Dag 4 - Cordoba het hotel

Vandaag vertrokken we naar Cordoba.

We namen de weg binnendoor, dat was 160 kilometer, waarvan we er 159 door de olijfboomgaarden reden.

Soms kwamen we voorbij een of ander dorpje

 maar verder was het een eentonig landschap.

 Een leuke afwisseling was deze ooievaar.

 En omdat je nooit genoeg olijfbomen kan hebben, kwamen we ook langs velden waar nieuwe gekweekt worden.

 In Cordoba aangekomen zijn we gelijk naar het hotel gereden, het zit een flink eind buiten het centrum, maar omdat we hier maar één nachtje zijn is dat niet erg.
De kamer was al klaar.

 Hij zou net zo klein zijn als de kamer in Granada, maar bleek een flink stuk groter te zijn.

 Ook de badkamer was ruim.

 Voor het raam hadden we een terrasje, maar daar hebben we niet gezeten.

 We maakten een kop koffie en aten er een appelkoek bij die we bij de kleine bakkerij naast het hotel in Granada gekocht hadden, dit was zo'n beetje een hele lunch.

 Een paar kilometer bij het hotel vandaan is een park waar een serie  caches ligt en die gingen we vanmiddag zoeken.
De auto parkeerden we onder een sinaasappelboom.
Die zie je hier overal op de stoepen staan, overladen met sinaasappels en wij vroegen ons af waarom niemand ze op eet.
Een paar dagen later hebben we het gevraagd aan een Spaanse mevrouw die goed Engels sprak en zij vertelde dat ze veel te zuur waren.
Daarna hebben we er eens eentje geplukt en inderdaad, ze kunnen zo doorgaan voor citroenen.

 We namen een van de vele ingangen in het park en liepen naar de eerste cache toe.

 We moesten gelijk al een stuk omhoog klimmen, maar daardoor hadden we wel een heel mooi uitzicht op Cordoba in de verte.

 Gelukkig stonden er hier ook olijfbomen, anders zouden we ontwenningsverschijnselen krijgen :-)

Via alle caches kwamen we door het hele park en ook lang dit aquaduct.

 Gelukkig stonden er ook nog andere bomen in het park.

 We bekeken het hele park en vonden alle caches, daarna zijn we terug gereden naar het hotel.
Naast het hotel zit een hele grote supermarkt en daar zijn we boodschappen gaan doen.

 Toen was het tijd om te eten.
Vlakbij het hotel zijn niet zoveel restaurants die open waren, maar er was een Burger King en daar gingen we naar toe want ik had wel zin in een bonenburger.
Fout, die zijn hier nog niet uitgevonden...
Gelukkig waren we met de auto gegaan en had ik gezien dat er een kilometer of  twee verderop een Mc Donalds zat, dus gingen we daar naar toe.
Dat de veggieburger hier nog niet uitgevonden is verbaasde ons nu niet meer, maar dat ze ook geen fishburger hadden daar stonden we echt van te kijken, we hebben al zoveel Mc's over de hele wereld gezien, maar overal zijn fish burgers te koop.
Het was al laat en omdat ik geen zin had om nog heel lang te zoeken naar een restaurant heb ik uiteindelijk dan maar een bak sla gekocht met frietjes erbij.

De milkshake is ook vernieuwd en wordt nu niet meer met melk gemaakt; het heet nu ook een Mcshake; in het kader van niet elke verandering is een verbetering...

Terug in het hotel  was het heel warm, want de airco gaf alleen maar warme lucht.

Daar kwam dus iemand voor, maar die sprak geen Engels en de communicatie ging via Google translate op zijn smartphone.

Daarop stond dat het met een paar minuten beter moest worden, maar het bleef warm, dus Paul weer terug.

Blijkt dat het, omdat het nu winter is en reuze koud (hahaha) er alleen maar warme lucht uit komt, nou toen hebben we het raam maar open gezet en stoken we voor de buitenboel.