Belgie dag 6

 We moesten naar Brussel, maar toen we nog maar net op de snelweg waren stond er al file.

Op de site van verkeer in Belgie konden we zien dat er in Zaventem een ongeluk was gebeurd, dus dat zou nog wel even gaan duren, maar toen we ook zagen dat er op de Ring rond Brussel iets met een vrachtwagen was en het daar ook helemaal vol stond, zijn we er bij de eerste de beste afslag afgegaan en terug naar huis.

Daar zijn we weer verder gegaan met allerlei dingen die moeten.

Ik ging een doosje met verschillende kleuren kraaltjes opsplitsen, maar het deksel schoot los en toen lagen ze allemaal door elkaar op een blad, dat nog wel gelukkig, stel ze lagen op de grond whahaha.

Ook ben ik tussen de bedrijven door bezig geweest om mijn voorraad kantjes en bandjes te splitsen, zodat de helft mee kan naar Capelas.

In dat soort dingen kruipt best heel veel tijd.

Voor het avondeten heb ik poffertjes gebakken.

Na de kant-en-klare van de Pingo Doce, had ik zo´n zin in versgebakken en ze waren heerlijk.

Sprookje Week 38

 

In week 38, toen we nog in Capelas waren, heb ik het leuke sprookje van De Zoutprinses gelezen.

Belgie dag 5

 We hebben een begin gemaakt met het leegmaken van de eetkamer en keuken.

De oude tafel op de voorgrond gaat weg, maar we hebben hem tijdelijk in de woonkamer gezet, zodat er spullen uit de keukenkastjes op kunnen staan.

De side table hebben we even in de gang geparkeerd en daar past hij precies.

De eetkamer is helemaal leeg.

Inmiddels hadden we weer heel wat spullen die naar de kringloop konden en terwijl Paul die weg ging brengen, ging ik even in de winkel kijken.

Ik vond drie boeken van Harlan Coben en het Yearbook for the garden van Edith Holden.

In Capelas ben ik Moby Dick aan het lezen; een enorm dik boek met hele kleine lettertjes, waar ik af en toe in lees.

Toen ik het kinder exemplaar zag heb ik het meegenomen, dan kan ik dat de komende dagen eens lezen.

En toen we de trap af kwamen liep ik recht tegen dit Ikea poppenhuis aan.

Het was er net neergezet en voor maar 5 euro heb ik het meegenomen, want ik wil nog altijd een keer een Kersthuis maken.

Het grappige is dat ik toen we van de week bij Ikea waren nog heb staan dubben of ik het poppenhuis zou kopen, maar omdat ik niet weet wanneer ik eraan kan werken heb ik het toch maar niet gedaan en nu stond het hier op me te wachten: toeval bestaat niet.

Later op de dag heeft Paul een stuk van mijn haar afgeknipt.

Hier was het nog nat, maar nu het opgedroogd is hangt het op mijn schouders.

 

Belgie dag 4

 Als eerste stond er een (onverwacht) bezoekje aan de garage op de to-do lijst en gelukkig viel de schade enorm mee.

De trekhaak staat een heel klein beetje scheef, maar omdat we die alleen gebruiken om een fietsenrek op te zetten en niet om een aanhangwagen of caravan achter te hangen kan het zo blijven.

De bumper heeft een scheur, maar dat kan verder ook geen kwaad,  dus konden Paul en Julian met een gerust hart naar Brussels Airport rijden waar ze mijn mobiel opgehaald hebben.

Daarnaast hebben we de stoelen en de tafel alvast in elkaar gezet, zodat we een extra tafel hebben om spullen uit de keuken op te kunnen zetten.

Tussen alle bedrijven door ben ik steeds bezig met het knippen en strijken van lapjes.

En terwijl Paul en Julian vliegeravond hadden heb ik lekker ontspannen The Masked Singer zitten kijken.

Belgie dag 3

 Zo goed als het gisteren allemaal ging, zo slecht ging het vandaag...

De banden van de auto moesten uitgebalanceerd worden en toen dat gebeurt was gingen Paul en ik naar Brussels Airport om mijn mobiel op te halen.

Maandagnacht in de taxi kreeg ik mijn gordel niet vast en viel mijn rugtas, die enigszins open stond omdat ik een appje gestuurd had dat we in de taxi zaten, om op de bank.

Ik voelde mijn boek op de bank liggen en zodoende heb ik de rest van de bank afgezocht of er nog meer uit mijn tas gevallen was, maar vond niets.

De volgende ochtend belde de taxi chauffeur dat hij een telefoon gevonden had en toen Paul mijn nummer belde bleek dat inderdaad mijn mobiel te zijn.

