Pinhal da Paz

 Als we zin hebben om in een meer bosrijke omgeving te wandelen gaan we naar (Reserva Florestal de Recreio) do Pinhal da Paz.

Het ligt in een dal en tegen een berg aan en vanuit ons huis kijken we tegen de achterkant van die berg aan.

Helemaal bovenin het park is een uitkijkpunt, daar gaan we niet altijd naar toe want het is best een hele klim, maar de laatste keer dat we er waren hadden we ons voorgenomen om er een volgende keer wel weer eens naar toe te gaan, dus dat deden we dan ook vandaag.

Nergens in het park kun je de mirante zie, pas als je er bijna komt hij in beeld. 

Alhoewel het aan de kust best behoorlijk hard waaide, viel het hier boven heel goed mee, we hebben hier wel eens gestaan dat we er bijna afvlogen.

Dit is het smalle gedeelte van het eiland en je kunt dan ook zowel de noord als de zuidkant zien.

Richting Ribeira Grande, waar mijn favoriete strand is.

Richting Capelas, waar we ons huis (onder de rode stip) nog net konden zien.

De bomen worden elk jaar hoger, dus over een poosje zal ons huis er wel achter verdwenen zijn.

De bergen van Sete Cidades

Beneden ons, in de vallei ligt het park, maar behalve bomen is daar niets van te zien.

Op de achtergrond ligt Ponta Delgada

Verder dan het begin van Lagoa kun je niet kijken omdat het uitzicht belemmerd wordt door bergen.

Voor een weidser uitzicht moeten we naar de Fogo toe, die vandaag zowaar uit de wolken was.

Nadat we een hele poos hebben staan genieten van het uitzicht zijn we weer naar beneden gegaan en verder gaan wandelen in deze mooie florestal.

De tuin eind oktober

 

Aan het eind van elke maand maak ik foto´s van hoe de tuin erbij staat, dus dat heb ik nu ook gedaan.

Een orkaan bleek geen probleem te zijn, maar tegen zoutspray is niets bestand...

Gelukkig hebben we ons ´huisje van oma´ niet gekocht om er een mooie tuin te maken, maar om het uitzicht op de oceaan en van dat uitzicht genieten we elke dag volop.

Halloween

 

Happy Halloween

Ook al vieren wij Halloween niet echt, ik ben er in miniatuur al jaren geleden mee bezig geweest, toen er nog niets te koop was.

Nu zie je er steeds meer dingen van komen, wat ik wel leuk vind.

In mijn Slow Stitch Holiday Book mocht een Halloween pagina niet ontbreken. 

 

Praia das Milicias

 De auto moest naar de garage voor een paar kleine dingetjes, waar op gewacht kon worden.

Op weg daar naar toe hebben we een stuk omgereden en heeft Paul me afgezet op Praia das Milicias, zodat ik daar een poosje kon strandjutten.

Het is een heel groot strand en toen ik aankwam had ik het helemaal voor mezelf 

Naast me 'vloog´ een kitesurfer door en over het water;  hij was echt heel beddreven.

Na een poos begon het te regenen en ik was helemaal nat, maar de wind stak ook behoorlijk op en blies me snel droog, de zon ging schijnen, verdween weer, kortom echt Azoriaans ´vier seizoenen weer´.

En ondertussen zocht en vond ik mooie dingen, zoals deze schelp die de vorm  had van een hartje.

Er lagen vandaag veel stukjes van sea urchins, die allemaal verschillende kleuren hadden.

Groen sea glass steekt zo mooi af tegen het zwarte zand en de rozige schelpjes.

Laatst had ik iets gelezen over Haliotis (ezelsoor) dat er allemaal gaatjes in de schelp zitten, ik had er nog nooit een gezien, maar nu lag er een op me te wachten.

Wat dit is weet ik niet, ik denk een stukje van een krab.

Het was heel erg dun en toen ik het oppakte brak het in allemaal stukjes uit elkaar, gelukkig had ik er een foto van gemaakt. 

De mooiste vonds was deze rode schelp, ik zag hem in de verte liggen, maar dacht dat het iets van plastik was, zo fel.

Toen de auto klaar was kwam Paul me weer halen en zijn we weer naar huis gereden.

Ik was heerlijk uitgewaaid, had mooie dingen verzameld en enorm genoten.
 

Stemmen

 Terwijl het grootste gedeelte van Nederland naar de stembus gaat, hebben wij hier lokaal gestemd :-)

Vorige week ging Paul even wat boodschappen halen bij de Pingo Doce op het dorp en hij kwam terug met 3 groene munten, waarvan hij geen idee had waar ze voor waren.

Het waren geen nieuwe munten voor de karretjes en waarom Bairro Feliz (gelukkige buurt)  erop staat wisten we niet, dus ik zei dat als we weer bij de PD zouden zijn, we dat wel eens zouden uitzoeken.

