Sprookjesroute dag 2 Het meest waardeloze hotel sinds jaren

Bij het hotel aangekomen parkeerden we de auto op de parkeerplaats en keken we even naar de zonsondergang.

 Vervolgens gingen we op zoek naar de ingang/receptie.
Toen we die gevonden hadden zagen we een bordje op de deur dat de receptie op zondag gesloten was: weekend, hoogseizoen en dan gesloten?????
Aangezien we daar helemaal geen bericht van hadden gekregen gingen we maar eens op zoek naar een deur die wel open zou zijn of iemand die ons de sleutel van de kamer zou kunnen geven, maar helaas...
We hebben aan weet ik het hoeveel deuren gevoeld, die zo hier en daar rondom het gebouw waren, maar ze waren allemaal dicht.

Weer terug bij de deur bij het bordje receptie, keek ik nog eens goed naar de brievenbus, waar ‘reklamefolders’ uitstaken.

Ik las iets over een code voor de sleutel en besloot toen om die folders maar eens te pakken.

Daar vond ik toen een envelop met onze naam erop en daarin zat een kaartje met een code.

Toen ik die intoetste kwam er een sleutel uitvallen; nog nooit meegemaakt zo’n systeem, iedereen kan dus zomaar de enveloppen pakken, open maken en de sleutels op die manier te pakken krijgen.

 Enfin we hadden nu een sleutel van kamer nummer 2 en op de plattegrond zagen we dat die niet in het grote gebouw was, maar in een huis aan de overkant van de straat, ook al heel vreemd...

 We liepen er naar toe en toen we daar eenmaal de deur gevonden hadden en naar binnenliepen, kwamen we in een lange gang, waar kamer nummer 2 helemaal aan het einde was.

Terwijl we de gang doorliepen zag ik eerst een bordje wc en even verder een bordje bad, dus ik zei tegen Paul, we hebben toch wel een eigen badkamer?  waarop hij zei natuurlijk; zo van wat is dat nu voor vraag...

 Toen ik de deur van onze kamer opendeed, zag ik twee aparte bedden die haaks op elkaar stonden...

 een tafeltje met een stoeltje, een kledingkast en een klein laag kastje, maar géén badkamer….

Je houdt het toch niet voor mogelijk, in Duitsland, een 3* hotel en dan moet je een badkamer/toilet delen, als we dat zouden willen hadden we wel een hostel genomen.

 De receptie was niet open, dus we konden ook niet zeggen dat we een normale kamer in het hotel zelf wilden hebben….

Nou de grauwe vieze vlies achtige badjas kon dit allemaal niet goedmaken...

 Paul geeft als hij hotels/appartementen zoekt altijd dezelfde wensen op en toen hij dat hier ook deed kwam er niet uit dat je de badkamer/toilet zou moeten delen (inmiddels is het aangepast).
Het bleek wel op de bevestiging te staan, maar heel klein en dat had Paul niet gezien, wat ik me helemaal voor kan stellen, want zoiets hebben we met alle boekingen van de afgelopen jaren nog nooit meegemaakt.

De volgende dag was de receptie dan wel open en Paul ging uiteraard gelijk zijn beklag doen...
Het bleek een heel ingewikkeld verhaal te zijn over prijzen en provisie aan  Booking.com en dat dit er net tussen gevallen was blablabla, maar om het leed wat te verzachten kregen we het ontbijt gratis aangeboden, wat wel netjes was.

Het ontbijt was in het restaurant, waar enorm veel tafeltjes stonden, allemaal voor 6 personen.

Toen er 4 tafels in gebruik waren en er meer mensen kwamen mochten die niet aan lege tafeltjes gaan zitten, maar moesten ze bij andere mensen gaan zitten.

Zo kreeg ik dus een meneer naast me die stinkende worstjes at, vreselijk zo vlak naast me op mijn nuchtere maag.

Ook stonden de stoelen met de rugleuningen tegen elkaar aan, dus als iemand weer iets van het buffet wilde gaan halen, moest er eerst weer iemand opstaan om ze erdoor te laten.

Het regende klachten en opmerkingen, maar dat kon de ontbijt mevrouw niets schelen, we hadden maar te doen wat zij zei...

Wat een waardeloze bende dit hotel.

We zijn de afgelopen jaren in héél veel hotels in veel verschillende landen geweest, maar het is heel lang geleden (Slubicce in Polen) dat we in een hotel waren dat zo slecht was als dit hier.

Hier komen we echt nooit meer terug.