Een nieuwe werkvakantie

En dat moet gelezen worden als werk/Paul en vakantie/Jolande lol
We hebben een bouwvergunning en nu moeten we voor 2016 aan de gemeente melden welk bouwbedrijf gaat bouwen en dat bedrijf moet dan ook bepaalde documenten inleveren, dus was het tijd dat we weer eens naar São Miguel gingen.
Inmiddels hebben de low-cost airlines de Azoren ontdekt, wat voor- en nadelen heeft.
Een voordeel voor ons is dat er vanaf 13 april tot en met september rechtstreekse vluchten van Brussel naar Ponta Delgada gaan en dat die een heel stuk voordeliger zijn dan dat we via Lissabon moeten vliegen.
We boekten de allereerste vlucht en zo liepen we op 13 april op Zaventem door de nieuwe, net geopende Corridor, waar nu de handbagage controle heel snel en efficiënt geregeld is.

Ik weet niet of dit reuze lint met schaar hier permanent hangt of dat het nog van de opening is, maar ik vind het wel een leuke versiering.

En traditie getrouw gingen we eerst naar Starbucks.
Er staan drie drankjes op het tafeltje, niet omdat wij zo'n dorst hadden, maar omdat Julian met ons mee ging.
Hij wilde het veelbesproken eiland en ons krot nu wel eens met eigen ogen zien.
Eén week leek hem meer als voldoende en dat kwam goed uit want het was nog een week Paasvakantie en dan hoefde hij volgende week maandag maar één les te missen.
Jasmine bleef thuis, want die heeft op maandag vakken met aanwezigheidsplicht en niet komen = niet slagen.

Na de koffie wandelden we naar de gate, waar we nog even gezeten hebben tot we gingen boarden.

Online hadden we plaatsen toegewezen gekregen, maar het bleek dat Julian heel ergens anders in het vliegtuig zat.

Toen Paul daarover belde werd tegen hem gezegd dat hij dat bij de incheckbalie moest regelen, alleen toen we dat daar wilden doen werd ons verteld dat we dat pas in het vliegtuig zouden kunnen regelen…

De regels waren veranderd, maar het callcenter had het memo waarschijnlijk (nog) niet gekregen.

In het vliegtuig zei de stewardess dat we als we eenmaal in de lucht waren wel zouden kunnen wisselen, maar een vriendelijke meneer, die naast ons zat en dat hoorde, wilde gelijk wel wisselen en zo zaten we toch vanaf het begin van de vlucht naast elkaar..

Na bijna vier uur vliegen kwamen we via de oostkust langs São Miguel.

Dat was erg leuk, want inmiddels konden we de plaatsen waar we langs vlogen herkennen.

Lagoa

De haven van Ponta Delgada

We moesten via het noorden landen en daarom moest het vliegtuig aan het eind/begin van de baan eerst een rondje rijden, waarna we nog een heel stuk terug moesten taxiën.

Via de vliegtuigtrappen liepen we het tarmac op en gingen we naar de aankomst ruimte.

Paul ging gelijk door naar het autoverhuurbedrijf in de hal om de stroom voor te zijn.

Julian en ik hebben op de koffers gewacht en toen we die hadden stond er inderdaad een hele rij voor het autoverhuurbedrijf, maar had Paul inmiddels de sleutels en konden we zo doorlopen naar de auto.