Gisteravond zijn we begonnen met pakken.
Gelukkig vonden we onder ons bed nog een aantal opgevouwen kratten, dat was wel fijn.
Hadden we heen alles keurig ingepakt, nu was het een redelijke chaos, omdat we gewoon veel te weinig dozen en kratten hadden.
We brachten wat spullen naar beneden en Paul ging alvast de auto ophalen terwijl ik verder zou gaan.
En toen zei die rotlift dus weer doe het maar zelf...en heb ik weet ik het hoeveel keer de trappen op en af moeten lopen.
Bij Paul was het ook al niet succesvol, want de auto die we geboekt hadden was er niet.
Er staat altijd bij of gelijkwaardig, wel dit was een mooie auto, maar lang niet alles kon erin.
Maar in deze tijden heb je verder geen keus, we wilden perse een auto vlakbij huren zodat we niet de hele stad door moeten, dus moeten we morgen terug...
En toen vertrokken we door een uitgestorven stad...
We waren nog niet lang op weg of we werden al aangehouden voor de eerste controle.
Gelukkig hadden we papieren geschreven met de reden erop en toen mochten we doorrijden.
Op de snelweg kregen we nog een keer controle, dus weer het papier tevoorschijn en ook toen mochten we doorrijden.
En toen waren we weer thuis en konden we door het raam naar Julian zwaaien :-)
We hebben eerst alles in de waskamer gezet en daarvandaan dingen georganiseerd, want niet alles hebben we de komende twee weken nodig en dat hebben we in de garage geparkeerd.
Julian had alles goed voorbereid, ik moest vreselijk lachen toen ik de touwen zag die in de gang gespannen waren tussen zijn deel van het huis en het stukje waar ons toilet is.
Er lag ook nog een hele brief met regels :-) en hoe de maaltijden gaan verlopen lol, dat gaat helemaal goed komen!
En toen zagen we net het journaal dat Belgie de grenzen gesloten heeft voor niet essentiele verplaatsingen....
Nu maar hopen dat het terugbrengen van een Franse auto naar het verhuurbedrijf in Lille en erachteraan rijden met onze eigen auto essentieel genoeg is.
We nemen contracten en verklaringen mee, maar knijpen hem toch wel enigszins.
5 opmerkingen:
Jullie kennen me niet, ik heb pas sinds een maand of twee jullie "ontdekt" en met enorm veel plezier iedere dag gevolgd. Wat spannend nu. Ongelofelijk hoe een bedrijf jullie laat gaan terwijl jullie kennelijk zo nodig zijn.
Aan de andere kant, kan ik me voorstellen dat men (geen idee of dit ook voor jullie geldt) ook graag thuis is in deze tijden. Onze dochter is halsoverkop terug gekomen uit Australië voor de EU de grenzen sloot en we hebben onze zoon terug gehaald van zijn studentenkamer.
Ik blijf jullie met bijzonder veel interesse volgen, hoop dat jullie nog terug mogen voor de rest van de spullen. Hoe heeft het bedrijf gereageerd op jullie vertrek, dat lees ik namelijk niet in het blog.
Succes!
Wat een stress Jolande. Ik duim heel hard dat jullie veilig heen en terug kunnen rijden. Ik heb zoveel bewondering voor de manier waarop jullie hiermee omgaan. Stay safe!
Wat spannend allemaal! Ik hoop dat jullie zonder problemen alles verder kunnen regelen en sterkte met de quarantaine. Maar volgens mij heeft Julian alles prima geregeld ;-)
Fijn dat jullie weer thuis zijn, net nu de grenzen dicht gaan. Het lijkt wel een soap. Ik duim voor jullie terugbrengreisje naar Lille...
Leuk dat je een reactie schrijft Marion.
Ik vind heet ook wel fijn om in deze tijd thuis te zijn en kan me voorstellen dat je dochter ook liever hier is dan aan de andere kant van de wereld.
Wie Paul kent weet dat hij bijna niet kwaad te krijgen is, maar donderdag was hij dus wel kwaad.
Hij heeft gezegd dat als het om 18 uur niet geregeld was hij een auto zou gaan boeken en toen ze het niet geregeld kregen vroeg zijn chef of hij echt naar huis ging en ja hij ging echt naar huis.
Toen hebben ze van Parijs uit met Brussel geregeld dat hij zolang hij voor Parijs werkt vanaf huis kan werken.
We zijn dus inmiddels terug met het alles en dat is wel een opluchting.
Laat het regelen maar aan Julian over LOL
Die is zich heel goed bewust van de risico's en wij ook, dus wij blijven mooi aan onze kant van het huis.
Een reactie posten