Lagoa de São Brás

 Weer terug op ons eigen eiland is er natuurlijk ook weer genoeg te beleven.

Het is nu hoogseizoen en we proberen de drukke toeristische hotspots zoveel mogelijk te vermijden en daarom gingen we eens kijken bij Lagoa de São Brás.

Hele volksstammen gaan naar de theeplantage, wij namen daar de weg de bergen in en kwamen zo op een parkeerterrein waar een auto vol met boomstammen stond.

Vanaf de parkeerplaats liepen we wat naar beneden en daar was een prachtig kratermeertje.

Links was het nog helemaal begroeid

rechts waren de bomen gekapt...

Drie eendjes waggelden het water in en zwommen in mooi achter elkaar het meer op.

Wat was het hier rustig, er was geen mens te zien.

We namen het pad dat half om het meer gaat en omdat het omhoog loopt hadden we aan de overkant een uitzicht vanuit een hoger perspektief.

We vervolgden het pad en kwamen toen in het stuk waar de bomen gekapt werden.

Of ze hier de bestaande begroeiing kappen of dat het speciaal hiervoor aangepland wordt weten we niet.

In de verte, beneden ons, konden we de theeplantage zien liggen.

Toen we verder om het meer liepen zagen we recht voor ons Pico da Vera.

Dat is de hoogste berg van São Miguel, maar lang niet zo in trek als Lagoa do Fogo.

Je kan alleen maar op de top komen na een lange wandeling en het uizicht is beperkt; aan de ene kant zie je alleen de oceaan en aan de andere kant staan er bergen voor waardoor je ook niet veel ziet.

Maar het was leuk om nu de berg voor ons te zien liggen uit de wolken.

En zo hebben we weer een mooi, rustig stukje van het eiland ontdekt en een fijne wandeling gemaakt.