Lockdown dag 58

Vandaag gingen er weer wat versoepelingen in: de scholen gaan weer voor bepaalde groepen open, de musea, dierentuinen en markten en ook de contactberoepen zoals de kappers, die gelijk al voor de hele maand vol zitten. :-)
Ook mag er buiten gesport worden in groepjes tot 20 mensen, mits aan voorwaarden voldaan wordt waaronder anderhalve meter afstand.
Ik denk dat geocaching ook onder die sporten valt, want alle geplaatste caches zijn vastgehouden tot vandaag en de hele dag kwamen er mailtjes binnen van nieuwe caches in de omgeving.
Wij gingen niet cachen, want Paul moest natuurlijk gewoon werken en ik had maandag wasdag, maar we zijn wel na de lunch weer gaan wandelen.
Vorige week hadden we gezien dat er een nieuw beeld is van Ad Wouters en dat stond bij een klooster, dus wij dachten dat het bij het klooster hier vlakbij zou staan en daarom gingen we weer die kant op.
Onderweg kwamen we weer een beertje tegen, ik denk dat ik een berenjacht mapje ga maken :-)

 Het klooster is vorig jaar verkocht aan een projectontwikkelaar en staat nu leeg. En nu met de corona crisis is er helemaal geen mens.

 We konden dus rustig rondkijken en zoeken naar het beeld, wat we niet gevonden hebben omdat het bij een ander klooster staat lol

 Maar het was leuk om hier rond te kijken, ik ben nooit verder geweest dan de voorkant en de kapel, waar onze buren getrouwd zijn en nu zijn we over een groot stuk van het terrein gelopen.

 Het beeld zagen we dus niet, maar we zagen wel een egeltje aan komen lopen.
Daar was ik best wel verbaasd over, zo op klaar lichte dag, we zien ze wel eens 's avonds in de tuin, maar als ze je dan in de gaten krijgen weten ze niet hoe snel ze weg moeten komen.

 Deze was duidelijk op weg naar de andere kant van het pad.
Hel langzaam en zo stil mogelijk zijn we in zijn richting gelopen om nog wat foto's te maken.

 Ik stond een stukje verderop en probeerde in te zomen, maar hij kwam steeds sneller mijn kant op lopen.

Ik vond het echt zo leuk om het beestje uitgebreid te kunnen bekijken.

 Via een soort binnentuintje zijn we weer richting de ingang gelopen.
Dit zag er nou zo uitnodigend uit om een keer met een boek onder je arm naar toe te gaan en te gaan zitten lezen, zo ontzettend rustig en mooi.

En het beeld van Ad, dat gaan we gewoon een andere keer weer zoeken :-)