Het was mooi weer aan de zuidkant van het eiland en
daarom gingen we vandaag naar Lagoa.
Er moesten 2 letterbox hybrides in de buurt liggen
en als letterboxers zijnde, wilden we die natuurlijk gaan zoeken.
Toen we vlak in de buurt waren, kwamen we op een nieuwe, nog
niet geopende weg en werden we bij een rotonde tegengehouden door
werkmensen. We reden een stuk terug, parkeerden de auto en gingen
lopend, over het touw dat de werkmannen inmiddels gespannen hadden.
En toen stonden we voor dit, ook nieuwe, gebouw.
Alhoewel het al 10.00 uur was geweest, was het gebouw gesloten.
Maar terwijl wij naar binnen stonden te kijken, kwam er iemand aangelopen
en deed de deur voor ons open.
Het bleek dat we nu in een natuurkundig museum waren.
We hebben er uiteraard rondgekeken en met behulp van een
hele vriendelijke Engels sprekende dame, de letterbox (die eigenlijk
meer een multi met een stempel erin was) gevonden.
daarom gingen we vandaag naar Lagoa.
Er moesten 2 letterbox hybrides in de buurt liggen
en als letterboxers zijnde, wilden we die natuurlijk gaan zoeken.
Toen we vlak in de buurt waren, kwamen we op een nieuwe, nog
niet geopende weg en werden we bij een rotonde tegengehouden door
werkmensen. We reden een stuk terug, parkeerden de auto en gingen
lopend, over het touw dat de werkmannen inmiddels gespannen hadden.
En toen stonden we voor dit, ook nieuwe, gebouw.
Alhoewel het al 10.00 uur was geweest, was het gebouw gesloten.
Maar terwijl wij naar binnen stonden te kijken, kwam er iemand aangelopen
en deed de deur voor ons open.
Het bleek dat we nu in een natuurkundig museum waren.
We hebben er uiteraard rondgekeken en met behulp van een
hele vriendelijke Engels sprekende dame, de letterbox (die eigenlijk
meer een multi met een stempel erin was) gevonden.
Het restaurant in het museum was (uiteraard) niet open
en daarom reden we naar de haven van Lagoa, waar we op
een terras een kop koffie dronken, terwijl we naar de drukte
in de haven keken.
en daarom reden we naar de haven van Lagoa, waar we op
een terras een kop koffie dronken, terwijl we naar de drukte
in de haven keken.
Op het eiland hadden we al veel van dit soort muurschilderingen gezien.
Ik vond ze lijken op de bloemen die ik met mijn zelfgemaakte hartjesstempels maak,
dus nu we er langs een liepen kon ik er mooi een foto van maken.
Bij thuiskomst ben ik gaan zoeken naar het hoe en waarom van deze
hartjesbloemen en het blijkt dat ze gemaakt worden door een
kunstenaar uit Antwerpen, die inmiddels al 25 jaar op de Azoren woont.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten