Het was lang geleden dat we onze ´mais-vriend´ gezien hadden, maar vorige week kwam hij ineens weer voorbij rijden.
Hij stopte, kwam handen schudden en vertelde een heel verhaal waar we een klein beetje van begrepen.
Vanmorgen, na het sporten, stond ik handdoeken op te hangen, toen Paul me riep dat ik moest komen.
Daar was hij weer en hij duwde me maar liefst vier galia meloentjes in mijn handen.
Ik zei dat het veel te veel was, maar nee, ik moest ze aannemen en Paul moest de enorme grote watermeloen aanpakken.
Vervolgens pakte hij een emmer en vroeg of we vijgen lustten; hij brak er eentje doormidden en die moesten we opeten; oh die was toch lekker zo vers.
Vervolgens moest ik iets gaan halen om de vijgen in te kunnen doen en toen kregen we een schaal vol; echt zo lief.
De watermeloen is wel heel erg groot die hebben we doormidden gesneden en de helft ervan aan de buren gegeven, die er ook heel blij mee waren, net als wij.
2 opmerkingen:
Wat ontzettend aardig van die man, Hier stond van de week een buurvrouw voor de deur met een bak mirabellen. Jam van gemaakt.
ERg lief. En lekker!
Een reactie posten