Hotel in Trinidad

Toen we eenmaal in Trinidad waren, waren we nog lang niet bij het hotel, want dat ligt op de Península Ancón en we moesten een hele grote lusvormige  weg  afrijden om er te komen.

De entree van het hotel met een van de barretjes.

Ik vond deze blauwe paddenstoel erg leuk, hij deed me denken aan de blauwe paddenstoel die ik voor Griezelsteyn heb gemaakt.

De entree vanaf de andere kant gezien.

Inchecken duurde erg lang wij waren dan nog maar met een hele kleine groep.

Gelukkig stonden er allemaal banken en stoelen, zodat ik kon gaan zitten.

Dit is een all Inlusive hotel en daarom kregen we allemaal een groen plastik armbandje om…

En toen we dat eenmaal om hadden konden we de kamer gaan bekijken.

Nu ik zoveel tijd in de doucheruimte doorbreng was ik erg blij weer een randje te zien waar ik op kan zitten.

Ook hier waren de bedden heerlijk breed en was er ruimte om te zitten en dingen neer te kunnen zetten.

En toen we de gordijnen open deden was dit ons uitzicht; helemaal niet verkeerd.
We keken mooi over de palmbomen en andere begroeiing heen.

Beneden ons raam was een groot schaakspel.

Het hotel ligt aan Playa Ancón, een strook wit zand van 5 kilometer lang.
Dit is het uitzicht naar de rechterkant

en dit naar links: prachtig.

 Ik heb eerst maar eens even mijn voet gekoeld en gelijk mijn maxirok maar even uitgespoeld.

Ik had 7 setjes kleren meegenomen, maar nu mijn voet niet in de zon/UV stralen mag, kan ik alleen nog maar de maxirok aan, want die dekt het beste mijn hele voet af, tenminste als ik hem achterstevoren draag, want hij heeft een split aan de rechterkant hahaha

In dit hotel is dus alles All in, dus als je iets hebben wil moet je het gaan halen. 

De meeste van de groep zijn gelijk in de bar gaan zitten om cocktails te drinken, maar voor ons is zo'n hotel geen reden om nu meer/anders te gaan eten/drinken dan we normaal doen en Paul is gewoon wat glaasjes water voor ons gaan halen .

Het diner begint hier om 19.00 uur, wat we een betere tijd vinden dan 19.30 uur, dus tegen die tijd zijn we naar beneden gegaan om te eten.

Ook hier is een buffet. Er was een mevrouw die spaghetti maakte en daar zijn we in de rij gaan staan voor een bordje, dat smaakte erg lekker.

Er hangen veel airco’s in de eetzaal, maar met al die mensen en het gekook in de zaal, kunnen ze het niet aan en het was er dan ook erg warm en klef.

Na het eten gingen we even afkoelen bij het strand.

We gingen op een strandstoel zitten kijken naar de zee, er was een zacht windje, het was inmiddels afgekoeld en zo aangenaam, dat we hier een hele poos zijn blijven zitten.

Het was al helemaal donker en er waren geen mensen meer op het strand toen we weer naar binnen gingen.