Daarna hebben we de laatste spullen in de koffers gestopt en zijn we lopend naar Station Mestre gegaan.
Daarvandaan namen we de bus naar Marco Polo Airport.
De handbagage controle ging hier wel heel vlot en efficiënt en toen we daar doorheen waren zijn we tot het tijd werd om te boarden boven gaan zitten.
Niet bij de gate, want die was beneden en daar was het vreselijk benauwd.
Normaal vind ik het altijd erg jammer als we naar huis gaan en kan een reis me niet lang genoeg duren, maar bij Venetië had ik hetzelfde gevoel als in Rome,fijn om het zelf gezien te hebben, maar ik hoef er nooit meer naar toe en ik was blij dat we weg konden.
Venetië kan ik in twee woorden samenvatten: overrated en overpriced.
De andere plaatsen en landen die we bezocht hebben vond ik geweldig. Mooi, soms bijna sprookjesachtig en overal vriendelijke mensen.
We hebben ontzettend veel gezien, veel geleerd en ontzettend genoten; het was een fantastische reis!
En dan tot slot nog de souvenirs die ik meegebracht heb:
:Niet op de foto, maar twee mooie sjaals, omdat je er daar nooit genoeg van kunt hebben :-)
Harry Potters uit Kroatië en Slovenië (in Montenegro en Bosnië hadden ze het eerste deel helaas niet).
De twee kleine klederdracht poppetjes en het uiltje kocht ik in Kroatië, het kruisje vond ik in Slovenië en Tinkelbel was een cacheruiltje ook uit Kroatie.
6 opmerkingen:
En de volgende reis gaat naar???? :-)
Londen en het verslag daarvan begint op de 26ste :-)
Hahaha Jolande, hoe is het toch mogelijk hè, dat twee fanatieke Londonliefhebbers zo verschillend kunnen reageren op Venetië. Wij vonden het er fantastisch, ik wil zo wel terug. Ik was ook wel een beetje kritisch hoor, ik schreef dit:
Het is daar in Venetië nogal toeristisch allemaal. Niet dat je als toerist aangevallen wordt door opdringerige verkopers. Helemaal niet. Maar alles is op toeristen gericht. Met veel kaarten, maskers en onsmakelijke, dure toeristenmenu's. En op sommige plaatsen was het verschrikkelijk druk. De rij om in de basiliek te kunnen kijken liep bijna over het hele San Marcoplein. En dat is een heel groot plein hoor.
En op de laatste ochtend wilden we graag naar het Peggy Guggenheimmuseum. Dat hebben we ook gedaan, maar dat was geen succes. Het museum is niet zo groot en die dag was een vrije dag voor de Venetianen. Dat was dus niet leuk.
Maar ik schreef ook:
Maar verder? Precies wat ik al eerder zei. Je neemt een afslagje en je staat op zo'n prachtig oud pleintje, met meestal een café en daar sta je dan alleen. Daar kun je dan ook heerlijk eten. Met een glas wijn in het zonnetje. Ik wil zo wel terug!
Inderdaad grappig Bettie.
Als je weer gaat zul je er dan wel aan denken niet met een rolkoffer in de stad te lopen, dat gaat vanaf mei € 600,=!!! boete kosten...
Ik moet er voortaan wel aan denken dat ik nooit meer tegen Paul zeg dat jij het ergens zo mooi vind en dat we wat langer moeten boeken, want hij trekt er gelijk 3 nachten vanaf hahaha
Ja daar zal ik aan denken, maar de kans dat we nog eens gaan is niet groot hoor. Ik zou wel willen, maar er zijn nog zoveel andere plaatsen, nietwaar!
En over die rolkoffer. Toen we laatst laat uit Parijs terug kwamen, moesten we van de bushalte naar huis lopen, met rolkoffer. Door een stukje van onze wijk. Het was zo rond half twaalf en heel stil. Overal al bijna de lichten uit. Het maakt inderdaad een ontzettende herrie. Ik schaamde me enigszins, dus ik kan me wel iets voorstellen bij die Venetiaanse beslissing!
Ik snap het ook ergens wel, maar aan de andere kant leven ze daar wel van de toeristen en € 600,= vind ik er echt helemaal over.
Wij redeneren ook zo, nee daar gaan we niet meer naar toe want daar zijn we al geweest, om vervolgend doodleuk twee keer in een jaar naar Londen te gaan hahaha.
Een reactie posten