Cyprus dag 3 - Pomos

Polis bleek veel kleiner te zijn dan we hadden gedacht en toen we daar uitgekeken waren was het nog veel te vroeg om terug naar het hotel te gaan.
We gingen daarom nog een stukje naar het noorden rijden en onderweg wat cache zoeken.
De eerste bracht ons bij een soort legervoertuig dat ergens in een veldje stond.

 We liepen er naar toe en nadat we de cache gevonden hadden weer terug naar de auto die op een pleintje geparkeerd stond.
Zodra we het asfalt op liepen voelden we dat er iets onder onze zolen zat...
Ik dacht er pas aan om een foto te maken toen ik bijna klaar was om al die dingen uit mijn teenslippers te peuteren en daar ben ik een hele poos mee zoetgeweest.
Paul had sandalen aan en daar waren ze makkelijker uit te krijgen, met een steen kon hij ze weghalen zonder dat alle stekels afbraken, maar bij teenslippers lukte dat niet.
Het zou niet de laatste keer zijn dat onze schoenen vol met die dingen zaten.

 De volgende cache bracht ons bij een klein kapelletje.
We hebben er nog heel veel gezien tijdens deze reis.

 Onderweg kwamen we langs een uitkijkpunt,dus daar zijn we even gestopt om foto's te maken.

 In Pomos kwamen we in een mooi, met geld van de Europese Unie, vernieuwd haventje.

 Ook hier stond een kapelletje en deze vond ik heel mooi omdat het zo echt van die Griekse vormen en kleuren heeft.

 We waren van plan om hier een cache te zoeken, maar ook al was het terrein maar als 1,5 beschreven, we moesten ervoor op een hoge rots klimmen en daar hadden we geen zin in,dus hebben we gewoon wat rondgekeken.

 Cyprus bestaat uit een Grieks en een Turks gedeelte en daartussen zijn stroken niemandsland.
Het is niet zo dat je zomaar even van het Griekse deel naar het Turkse kunt gaan, dus verder als hier konden we niet,want aan de overkant van de baai ligt Kokkina en dat dorpje is veroverd door de Turken en is nu helemaal afgesloten van alles, omdat het volledig omringd is door het Griekse deel.

 Maar je kunt er niet naast kijken dat het nu Turks is,  want op de berg is een joekel van een Turkse vlag gemaakt.

 We zijn weer terug richting het hotel gegaan en onderweg zijn we nog even gestopt bij een supermarkt om te kijken of we iets voor de lunch voor morgen konden vinden, maar dat is niet gelukt.
Brood verkochten ze hier niet, alleen maar zakken met hele harde stukken brood waar je iemand de hersens mee kunt inslaan.
Een bakkerij hebben we ook niet kunnen ontdekken, dus moeten we morgen onderweg maar kijken of we iets kunnen vinden.
In het hotel hebben we thee gedronken en wat rondgerommeld tot het restaurant om zeven uur open ging.
Paul at vanavond spaghetti bolognese

 en ik een heerlijke linzenschotel en die  was zo groot en voedzaam dat ik het maar nauwelijks op kreeg.

 De salade erbij heeft Paul opgegeten.

Weer terug op de kamer waren we net op tijd om de zonsondergang te zien en daarna hebben we de dagelijkse dingen gedaan: foto’s, dagboek, uitzoeken voor morgen, apparaten opladen enz.