Na het boottochtje zijn we naar het hotel gelopen, waar we een poos
op bed gelegen hebben, totdat we ons weer wat beter voelden.
Het leek ons niet verstandig om met de auto op pad te gaan, maar
vlakbij het hotel was een botanische tuin die we nog wilden zien
en dat leek ons wel geschikt voor vanmiddag.
We waren er al vaak voorbij gereden en vanaf de weg zag het
er eigenlijk uit als een parkje waarvan er zoveel zijn.
Maar dat veranderde zodra je wat verder liep.
Deze tuin was ooit de privetuin van Antonio Borges,
een ananaskweker.
Het leek ons niet verstandig om met de auto op pad te gaan, maar
vlakbij het hotel was een botanische tuin die we nog wilden zien
en dat leek ons wel geschikt voor vanmiddag.
We waren er al vaak voorbij gereden en vanaf de weg zag het
er eigenlijk uit als een parkje waarvan er zoveel zijn.
Maar dat veranderde zodra je wat verder liep.
Deze tuin was ooit de privetuin van Antonio Borges,
een ananaskweker.
er waren veel niveauverschillen, als je een trapje
op of af ging, was het steeds weer een verrassing
wat je te zien zou krijgen.
op of af ging, was het steeds weer een verrassing
wat je te zien zou krijgen.
Deze rubberboom heeft gigantisch grote wortels
die boven de grond uitsteken. Heel bijzonder om te zien en er
tussen te lopen.
die boven de grond uitsteken. Heel bijzonder om te zien en er
tussen te lopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten