São Miguel Dag 35 Tuincentrum in de herhaling

 Toen ik vanmorgen in de keuken kwam zat mijn kleine vriendje weer op de stoel naar me te kijken, ik vind het toch zo gezellig.

Hij bleef een hele poos liggen, ging zich toen uitgebreid zitten wassen en slenterde daarna op zijn gemakje de tuin in.

Wij deden vandaag het tuincentrum in de herhaling en nu was het wel open :-)

We hebben nu beter gekeken, vorige keer hebben we een heel stuk over geslagen omdat wij dachten dat het kamerplanten waren lol ja bij ons zijn het dat ook, maar hier staan ze dus gewoon in de tuin en in dat stuk stond dus nog veel meer.

Er kwam iemand vragen of hij kon helpen, dus hebben we hem naar een aantal planten gevraagd en weten nu wat ze hebben en kunnen leveren en kunnen we een tuinontwerp gaan maken.

Nadat we uitgekeken waren zijn we naar beneden naar de kust gereden, waar we op een bankje bij de zonnewijzer onze lunch opgegeten hebben.

Natuurlijk moest ik de tijd even controleren en die klopte weer precies, want het was twee uur (zomertijd).

We zaten net goed, want een paar meter verderop sloegen de golven heel hoog tegen de rotsen en op dat stukje leek het wel alsof je onder een douche staat.

We zijn het eiland weer overgestoken en onderweg kwam ik nog een bord tegen met een kunstwerk van Yves.

Paul was zo lief om bij een rotonde te keren, terug te rijden naar de volgende rotonde en weer langs het bord, waarvan ik uit de auto een foto maakte.

Ik wist dat er op de achterkant ook een kunstwerk stond, dus heb ik het toestel razendsnel omgedraaid en is het zowaar gelukt om het er helemaal op te krijgen.

We zochten nog wat caches hier en daar.

Aan de kust was het nog wel redelijk weer, maar in het binnenland hingen de wolken heel erg laag.

We zijn al vaker langs dit huis gereden, maar nu we ervoor stopten om een cache te zoeken zagen we dat het onbewoond is en de ramen dichtgemetseld zijn; wat ontzettend zonde.

Toen we een cache zochten met uitzicht op Rabo de Peixe begon het te regenen en zijn we vlug in de auto gaan zitten.

De bui duurde niet lang, maar haalde ons wel af en toe in.

En dit is dus een van de redenen dat ik niet auto rij op het eiland...

Wij stopten zodra we de rij tractoren zagen en wilden achteruit rijden omdat er zo'n 50 meter verderop een zijstraatje was.

Ik ben uitgestapt en gebaarde naar de mensen achter ons dat ze achteruit moesten, wat ze deden, maar toen kwam er iemand aan die dus niet meer achteruit ging...

De bestuurder van de tractor gebaarde dat we meer naar de kant moesten, dus Paul heeft de wagen op de smalle stoep gezet, op ongeveer 2 cm van het huis af en toen bleef er aan de andere kant nog precies 1 cm over tussen onze auto en de tractor...

 

Vanavond zijn we gaan eten op de Food Plaza en toen we terug reden, zat het hoogste stuk van de weg naar huis helemaal in de wolken.

Later op de avond heeft het gegoten en kwam het beloofde onweer, waarbij het internet nog een poos uitgevallen is.

Het was de eerste keer dat we hier onweer meegemaakt hebben.