São Miguel Dag 37 Sete Cidades

 Vandaag was eindelijk een dag dat we niets hoefden te doen én Sete Cidades niet in de wolken zat, dus dat werd onze bestemming.

In plaats van de grotere weg buitenom te nemen gingen we eens een keer via de secundaire weg en dat was eigenlijk ook heel erg mooi, én heel rustig.

Af en toe zijn we even gestopt om foto's te maken.

Hier zijn we op de wat hoger gelegen berm geklommen omdat we dachten dat we Capelas onder ons zouden moeten zien liggen; we zagen er een stukje van.

Ik wilde eigenlijk ook wel weer eens een keer bij Lagoa do Canário kijken, maar daar was het niet te filmen zo druk met auto's.

De nieuwe parkeerplaats stond helemaal vol en langs de weg stond een hele lang rij en dat voor oktober...

De Azoren zijn bezig om zichzelf enorm te promoten, zowel in Europa als in de VS.

Er worden hotels bijgebouwd en de AirBnB's vliegen als paddenstoelen de grond uit en dat is natuurlijk heel fijn voor de inkomsten en werkgelegenheid, maar vandaag of morgen krijg je hier hetzelfde als in IJsland, want je kunt wel weet ik het hoeveel toeristen op het eiland laten komen, maar ze willen allemaal dezelfde plekken zien en die kunnen maar een beperkt aantal mensen aan voordat het een totale chaos wordt.

Enfin wij hebben alle toeristische plekken al meerdere keren gezien en wij reden dus vrolijk verder richting Sete Cidades.

Daar staat iedereen opgesteld in rijen van boven bij het uitkijkpunt, maar wij namen de weg naar beneden.

Op de brug maakte ik even een foto.

De meeste toeristen hebben geen tijd om langs de meren te wandelen en dat is iets wat wij graag doen.

Vandaag gingen we naar de picknickplaats bij Lagoa Azul wandelen.

Door de hevige regenval van de afgelopen weken stond het water gigantisch hoog, de bomenrij stond gewoon helemaal in het water.

Maar er waren meer sporen van de hevige regenval.

Dit is dezelfde berg als bij Moisteiros, waar ook al zoveel naar beneden gekomen was, nou hier was het ook een hele rivier met zooi.

Niet te geloven wat een puin

Op sommige stukken zie je ook echt dat er heel wat weggespoeld is.

Het pad was inmiddels wel weer vrij gemaakt, maar er lag toch nog wel veel zooi aan de kanten en auto's konden er maar met moeite door.

Wij keken natuurlijk hoofdzakelijk naar het meer en de bergen en dat blijft prachtig.

Als het meer te vol is gaat het water via een overloop de tunnel en dan gaat het onder de berg door naar Mosteiros en de oceaan in.

 Dit vinden we echt een fantastische plek om een broodje te eten.

Daarna zijn we nog een stukje verder over het 'jungle' pad gegaan tot bijna het eind, maar dat viel nog niet mee, want ook hier lag van alles op en over het pad.

De uitzichten zijn wel heel erg mooi.

Een wandeling sluiten we altijd af met iets te drinken op het terras van Green Love.

Normaal staan de tafeltjes en stoelen allemaal aan de kant waar je uitzicht op het meer hebt, maar nu met Covid staan ze ver uit elkaar en heeft helaas niet iedereen uitzicht, maar we hebben er heerlijk in het zonnetje gezeten en hadden totaal niet het gevoel dat het al oktober is.

Op de terugweg zijn we, voordat we de weg naar Capelas namen, heel even doorgereden om bij het oude aquaduct een cache te zoeken.

Niet te geloven hoe begroeid dat nu is, je vind het bijna niet meer terug in de omgeving.

De terugweg duurde 'ietsje' langer dan gedacht :-)

Maar wij hadden geen haast en hebben naast de auto staan kijken naar de hele kudde die voorbij kwam en achter onze auto het weiland in ging.

Deze week was er geen bouwoverleg en omdat we al meer als een week niet in het huis geweest waren en wel mensen aan het werk gezien hadden, zijn we er even langs gereden.

En toen bedachten we om kwart voor zes dat het toch wel heel lekker zou zijn om nog even te gaan zwemmen, wat we dan ook gedaan hebben.

En toen zijn we doorgereden naar Ponta Delgada om bij de Wok te eten.

Wat een heerlijke dag.