woensdag 18 juni 2025

Dag 12 - Castelo Branco 2

Nadat we uitgekeken waren in het centrum gingen we naar o castelo.
We volgden een bordje en kwamen zo over een weggetje tussen huizen door dat zo smal was dat de auto er maar net doorheen paste.
Maar het ging allemaal goed en we kwamen boven op een mooie parkeerplaats/picknickplaats waar we ook een heel mooi uitzicht hadden. 
Kasteel, bleek een groot woord te zijn, want het enige dat er nog van over was waren drie muren van de toren en een stuk van de kasteelmuur.
Ook door het raam in de toren hadden we een mooi uitzicht, precies op het stuk centrum waar we net vandaan kwamen.
Aan de andere kant van het kasteel gingen er 75 trappen naar beneden
en zo kwamen we op Miradouro de São Gens; een hele mooie miradouro met vijvers, bomen, zitjes
en ook weer een mooi uitzicht, nu op het park waar we gewandeld hebben.
We aten onze lunch op de picknickplaats en daarna gingen we weer verder om nog een park te gaan bekijken.
Onderweg kwamen we langs dit kunstwerk.
Het heet Ouriço (egel) en is gemaakt door Bordalo II en van hem hebben we meer kunstwerken gezien. 

 

dinsdag 17 juni 2025

Dag 12 - Castelo Branco 1

Vandaag gingen we naar Fatima, maar onderweg zouden we Castelo Branco bezoeken.
Daar hadden we over getwijfeld, want Paul had de reisgids gelezen en behalve kerken en museum stond er niets over, maar ik had de labcaches bekeken en vond het er wel mooi uitzien.
Zodoende besloten we er  te gaan kijken, was het niets konden we zo weer verder gaan. 
We parkeerden de auto en begonnen aan de twee labcaches die in het centrum lagen.
Die brachten ons in hele smalle straatjes, waar bijna geen mens was
Natuurlijk kwamen we ook weer langs kerken
en de kathedraal, waar we op een terras aan de overkant de duurste koffie van de vakantie gedronken hebben.
Normaal  betalen we zo´n 5 euro voor twee koppen cappuccino én iets lekkers erbij, hier waren we 7 euro kwijt voor alleen twee koppen oploskoffie: toeristenprijzen! 
We wandelden verder langs een mural die een stijl had van murals die we al eerder gezien hebben, ze zijn vast van dezelfde maker maar dat moet ik nog uitzoeken.
De trap over de weg verbing Jardim do Paço Episcopal met Parque da Cidade, alleen is het afgesloten met een hek.
Jardim do Paço Episcopal zag er mooi uit, maar je moet entree geld betalen, wat op zich geen probleem is, maar we hadden geen tijd om deze tuin uitgebreid te gaan bekijken
dus wandelden we door Parque da Cidade aan de overkant, waar labcache waypoints waren.
In de speeltuin van het park zagen we dit meisje
en haar broertje. 
Ik vond ze erg leuk en later zijn we hun afbeelding nog verschillende keren tegengekomen; ze zijn een soort mascottes van de stad. 
Er was een bedriegertjes fontein :-)
Weer terugwandelend konden we o castelo goed zien.
Weer terug in het centrum zagen we de naam van de stad, nu niet in van die staande letters, maar in het gras.
En mijn oog viel op deze tekening.
Op de Azoren is het projekt "O mar começa aqui" (de zee begint hier), waar ik er inmiddels al heel wat van gevonden heb, hier in het binnenland is natuurlijk geen zee te bekennen, dus hier hebben ze de rivier begint hier; ook heel leuk. 

 

maandag 16 juni 2025

Dag 11 - Murals in Covilhã

We vonden Covilhã niet echt een mooi stadje, maar er waren wel heel veel murals. 










