Rondreis West USA Dag 29 en 30 - De terugreis

Om 5.15 uur ging mijn wekker en ook de telefoon voor de wake-up call.

Paul had een of andere toets moeten indrukken, maar omdat hij dat niet gedaan had ging 10 minuten later de telefoon weer. Weer zei hij dat we wakker waren, maar drukte geen toets in en toen stond er weer een paar minuten later iemand op de deur te kloppen, toch wel een hele goede service.

We aten snel wat en gingen toen naar beneden, waar we na het uitcheken net de shuttlebus zagen wegrijden.

We gingen op het bankje  zitten wachten op de volgende bus en ik at nog wat.

Het busje kwam om 5.50 uur en in 10 minuten waren we op de airport bij het gebouw van Delta.

We gingen in de rij staan om de koffers in te checken en dat ging vlot, mijn koffer was heavy, maar het was geen probleem.

Daarna gingen we naar de pass controle en de handbagage controle, waar we ook zo doorheen waren en toen hadden we nog ruim 2 uur de tijd.

Ik heb tijdens deze reis een hele fijne drinkbeker gekocht en die heb ik eerst maar eens gevuld voor onderweg.

We zouden vanaf Gate 40 vertrekken, dat bleek de eerste Gate te zijn, en daar was het nog rustig dus zijn we daar alvast gaan zitten.

Om even voor 7.00 uur zagen we het vliegtuig aankomen.

Ook zagen we een of andere Aziatische jongensband voorbij lopen, een hele groep meiden met grote fototoestellen stormden er op af, maar de groep werd snel naar de sky lounge gebracht.

De vlucht was behoorlijk overboekt en toen kwam er een soort van bieden voor wie met een andere vlucht mee zou willen, het ging steeds hoger en hoger tot ze op $ 1000,= zaten.

Je krijgt geen contant geld maar tegoedbonnen voor Amerikaanse bedrijven, dus daar hebben wij niet veel aan en echt handig zou het ook niet zijn zonder auto, dus wij hebben onze seats mooi niet opgegeven.

We gingen boarden en om 8.50 uur vertrokken we.

Paul had het fototoestel en heeft onderweg foto's gemaakt terwijl ik rustig films heb zitten kijken.
Dit is de Sierra Nevada en Lake Tahoe

Al vrij snel kregen we 'ontbijt'.  Dat van mij bestond uit 2 hele dunne smalle crackers, met 3 stukjes kaas van elk een cm dik, amandelen, druiven, het leek meer een kaasplankje dan een ontbijt, gelukkig had ik een pak weetabix meegenomen in de handbagage.

Bij het zien van deze foto vroeg ik aan Paul wat dit voor groene rondjes waren, maar dat wist hij ook niet, daarom had hij ze op de foto gezet, zodat hij het thuis kon opzoeken, maar daar was hij nog niet aan toegekomen.

Boven Midden Amerika was het heel slecht weer en daarom moesten we over Canada vliegen.

Niet The Great Canyon, maar toch best wel een grote

Omdat we over Canada moesten vliegen kwamen we met vertraging aan op JFK

(de lokale tijd op JFK was 17.45,voor ons 14.45).

We zaten bijna achterin het vliegtuig waardoor het erg lang duurde voordat we eruit waren.

Gelukkig had een van de tewardessen ons verteld dat we gelijk naar Gate 60 moesten voor een shuttlebus.

Bij Gate 60 stond iemand die de boardingpassen vroeg en toen wees ze ons welke bus we moesten nemen en dat we er bij de tweede stop uit moesten.

De bus stond er al en nadat we ingestapt waren ging hij vrij snel weg en bracht ons  naar een andere Terminal waar de vlucht naar Brussel zou vertrekken.

Dit is een heel wat beter systeem dan op Los Angeles, we hadden geen controles of niets meer en toen we in de andere Terminal waren hoefden we maar even te wachten voordat het boarden begon.

Het vliegtuig vertrok om 19.31 uur vanaf de gate,

maar op de landingsbaan moesten we wachten op binnenkomende vliegtuigen en op een gegeven moment moesten we van de baan af en helemaal achteraan de rij aansluiten.

Alles bij elkaar hebben we een uur aan de grond gestaan voordat we eindelijk vertrokken.

New York vanuit de lucht

We zagen 2 uur lang een zonsondergang :-)

We kregen een avondmaaltijd

en die van mij was echt vreselijk: tot snot gekookte pasta, met waterige diepvriesgroenten; echt totaal geen fantasie en omdat ik nogal vlug misselijk word in een vliegtuig heb ik maar weer weetabix gegeten.

Onderweg heb ik nog wat films zitten kijken, maar we hadden nogal flinke turbulentie dus echt ontspannen keek dat niet.
En toen kwamen we recht over London!

Daarna vlogen we de wolken in

Vlak voor Brussel kreeg ik een zakje in mijn handen geduwd met daarin mijn vega ontbijt: een banaan en een rijstwafel, whaaaaaaaaaaaa Amerikanen hebben echt geen verstand van vega eten.

Paul had yoghurt en die mocht ik hebben en verder maar weer een weetabix, de KLM is wat eten betreft stukken beter.

En toen, na een hele lange dag stonden we weer veilig aan de grond in Brussel.

We hebben in deze vier weken veel kilometers gereden, door 6 staten en ongelofelijk veel mooie dingen gezien.
Het was een grandioze, onvergetelijke reis!