Dus toen we gisteren er waren, viel mij gelijk het bord bij de deur op, daarop stond "Stem en maak onze buurt gelukkiger"  en er onder dat het idee met de meeste stemmen € 1.000,= krijgt.

Bij besteding van ? euro krijg je een munt en na de kassa loop je tegen de stembussen aan.

Er zijn 2 projecten waar je op kunt stemmen en het viel gelijk op dat project A veel meer stemmen had dan project B. 

Voordat we de muntjes ergens in deden wilden we natuurlijk wel even weten waarop je kunt stemmen en waarom A zoveel stemmen heeft. 

Nou dat was vrij snel duidelijk, Project B is iets voor het gemeenschapshuis in Fenais da Luz, dat 2 dorpen verder ligt.

Project A is voor een multisensorische stimulatieruimte in de basisschool hier in het dorp, ja dan is de keuze inderdaad gemakkelijk en hebben wij daar ook op gestemd door onze muntjes in het bus te gooien.

Ik vind het een geweldig initiatief van de PD en een mooie manier om de buurtbewoners erbij te betrekken.

Ik voelde me ook helemaal betrokken en het was ook nog eens een goede oefening in begrijpend lezen :-)

Thuis heb ik de tekst door Google translate gehaald en ik had het toch allemaal goed begrepen!

De drie muntjes die nog thuis liggen, zullen we van de week ook nog in bus A gaan gooien!
 

 

 

Buren

 We hebben niet alleen allemaal leuke dieren rondom ons huis, maar we hebben aan beide kanten ook hele lieve buren.

De dag nadat we thuis waren kwam de buurvrouw gelijk een praatje maken en ze omhelsde me hartelijk toen ik de deur open deed.

Ze spreekt alleen maar Portugees, maar ze doet haar best om langzaam te praten en echt Portugees in plaats van Azoriaans en dan kunnen we het wel aardig volgen.

De buren aan de andere kant hadden Puddim de arroz gemaakt en kwamen een bord vol brengen.

Het was nog warm, dus we hebben er gelijk een beetje van gegeten, de rest hebben we bewaard voor toetje.

Het is fijn om zulke lieve buren te hebben.
 

Nieuw 'buren'

 Voordat we naar Belgie gingen hadden we gezien dat de buren een nieuwe kitten hadden; een schattig grijs ding, dat voor niks en niemand bang lijkt te zijn.

Van de week zat ik achter mijn tafel te werken toen ik me ineens bekeken voelde :-) 

Ik ging naar buiten, en babbelde tegen hem en hij bleef gewoon zitten, zo schattig.

Binnenkort eens aan de buren vragen hoe hij/zij heet.

 

Als we de rolluiken aan de achterkant open doen zien we vaak het bruine geitje grazen.

Een van de buurjongens zet hem ´s ochtends ergens vast en haalt hem aan het eind van de middag weer naar binnen.

De eerste ochtend dat we terug waren deed ik de rolluiken open en toen ik naar buiten keek zag ik niet alleen het bruine geitje, maar ook een zwarte. 

En die had mij ook in de gaten :-)

Het is een halve kinderboerderij achter ons huis (kippen, eenden, geitjes, honden en katten) en dat vinden we hartstikke gezellig en leuk om naar te kijken.
 

Windkracht veel

 De komende week is het weer bar en boos.

Noorderwind en de eerste dagen windstoten van windkracht 8 die gaan toenemen tot 9 en 10.

We blijven dan zoveel mogelijk binnen, maar vandaag moesten we toch echt wel een aantal boodschappen doen en op weg naar Ponta Delgada zijn we even langs het zwembad gereden, dat ziet er momenteel uit als een groot schuimbad.

Over de tuin zullen we het maar nniet hebben, die heeft in twee dagen al meer te lijden gehad dan in de 7 weken dat we weg waren, maar vanuit het huis is het wel een machtig gezicht al die hoge golven.
 

Praia do Monte Verde

 En omdat ik de oceaan en het strandjutten zo gemist had gingen we gistermiddag een poosje naar mijn favoriete strand: Praia do Monte Verde.

Het hoogseizoen wat toeristen betreft is voorbij en het is nu overal een stuk rustiger.

Op het strand was het gewoon stil, want we waren de enigen. 

Het tentje staat er nog, maar voor de salvadores (redders) zit het seizoen erop.

Er holde alleen grijze zandlopers over het strand heen, dat zijn toch grappige vogeltjes.

Paul zag dit flesje en ik vroeg of het een message in a bottle was, maar dat bleek niet zo te zijn, het is toekomstig sea glass :-)

Het was vloed, de golven waren hoog en er was veel zeeschuim, wat er prachtig uitzag met alle kleurtjes erin, alsof de zee bellen ging blazen.

Er lagen ontzettend veel 'houtjes'  wat meer stukken van rietstengels zijn dan echt drijfhout.

En er was weer vanalles aangespoeld, ik had bijvoorbeeld een halve schoenwinkel kunnen inrichten.

Dit rode hartje sprong er echt uit. 

En dit visje vond ik helemaal geweldig, ik had hem bijna mee naar huis genomen, maar heb hem toch maar daar gelaten.

Er waren weer allemaal kadootjes van de zee: weer een aantal limpets en een schattig klein geel schelpje, waarvan ik niet verwacht had dat het heel zou blijven in mijn verzamelzakje.

Sea pottery

en ongelofelijk veel sea glass.

Binnenkort moet ik dat eens allemaal uit gaan zoeken. 

Het was heerlijk om weer op het strand te zijn, lekker te jutten en schatten te vinden.

En als afsluiting zijn we vlakbij het strand, nog koffie gaan drinken op een terras dat uitzicht heeft op de zee.

De oceaan

 "The sea, once it casts its spell, holds one in its net of wonder forever."

~Jacques Cousteau~

 

Oh wat heb ik de oceaan gemist. 

 

De tuin na de orkaan

Toen wij in Belgie waren is de orkaan Gabrielle over het eiland geraasd en we hielden ons hart vast voor de tuin, die al voor minder helemaal verwoest is geweest.

Van onze buurjongen hadden we gehoord dat er palen van de windvangers geknapt waren, maar dat er verder geen schade was.

Toch vonden we het spannend om te zien hoe alles erbij stond en we waren aangenaam verbaasd toen we gisterochtend de rolluiken omhoog deden.

Een aantal windvangers zijn inderdaad beschadigd, maar die waren door de buurjongens provisorisch gerepareerd, maar de planten stonden er nog beter bij dan toen we weggingen!

 

De bananenbomen, die al zovaak gesneuveld zijn, stonden allemaal nog overeind en zelfs de bladeren waren niet gerafeld. 

De glazen windvanger was gelukkig ook niet beschadigd en mijn omgebogen en opgekweekte rubberplant is enorm de hoogte in gegroeid.

In de hibiscus zaten zowaar twee bloemen!

En de bourgainville heenft nog nooit zoveel bloemetjes gehad.

En zelfs de plumeria, die het voordat we weggingen eindelijk begon te doen, stond er nog even vrolijk bij.

Wat er met het ene vijgje gebeurt is weet ik niet, maar ik had niet verwacht dat die er nog aan zou zitten, dus dat was geen verrassing.

Uiteraard zijn we ontzettend blij met hoe alles erbij staat.
 

Dag 48 de terugreis

 Vandaag was het internationale vertraging dag...

Het begon met de taxi die ons naar Brussel moest brengen.

We hebben een vaste chauffeur en die belde dat hij later kwam omdat alle taxichauffeurs op de airport gecontroleerd waren of de papiere in orde waren enz.

Gelukkig hebben wij altijd een ruime marge, dus er was geen paniek, maar het was wel heel koud, dus zijn we maar even in de auto gaan zitten wachten in plaats van op straat te blijven staan.

Op de airport aangekomen waren we redelijk vlot door alles heen en hebben we een fijne plek uitgezocht waar we naar buiten konden kijken en konden gaan zitten lezen, want het vliegtuig naar Lissabon had ook een ruime vertraging.

Hebben we normaal 4 uur overstaptijd, dat hadden we deze keer niet, maar gelukkig reden we naar een gate, i.p.v. dat we met de bus moesten.

We kennen dat vliegveld inmiddels als onze broekzak, dus snel even naar de toiletten, sushi´s halen om in het vliegtuig te kunnen eten en naar de gate.

Daar aangekomen bleek dat het vliegtuig er nog niet was, dus ook met vertraging zou vertrekken. 

Maar eenmaal op weg hadden we heerlijke stoelen en lekkere sushi en daarna hebben we zitten lezen tot we in Ponta Delgada aan de grond stonden.

We hadden tickets waarbij we twee koffers per persoon mochten meenemen, dus hadden we twee dozen met boeken meegenomen.

Die kwamen als allerlaatste op de band en toen konden we achteraan sluiten in een hele lange rij voor de taxi´s.

Nadat er een paar vertrokken waren, werd het steeds wachten tot er weer terugkwamen.

Uiteindelijk waren we aan de beurt en bracht een hele vriendelijke taxichauffeur ons thuis.

Daar werden we opgewacht door een legertje dode (en een paar levende) kakkerlakken, dus dat was gelijk in aktie om die op te ruimen, bah dat vind ik toch altijd zo vervelend thuiskomen.

Maar goed, we zijn eindelijk weer thuis en daar ben ik heel blij om.

En ook heel blij waren we toen we de tuin zagen, die de orkaan ongelofelijk goed overleefd heeft!
 

Belgie dag 47

 Morgen gaan we naar huis, dus vandaag hebben we alle spullen die meemoeten naar onze slaapkamer gebracht, waar Paul de koffers ingepakt heeft.

Verder hebben we nog wat laatste rommeldingen gedaan en ´s avonds heb ik nog even lekker in bad liggen dobberen.

We zijn helemaal klaar voor vertrek!