Rondreis Deep South USA - Dag 6 Whitney Plantation 1

Vandaag gingen we alweer weg uit New Orleans en gaan we naar Baton Rouge. Na het ontbijt nam ik een bagagekarretje mee naar boven en daar kon alles in een keer op dus dat scheelde weer lopen en sjouwen.

 Even buiten de stad reden we een heel stuk door swampgebied.

 Het gebied tussen New Orleans en Baton Rouge wordt ook wel Plantation Alley genoemd.
Het milde subtropische klimaat in het zuiden van de VS leende zich heel goed voor het verbouwen van suikerriet en katoen en zo zijn er hier vanaf de 18e eeuw veel plantages gesticht, waarvan er nu een heel stel te bezoeken zijn.
Wij hadden er voor vandaag twee uitgekozen en de eerste was Whitney Plantation.
Dze plantage is alleen tebezichtigen met een tour, dus die hadden we geboekt voor 11 uur, maar we waren er al om 10 uur, dus gingen we binnen kijken of er iets van koffie te krijgen was.
Om 10 uur was er ook een tour en dat was een hele groep die te laat aangekomen waren en die stond op het punt om te vertrekken en als we wilden zouden we daar ook mee mee mogen.
Nou dat wilden we wel, want dat scheelde 3 kwartier wachten en dan zouden we ook meer tijd hebben voor de volgende plantage.
We kregen kaartjes die om de nek gehangen moesten worden.

We kozen voor deze plantage omdat hier alles draait om het slavernij verleden.
En dat begon dus al met de kaartjes; op ieder kaartje staat een verhaal van een slavenkindje.

 Ik ben geen fan van rondleidingen met een gids. Ze vertellen vaak (te) lang over dingen en dan moet je weer door naar het volgende stuk terwijl ik dan nog foto's wil maken.
In Auschwitz kregen we allemaal een koptelefoontje en sprak de gids in een microfoontje, zodat of je nu vooraan of achteraan liep je de gids altijd even duidelijk kon verstaan. Dat vind ik een heel goed en slim systeem, maar ik heb het nooit meer ergens gezien.
Hier was dat ook niet zo, dus als ik dan een foto maakte en te ver weg liep hoorde ik haar niet meer, dus ik liet het volgen van de gids aan Paul over, die mij dan een samenvatting gaf van wat belangrijk was en ik probeerde foto's te maken zonder de hele groep erop.
Als eerste gingen we de Antioch Baptist Church binnen waar we een korte film te zien kregen over het slavernijverleden.

Op deze plantage staan op diverse plaatsen  beelden van slavenkinderen. Ze zijn gemaakt door Woodrow Nash, een kunstenaar uit Ohio, en met elkaar vormen ze The Children of Whitney.
Hiermee worden de kinderen herdacht die op deze plantage woonden toen de slavernij werd afgeschaft.
In deze kerk stonden heel wat beelden.

 Het beeldje van Pauline Johnson, het meisje dat op mijn kaartje staat.

 En Albert Patterson, hij staat op het kaartje van Paul.

 Hierna liepen we naar The Wall of Honor. Hierop staan de namen van alle slaven die ooit op deze plantage hebben geleefd. Daarnaast staat hun afkomst, leeftijd en wat ze op de plantage deden.
Ook staan er afbeeldingen op.

 Een stukje verderop staat het Gwendolyn Midlo Hall monument dat bestaat uit 18 granieten muren.
Gwendolyn Midlo Hall was een historica die veel onderzoek gedaan heeft naar het slavernijverleden.
Ze heeft een data base aangelegd met getuigenissen van 107.000 voormalige slaven van 1719 - 1820 in Louisiana.

 Op dit monument zijn de namen van de slaven en enkele getuigenissen te lezen.

Links naast het veld met dit monument kon je de slavenverblijven zien.

Toen iedereen nog bij dat monument rondliep ben ik even doorgelopen naar The Field of Angels.
Hier worden de 2200 slavenkinderen herdacht die voor hun derde levensjaar gestorven zijn.

 en toen iedereen op The Field of Angels liep ben ik weer teruggelopen om rustig te kijken bij The Longboat.
De bemanning van een slavenschip roeide met een longboat de rivieren op om slaven te vangen en ze daarna terug naar de riviermonding te brengen, waar ze in kooien opgesloten werden.

 Omdat de groep nogal laat was en gehaast konden ze niet overal kijken.
De gids was daar niet echt amused over, en ze vond het duidelijk leuk dat wij wel belangstelling toonde voor dingen waaraan de groep geen aandacht schonk, zoals dit monument.

 De eerste twee slavenwoningen zijn oorspronkelijk van de Whitney Plantation, maar de anderen zijn afkomstig van de Myrtle Grove Plantation in Terrebonne Parish.
De beelden van de twee kinderen op de veranda maken het wel heel levensecht.

 Binnenin was het heel spaarzaam ingericht