Taxichauffeur zou hem afgeven als hij in Leuven moest zijn, maar dat liep allemaal uit en omdat hij geen tijd meer had om in het ´buitengebied´ langs te komen heeft hij het ding afgegeven bij de lost en found op de airport en daar gingen wij het ophalen.

Maar op de airport aangekomen was het een grote chaos, alle parkeergarages bleken vol te zijn en het was vol met auto´s die niet wisten waar ze naar toe moesten.

Nu bleek dat je een heel eind buiten de Airport op de personeelsparking kon parkeren en dan moest je met een shuttlebus naar de Airport en terug.

We zijn terug naar huis gegaan en gaan een andere keer wel terug voor mijn mobiel, gelukkig kan ik vrij goed zonder het ding.

Toen we thuis eens gingen kijken wat er aan de hand was kwamen we dit artikel tegen...

Er was iemand (we noemen geen namen lol) die de frituurpan helemaal afgewassen heeft, dus daar moest een nieuwe voor komen.

Terwijl Paul die ging kopen ging ik even langs de Action vlakbij, maar dat was geen succes.

Voor ieder stukje stonden 3 van die hoge kratten die uitgepakt moesten worden, je kon ze niet even verschuiven en wat er achter lag was niet te zien, dus daar was ik ook snel weer weg.

Gelukkig had Paul meer succes met het kopen van een nieuwe frituurpan.

Omdat er heel wat gewerkt gaat worden in het huis en er dus ook allemaal mensen in en uit gaan lopen, hebben we van de oude kamer van Jasmine nu een kattenkamer gemaakt.

Heel happy waren Maui en Mandu nog niet, maar het is even wennen en als de mensen in huis rondlopen, zullen ze blij zijn dat ze daar kunnen ´schuilen´.

De vorige keer dat we hier waren had ik een paar stoffen pakketjes gemaakt zodat ik in Capelas kon maken wat ik in mijn hoofd had, maar omdat ik daar geen enkel lapje heb kan ik nooit spontaan iets maken.

Hier heb ik een enorme lapjesvoorraad en ik heb besloten om daar stukjes van te knippen en die mee te nemen.

Daar heb ik dus een begin mee gemaakt en aangezien het geen kwaad kan om de voorraad hier ook weer eens netjes op te ruimen, heb ik er de strijkplank bij gepakt om zo mooi gestreken lapjes te kunnen opruimen/meenemen.

Vlak voor het eten wilde iemand (we noemen geen namen, maar ik was het niet lol) achteruit de oprit opdraaien, maar dat werd een gevalletje van Boem is Ho!

Het goot van de lucht, dus heel goed konden we niet zien wat de schade was, maar de zware betonnen brievenbus lag plat, de bumper heeft een scheur en de trekhaak lijkt wat scheef te staan....

Never a dull moment hier, maar de nieuwe frietpan werkt en we hebben heerlijk Belgische frietjes gegeten.

Belgie dag 2

 Er moesten boodschappen gedaan worden en daarvoor gingen we naar AH in Zaventem.

We zijn in Belgie omdat de keuken/eetkamer gerenoveerd gaan worden en aangezien onze eettafel hard aan vervanging toe is (na ruim 35 jaar) brachten we eerst een bezoek aan Ikea Zaventem.

We waren laat terug en hadden in de auto krentenbollen gegeten als hele late lunch.

Het was nog droog en aangezien we het September Equinox souvenir wilden hebben gingen we nog even voor het avondeten drie caches in de buurt zoeken.

Het was een geslaagde dag en alles wat voor vandaag op het to-do lijstje stond hebben we ook kunnen doen.

Belgie Dag 1

 Midden in de nacht hadden we ons bed verschoond, want ik heb weinig zin om onder dekbedden met een aantal maanden stof erop te slapen.

Het was veel te laat om nog te gaan douchen, dus waren we zo in bed gekropen, maar de volgende ochtend voelde Paul zich zo (vliegtuig) vies, dat hij het bed weer verschoond wilde hebben.

Ik had de was van de laatste dagen in Capelas meegenomen, die wil ik daar niet tig weken hebben liggen en gelukkig had Julian ook nog wat verzameld, dus dat werd een dagvullend programma om het allemaal weg te wassen, maar het is dan ook een werkvakantie :-)

Maar we troffen het, want Julian had ´s middags bakles en bracht een heerlijk versgebakken Fries suikerbrood mee

en kleine gebakjes om je vingers bij af te likken.

En ´s avonds hebben we natuurlijk Chinees gegeten en dat smaakte ook heerlijk.

