Let's get the show on the road.

Oftewel laten we proberen of we een begin kunnen maken met het bouwen van ons huis op de Azoren.
Goede dingen hebben tijd nodig en aangezien zo'n huis een heel goed ding is, heeft dat ook heel veel tijd nodig :-)
Toen we het 'huisje van oma' gekocht hadden, maakten we tekeningen hoe we ons toekomstige huis graag zouden willen hebben, maar met onze tekeningen beginnen we niet veel, er moeten tekeningen van een architect komen om daarmee een bouwvergunning aan te kunnen vragen.
R. (de makelaar die ons het huisje van oma had laten zien) had ons in kontakt gebracht met N. een architect waarvan het werk ons direkt aansprak.
We hebben de tekeningen inmiddels verder uitgewerkt en met N. hebben we er al een hele email correspondentie opzitten, daarom werd het nu tijd om persoonlijk kennis te gaan maken en te kijken of  de boel nu ook echt in gang gezet kan worden.
We wilden São Miguel graag een keer in de winter bezoeken, dus begonnen we dit nieuwe jaar met wat ik een werkvakantie noem.
En zo stonden we op zaterdag 18 januari weer op Zaventem, waar je nu helemaal zelf je koffers moet inchecken (nog even en we moeten ook nog zelf vliegen lol).

 Het was rustig op de luchthaven, in januari vliegen er niet veel mensen, dus we hadden alle ruimte om heerlijk bij Starbucks (waar anders) te zitten, koffie drinken met een bosbessen muffin erbij.
Mijn horloge bleek stil te staan, waardoor ik aan de late kant was met het innemen van mijn kan-me-niet-schelen-pilletjes (gaat lekker de laatste tijd...)

 We liepen naar de gate en konden zo doorlopen het vliegtuig in en we vertrokken mooi op tijd.
We vlogen recht over Brussel, wat niet echt gebruikelijk is, maar het bleek dat de koning niet thuis was dus dan maakt het niet uit als een vliegtuig op de stad zou neerstorten...

 Mij kon het helemaal niet schelen, want mijn pilletjes werkte nog niet goed...

Toen ze wel werkte en ik weer eens om me heen kon kijken zag ik dat Paul al druk aan het werk was, hij was allemaal slimme vragen aan het opschrijven.

Daarna is het hem halverwege de vlucht weer gelukt om in de cockpit te mogen zitten en heb ik hem niet eerder terug gezien dan toen we in Lissabon geland waren en ik buiten het vliegtuig stond.