 

zondag 15 juni 2025

43 jaar samen

 

Wat een fantastische ochtend hadden wij.
De hele ochtend, recht voor de deur, een dolfijnenshow en heel veel (acrobatische) walvissen.
Bij de koffie hadden we heerlijke Pão de Deus om te vieren dat we 43 jaar samen zijn.! 

Dag 11 - Covilhã

In Covilhã aangekomen reden we eerst naar het hotel.



Daarna reden we weer terug naar het centrum, waar we de auto in een parkeergarage gezet hebben en weer boven de grond kwamen op Praça Municipal.
We waren daar op de heenweg al overheen gereden op weg naar het hotel en het zag er mooi uit.

Maar zodra je van het plein af ging was het een ander verhaal, heel lelijk en vervallen.
Er waren hier en daar wel mooie dingen te zien, zoals veel mural en deze Igreja de Santa Maria Maior da Covilhã.
Het stadje heeft een enorm hoogteverschil, dus we hebben heel wat geklommen.
Toen we uitgekeken waren zijn hebben we de auto opgehaald en zijn we richting een klein winkelcentrum gereden.
Onderweg kwamen we langs verschillende kunstwerken van dieren die van afvalmateriaal gemaakt waren, helaas konden we niet overal stoppen om foto´s te maken, maar deze kon ik uit het raampje maken terwijl we stilstonden voor een verkeerslicht. 
In het winkelcentrum zat een Pingo Doce en daar gingen we naar toe om boekjes te kijken.
"O Principe Feliz" hadden we al eerder gevonden, het boekje was flink beschadigd, maar omdat er nog maar een was hebben we het toch meegenomen, met het idee om het te vervangen als we een ander exemplaat zouden vinden.
Maar we hebben er nergens meer één gezien, dus het was maar goed dat we het gekocht hadden.
En bij deze Pingo vonden we  "O Pescador e o Peixinho" het allerlaatste boekje dat nog ontbrak, nu hebben we de hele serie van 80 boekjes kompleet!
We hebben er heel wat Pingo´s voor moeten bezoeken, maar dan heb je ook wat :-) 
Vervolgens zijn we naar het grotere winkelcentrum vlakbij het hotel gereden, wat een kopie leek van het winkelcentrum in PontaDelgada.
Daar zijn we op de Foodplaza bij de Pizzahut gaan eten. 

zaterdag 14 juni 2025

Dag 11 - Serra da Estrela 3

We waren net twee kilometer vanaf Torre toen het begon op te klaren.
Echte miradouros zijn hier niet, maar af en toe is er in bochten een stukje extra weg waar je kunt parkeren en rondkijken.
Ook hier lag nog sneeuw.
De hele hoge palen langs de weg geven in de winter aan waar de weg loopt en waar dus sneeuw geschoven moet worden.
Cântaro Margo, een hele aparte rots.
Nu konden we ook een heel stuk verder kijken en een stuk van de uitgestrekte bergketen zien.
Weer een stuk verder stopten we bij Nossa Senhora da Boa Estrela,; in de rotsen is een metershoog beeld van Maria gemaakt.
Ik vraag me dan werkelijk af hoe iemand het bedenkt om daar zoiets te gaan maken...
Alhoewel er een trap is, is dat alleen maar het laatste stuk, vanaf de parkeerplaats moet je een stuk naar beneden over rotsen klimmen, dan weer een stuk omhoog voordat je bij de trap bent.
Hier en daar zijn meren
en overal zijn schitterende uitzichten
Weer wat lager zagen we hele stukken met bloeiende heide.
We kwamen door een gebied met allemaal ski resorts en weer lager bij deze, echte,  miradouro da Varanda dos Carqueijais.
Hier hadden we een schitterend uitzicht op de hele omgeving en het stadje Covilhã onder ons.
Toen we de reis aan het plannen waren hebben we getwijfeld of we dit stuk erbij zouden doen, maar we zijn heel blij dat we het gedaan hebben want ondanks de laaghangende wolken was het absoluut meer dan de moeite waard.