Voor de storm

Al maanden aan een stuk is heel kalm wat de wind betreft, maar woensdag komt er een flinke storm aan, die maar 1 dag zal duren en daarna wordt het weer rustig.

Het is werkelijk niet te filmen, maar wij hebben nadat we de laatste keer uit Belgie terug kwamen gelijk tickets geboekt voor de volgende "werkvakantie" en wanneer zouden we vliegen.....

Nou dat ging het dus niet worden, Sata en Tap mogen dan wel gewoon doorvliegen, ik ga dus echt niet vliegen tijdens een storm.

Dus hebben we de ticketsverzet naar december en een Tui vlucht rechtstreeks naar Brussel geboekt.

Dat kon nu want het toeristenseizoen is zo goed als over en zodoende waren er nog vrije stoelen omdat dit de een na laatste vlucht was.

En zovertrokken we gisterenavond pas om 19.00 uur vanaf São Miguel naar Brussel.

Daar kwamen we op onze tijd om 23.00 uur aan, maar omdat er twee uur tijdsverschil is, was het hier al 1.00 uur.

We moesten enorm ver lopen op Brussels Airport, waar het stikdonker en uitgestorven was.

Toen we de koffers eenmaal hadden hebben we buiten nog een kwartier op de taxichauffeur moeten wachten, maar die bracht ons snel en veilig naar huis, waar we om 2.15 uur binnen stapten.

Sprookje Week 37

 

Vorige week las ik het verhaald "Het Witte Konijn".

Ik kende het niet, maar na wat zoeken vond ik het via Google en dat klopte voor een groot deel wel met wat ik had gelezen.

Dit vond ik een van de minder leuke boekjes.

Água do Alto

 We hadden een labcache gedaan die eindigde in Ribeira Chã en waren van plan om door te rijden naar Vila Franca do Campo om daar op ons favoritete terrasje wat te gaan drinken.

Nu heb ik een kaartje waarop veel kunstwerken van Yves staan die we nog niet gezien hebben,  als we dan ergens komen kan ik zien of er in die plaats een of meer zijn.

Zo had ik gezien dat er in het kleine dorpje Água do Alto twee moesten zijn en omdat we daar langs kwamen, nam Paul de afslag naar beneden, parkeerde de auto op een piepkleine parkeerplaats waar nog net één plaatsje vrij was en ging ik foto´s maken van de kunstwerken.

Toen ik terug kwam op de parkeerplaats zag ik op het infobord dat er twee watervallen moesten zijn op een groen trail en we besloten om die te gaan bekijken.

Dus trokken we onze "de paden op de lanen in schoenen" aan en gingen we op pad. 

Eerst liepen we door één van de twee smalle straatjes die het dorpje vormde.

De dorpskattepoezen lagen overal heerlijk te slapen

We liepen langs een totaal verroestte buis, die vroeger waarschijnlijk diende om het water vanaf de waterval naar het dorp te krijgen.

Het verharde pad ging over in een zandpad, dat enigszins omhoog ging.

Onder ons zagen we kleine poel waar een hele kleine waterval was, maar die was niet te zien vanaf deze kant.

Er waren een aantal jongeren, die zichzelf met behulp van het touw de poel in lieten vallen, net als je wel in films ziet.

Het pad ging onder de buis door en via allemaal stenen moesten we aan de overkant van het stroompje zien te komen, wat nu geen probleem was omdat het al heel lang droog is, maar ik kan me zo voorstellen dat na hevige regenbuien het er hier een stuk wilder aan toe gaat.

Het pad kwam uit, in een droge rivierbedding, waar we het laatste stukje doorheen moesten lopen.

Ik had geen zin om natte schoenen te krijgen, dus die heb ik uitgetrokken en ben op mijn blote voeten verder gegaan.

En aan het eind was een schitterende en heldere poel, met Cascade de Segredo, oftewel de geheime waterval.

Er waren hier ook alleen maar locals die genoten van het koele water en de schitterende omgeving.

Wij hadden onze zwemspullen net meegenomen uit de auto, maar ik heb een poos heerlijk in het water gestaan.

Wat een prachtige plek was dit.

Na een poos zijn we weer terug gewandeld en toen we van het zandpad afkwamen hadden we een mooi uitzicht op het kleine dorpje Água do Alto, dat betekend water van bovenaf en nu weten we dus ook waarom het dorpje zo genoemd is.

Geduld

 

Als je op een eiland woont met smalle wegen, moet je geduld hebben, soms héél veel geduld :-)

Sprookje Week 36

 

Afgelopen week las ik het sprookje van Koning Midas .

Het was een heel leuk boekje, met een heel erg leuk en goed mee te zingen liedje.

