Maar toen kwam het luxe probleem, waar gaan we naar toe.
Er passeerde heel veel plaatsen de revue, maar of waren we er al geweest, of hadden we geen flauw idee wat we er een week zouden gaan doen, of vonden we het er gewoon ontzettend lelijk.
Paul had het al verschillende keren over Valencia en Málaga gehad, steden die voor mij niet echt hoefden, maar omdat het er wel lekker weer was, we er nog nooit geweest waren en er rechtstreekse vluchten met Brussels Airlines naar toe gingen, werd het Málaga.
Als we daar dan toch waren zouden we ook gelijk het Alhambra in Granada gaan bekijken en eigenlijk wilde Paul ook Cordoba graag zien...
Enfin een rustig weekje in de zon, werd een rondreis van 2 weken door Andalusië :-)
De trein had wat vertraging en bij het uitstappen op Brussels Airport, met de koffer in
mijn hand, zwikte ik mijn enkel, gelukkig was het deze keer mijn linker enkel, want ik moest natuurlijk doorlopen en kon niet eerst eens even rustig voor de deur van de trein blijven staan.
Ik hobbelde dus verder, maar gelukkig ging op de Airport alles heel snel en waren we overal gelijk aan de beurt en zo waren we snel bij Starbucks waar ik kon zitten en we koffie dronken.
Daarna zijn we naar de gate gelopen, waar nog geen vliegtuig te zien was.
Dat kwam met vertraging binnen en wij vertrokken dan ook met een half uur vertraging.
Om 122.30 uur stonden we weer op de grond in Málaga.
We liepen door de Airport, die heel mooi en ruim is en toen we een Starbucks zagen zijn we daar eerst koffie gaan drinken voordat we de koffers gingen halen.
Toen we daarna bij de bagageband kwamen stonden alleen onze twee
koffers er nog :-)
Bij Hertz was Paul ook bijna gelijk aan de beurt en we
kregen een hele nieuwe Renault mee.
Toen we de koffers in de achterbak wilden leggen bleek er maar eentje in te passen; niet echt handig.
De bodem van de achterbak was gelijk met de onderkant van opening maar ik zag er een ovale opening in en heb het omhoog getrokken om te kijken wat eronder zat en dat bleek gewoon
ruimte te zijn!
Die losse bodem hebben we op de achterbank gezet en vastgemaakt met de
gordels en toen paste de twee koffers er precies in.
Nu konden we op weg.
In Málaga moesten we de sleutel van het appartement ophalen bij een kantoor en daar was natuurlijk geen parkeerplaats in de buurt, maar Paul heeft de
auto, zoals de locals doen, met knipperlichten aan zomaar even langs de kant
gezet.
Ik bleef erin zitten, maar het duurde erg lang voordat hij
terug kwam.
Het appartement bleek niet zo ver weg te zijn, maar de
bijbehorende parkeerplaats was nog een stukje verder.
Paul heeft mij met de koffers op de hoek van Plaza de la Merced eruit
gezet en is naar de parkeergarage gereden, ik ben naar het appartement
gegaan.
Dat zit op de vierde etage van een gebouw waar op de begane
grond allemaal restaurantjes zitten; onder ons zitten
Starbucks en een Ierse Pub!
Gelukkig was er een lift dus hoefde ik niet met de koffers
omhoog te sjouwen.
Ik dacht dat het gewoon een deur van een kast was en had er nog niet gekeken, ik kwam er pas achter toen Paul er 's avonds zijn tanden stond te poetsen :-)
2 opmerkingen:
Leuk om te lezen dat je daar leuk gehad hebt in Malaga.
Ziet er goed uit! Ik zou er geen traditie van maken......een voetblessure op vakantie ;-)
Een reactie posten