland vliegtuig hadden we nog niet gezien, dus het was heel leuk dat we die net zagen vertrekken.

 En vlak voordat we gingen boarden zagen we ook het TinTin (Kuifje) vliegtuig vertrekken.

 En om 10.45 vertrokken we met 5 minuten vertraging, dat mag geen naam hebben.

 Onderweg keken we een paar film, nu ik geen kan-me-niet-schelen-pilletjes meer slik (althans niet meer van die zware) kan ik zulke dingen allemaal herinneren en weet ik ook naderhand nog waar de film over ging :-)

 Omdat ik vega eet ben ik altijd bij een van de eerste die een maaltijd krijgt.
Het was een heerlijke linzenschotel, maar ik ben er vreselijk misselijk van geworden.
Ik heb zoiets al eens eerder gehad, maar dat was ik dus vergeten, nu zal ik het onthouden voor een volgende keer, want zo misselijk zijn in een vliegtuig is niet echt prettig.

 Paul had een maaltijd met kip.

 De vlucht was prima verzorgd, we konden zoveel drinken krijgen als we maar wilden (kan Tui nog wat van leren met hun ene bekertje water voor de hele reis naar Cuba!).
Tijdens de derde film viel bij ons en de twee stoelen voor ons het schermpje uit en dat kreeg het cabine personeel niet meer gerepareerd, maar gelukkig waren we er al bijna.
Hier vliegen we over Long Island.

De landing op JFK Airport ging heel soepel en daarna hebben we nog een kwartier moeten taxiën voordat we bij de Gate waren.

Bij immigration was het opstellen in hele lange rijen, die niet vlot vooruit gingen.

Op een gegeven moment werd er door iemand gevraagd of we al eerder in de US geweest waren en toen we ja zeiden mochten we naar een soort zelfscanners voor paspoorten.

Bij mij (en vele anderen) lukte de foto niet, en toen ik daar een beambte voor had gevonden zei ze dat het door de reflectie van het licht kwam; ik kreeg een papiertje met een kruis erdoor en moest alsnog naar een echte controle, maar gelukkig in een andere, veel kleinere rij.

Bij Paul werd het paspoort geweigerd, de mevrouw zei dat dat kwam omdat hij er geen half jaar meer op had staan en ook hij moest naar de controle.

Toen we aan de beurt waren troffen we een ontzettend vriendelijke mevrouw, die de gebruikelijke vragen stelde en zei dat Paul wel de US in mocht, maar dat ze hem moest vertellen dat hij echt voor 18 februari het land uit moest zijn, omdat hij anders nooit meer via het ESTA programma binnen zou kunnen komen, maar altijd een visa zou moeten vragen.

Als hij dus een ongeluk of wat dan ook zou krijgen, zouden we voor die tijd via de Nederlandse Ambassade een paspoort moeten regelen.

Er werden weer foto’s en vingerafdrukken genomen en toen mochten we door!

Welcome in New York.

Alles bij elkaar hadden we hier ruim een uur en een kwartier over gedaan en dat was dus via de short line.

Toen we bij de bagage band kwamen draaide die vrolijk rond met alle koffers, maar de mensen uit het vliegtuig stonden nog in de rij bij immigration…

We pakten onze koffers en gingen toen naar de Airtrain die heel snel kwam.

 We maakten zo'n beetje een rondje om de airport en daarna gingen we naar Station Jamaica, waar we overstapten op een metro richting Manhatten.