Quote op Miradouro

 

Op weg naar Mosteiros zagen we dit nieuwe bordje op een van de miradouros.

"Er gaat niets boven

de vrede die

de natuur

ons geeft".

 

Ik vind het mooi!

Verrassing!

Twee weken geleden zag ik voor het eerst een engelentrompetboom met roze bloemen en nu blijken wij er ook een te hebben.

We hebben er eentje die vorig jaar oranje/gele bloemen had.

Maar na een storm en veel zoutspray, was hij bijna helemaal weg; we hebben hem verplaatst naar de andere kant van de tuin, zo van we zien het wel of het nog wat wordt en er een andere bij gekocht.

Van de week was duidelijk te zien dat er bij de nieuwe struik twee bloemen in ontwikkeling waren en toen ik vanmorgen de rolluiken opende zag ik dit

en ik was helemaal stomverbaasd dat de bloemen roze waren, maar wat hartstikke leuk!

Ik vergelijk onze tuin wel eens met een verrassings-ei, want steeds opnieuw worden we weer verrast.

 

Pico da Pedra

 Normaal rijden we altijd om het dorpje Pico da Pedra heen, maar we wilden nog wat caches vinden voor de zomerchallenge en zo  kwamen we nu voor de eerste keer in het dorpje

Nu we er toch waren hebben we er ook gelijk maar even rondgewandeld.

Er is vast weer een of ander feest op komst want de kerk is prachtig versierd met verlichting.

Het dorpspleintje met een fontein en een muziektent

Een moderne azulejos; heel kleurrijk, maar ik vind de oudere in blauwtinten toch mooier.

En vanaf de ´veranda´ voor het gemeentehuis hadden we een schitterend uitzicht.

Het is een schattig dorpje, met verder nog een supermarkt, restaurantjes een postkantoortje en zelfs twee bankautomaten (kom daar in Belgie eens om....) en het was leuk om er even rond te kijken en de cache hebben we ook nog gevonden!

Middagvullend programma

Ik was net van plan om eindelijk eens een hele middag te gaan knutselen toen Paul zondag, net na de lunch, naar boven met een gele zak...

onze grote maisvriend had net weer verse vijgen gebracht, 3,5 kilo deze keer.

Dat werd dus nieuwe vijgenjam maken, maar omdat we geen potjes meer hadden ging Paul naar Agriloja om nieuwe te kopen, terwijl ik alle vijgen uitlepelde.

Toen Paul  weer thuis kwam was ik ook net klaar, dus werden de potjes uitgekookt

en de nieuwe jam gemaakt.

Alles was klaar om de potjes te gaan vullen.

Daar gebruikte ik deze keer een grote trechter voor, zodat er eigenlijk geen kans was dat de jam naast de potjes en op mijn hand zou komen.

Dat werkte perfekt. 

Het eerste potje was gevuld, maar toen ik het omdraaide om het op z´n kop op de theedoek te zatten liet het deksel los en stroomde de inhoud over de binnenkant van mijn hand over vier vingers naar beneden.

Nou ik denk dat alle buren me gehoord hebben, niet te geloven hoe zeer dat deed.

Gelukkig stond ik naast de kraan, dus gelijk mijn hand onder lauw water.

Paul belde met Julian (onze EHBO'er) om te horen hoe lang dat moest:20 minuten.

Nu is het niet de eerste keer dat ik iets verbrand en het zal ook wel niet de laatste zijn, maar dit was wel het ergste tot nu toe.

Maar omdat ik dus wel eens brandwondjes heb, is er ook altijd biogaze in huis en sleep ik dat ook overal mee naar toe.

Hier is het niet te koop, dus hebben we het meegenomen uit Belgie en dat was nu maar goed ook.

Vier vingers ingepakt en daarna mijn hand en toen is Paul snel naar de drogist gereden om verband te gaan halen zodat alles afgedekt kon worden.

Toen Paul de dekseltjes bekeek, bleek het dat het een ander formaat was dan de eerst, het scheelde maar een milimeter, maar dat was dus genoeg om los te schieten.

Hij is terug naar de winkel gegaan om nieuwe, en nu goede te kopen en het gekke is dus dat ze geen potjes hebben die bij die dekseltjes passen, dus wel heel raar van de winkel.

Nadat hij terug kwam hebben we de jam weer gekookt, potjes gevuld en afgesloten met de goede dekseltjes.

De middag was inmiddels voorbij, van knuselen en andere dingen doen kwam helemaal niets meer met die hand, maar de jam is weer heerlijk en we hebben er inmiddels ook een aantal mensen, zoals de buren, blij mee gemaakt.