Het plan was om 3 weken te blijven, het zijn er uiteindelijk 7 geworden, maar vandaag was dan echt de dag aangebroken dat we terug naar huis moesten.
We stonden om 5.30 uur op, pakten de allerlaatste dingen in de koffers en aten bolo's als ontbijt.
Om 6.15 uur zou de taxi komen, dus even voor die tijd zijn we de koffers buiten gaan zetten.
Om te voorkomen dat de automatische poort dicht zou gaan en wij ergens zouden staan waar we net niet moesten staan heeft Paul een koffer tussen de contactpunten gezet.
Toen de taxi kwam heb ik de sleutels op tafel gelegd, de deur dichtgetrokken en toen zag ik net de poort dichtgaan want de taxichauffeur was bezig de koffers in te laden.
Ik kon nog net roepen dat Paul tussen de poort moest gaan staan, anders hadden we weer de toestand gehad dat ik via stoelen en een groencontainer eruit zou moeten klimmen en daar hadden we geen tijd voor.
De taxirit naar de airport ging heel vlot en ook op de airport waren we overal gelijk aan de beurt.
Handbagage controle ging ook heel vlot en toen konden we gaan zitten wachten tot het tijd was om te vertrekken.
Hier moet je naar de vliegtuigen lopen en dat gaat heel keurig in een rij.
Paul zat deze keer aan de goede kant bij het raam en omdat het weer ook mee zat kon hij het hele eiland goed zien.
Als eerste kwamen we langs Ponta Delgada
Op een gegeven moment werden er doosjes uitgedeeld, waar een soort ontbijt in bleek te zitten: een bolo met ham/kaas, 6 koekjes en nootjes.
Daar kreeg je een warme en koude drank bij,het is lang geleden dat we dat meegemaakt hebben, want tegenwoordig moet je alles kopen.
Daar hadden we maar anderhalf uur overstaptijd, krap, maar we zouden het net moeten kunnen redden.
Het ophalen van de koffers en het weer inchecken ging vlot, net als de handbagage controle.
We konden even zitten en toen werd er omgeroepen dat we gingen boarden, dus iedereen ging netjes in de rij staan.
Na een half uur stonden we daar nog en gebeurde er niet, natuurlijk werd er ook niets omgeroepen...
Uiteindelijk kwam er dan bericht dat er een technische probleempje was dat opgelost moest worden en dat we dan zouden gaan boarden.
Uiteindelijk zijn we met een fikse vertraging vertrokken, op het moment dat we eigenlijk hadden moeten landen op Zaventem.
Jasmine had geappt dat ze hoopte dat we niet veel last zouden hebben van de storm van gisteren,welke storm??? en de Captain riep om dat we last van hevige wind zouden kunnen hebben, dus ik zat erg ontspannen op mijn stoel (NOT).
Maar dat bleek allemaal loos alarm,want we hebben geen zuchtje wind gevoeld en de hele vlucht is enorm rustig en soepel verlopen.
Paul zat naast een raam dat heel smerig was, dus alle foto's tussen Porto en Brussel zijn mislukt.
Aangekomen op Zaventem moesten we een poos op de koffers wachten.
Toen die er waren zijn we naar de trein gegaan, die uiteraard vertraging had.
Paul zei al dat hij daar erg blij om was want dat had hij enorm gemist :-)
Maar ook de trein kwam uiteindelijk en een kwartier later waren we in Leuven, waar we moesten wachten op Julian.
Toen die kwam waren we een kwartiertje later weer thuis, waar Mandu gelijk onder Julian's dekbed kroop en Maui niet wist hoe snel hij op mijn schoot moest kruipen :-)
Het waren 7 hele fijne, intense weken waar we enorm veel dingen voor ons huis geregeld en besloten hebben, maar toch ook heel veel fijne en ontspannende dingen gedaan hebben.
We zijn er nu helemaal van overtuigd dat het stukje grond dat wij inmiddels 8 jaar geleden gekocht hebben, op de voor ons, perfecte plaats ligt en we zijn enorm blij en dankbaar dat we er uiteindelijk toch een huis op hebben kunnen laten bouwen.
En nu moeten we in België aan de slag om te zorgen dat alles klaar is zodat de container in de eerste helft van januari weg kan.
En als die weg is, gaan wij er achteraan :-)
3 opmerkingen:
Wat een fantastisch vooruitzicht!
8 jaar geleden al weer!
Geweldig dat er zoveel is geregeld en gebouwd de afgelopen periode. Het eind komt in zicht.
Een reactie posten